Το πειραματόζωο και το διαχρονικό delivery

Τα κανόνια του Ναβαρόνε ακούγονται δυνατά σε όλη την περιοχή της Μπανανίας που ελέγχει η Ύπατη Αρμοστεία. Η μία αλυσίδα καταστημάτων μετά την άλλη βάζουν λουκέτα και χιλιάδες εργαζόμενοι βγαίνουν στο δρόμος. Όλος ο ευρωπαϊκός Τύπος μας θεωρεί πλέον, όπως έγραψε και η γαλλική Μonde τους καλύτερους «μαθητές» της γηραιάς ηπείρου ή όπως υπογραμμίζουν στα άρθρα τους, τα καλύτερα πειραματόζωα. Οι πάντες εκτιμούν, ότι για μια ολόκληρη δεκαετία το χρέος, όχι μόνο δεν θα αποπληρωθεί, αλλά θα ανεβαίνει συνεχώς, λόγω ελλείψεως επενδυτών, παραγωγής και ανταγωνιστικότητας. Φυσικά, σε δέκα χρόνια δεν θα υπάρχει κανείς, από το παρόν πολιτικό σκηνικό. Κάποιοι θα πίνουν το ουισκάκι τους στις 11 το πρωί στη Μεγάλη Βρετάνια, κάποιοι άλλοι θα έχουν φύγει σε διάφορες περιοχές των Ηνωμένων Πολιτειών, όπου έχουν ζήσει και παλαιότερα, μερικοί θα επιστρέψουν στις καμπάνες της Σαν Ζερμέν και στα καφέ του Τροκαντερό και όλες οι εφημερίδες εκείνης της εποχής θα γράφουν για τα εγκλήματα που διέπραξαν. Μην έχετε αμφιβολία, ότι οι ιστορικοί και οι δημοσιογράφοι των επόμενων δεκαετιών θα αναφέρονται στην τελευταία προσχεδιασμένη λεηλασία του δημόσιου πλούτου ή στην τελευταία αναδιανομή εισοδήματος που έγινε σε βάρος των αυτοχθόνων ιθαγενών με το πρόσχημα της σωτηρίας τους.
Αρκετά πράγματα, πιστεύω, θα έχουν αλλάξει ριζικά. Πιθανότατα, θα είμαστε ένας οικονομικός δορυφόρος της Τουρκίας, θα έχουμε εκχωρήσει τους ήδη υποθηκευμένος φυσικούς πόρους στο Αιγαίο ή όπου αλλού βρεθούν. Θα έχουμε παραχωρήσει το σύνολο σχεδόν της δημόσιας γης και των περιουσιακών στοιχείων του Δημοσίου και δεν θα έχουμε (αυτό είναι το μόνο καλό) αυταπάτες και ψευδαισθήσεις, για όσα επιλέξαμε, ψηφίσαμε και στηρίξαμε στη διάρκεια της μεταπολιτευτικής περιόδου. Επίσης, θα έχει αποκαλυφθεί, πλήρως, πόσα οικονομικά εγκλήματα διαπράχθηκαν από τον εκάστοτε πρωθυπουργό και την εκάστοτε κυβέρνηση, στο πλαίσιο ενός καλά μελετημένου σχεδίου που υλοποιήθηκε από πολιτικούς και οικονομικούς παράγοντες με δοσιλογικό τρόπο και με αποκλειστικό στόχο μόνο το προσωπικό όφελος.
Ζούμε, αυτή την περίοδο, το τελευταίο ξεζούμισμα των Ελλήνων πολιτών, την είσοδο της χώρας σε περίοδο ανασφάλειας, αβεβαιότητας και εθνικής αποσταθεροποίησης. Βιώνουμε, και θα το καταλάβουμε καλύτερα το επόμενο διάστημα, τον απόλυτο βιασμό των δημοκρατικών θεσμών με επιχειρήματα μεσσιανισμού και πατριδοκαπηλίας, όμοια με εκείνα που χρησιμοποίησαν ολοκληρωτικά καθεστώτα.
Οι ίδιοι άνθρωποι που έφτιαξαν το χρηματιστήριο, την υποτίμηση, που συνεργάστηκαν με την goldman sachs, που υπερχρέωσαν το ελληνικό δημόσιο, που στήριξαν και έδωσαν δικαίωμα στη βαρονία των Αθηνών να συναγωνίζεται σε πλούτο Ευρωπαίους και Αμερικανούς κροίσους, επιδίδονται πλέον στο τελευταίο delivery της περιουσίας του δημοσίου. Χωρίς προσχήματα, χωρίς μάσκες, με απύθμενο κυνισμό και με εμφανή στόχο τη διανομή της λείας με τους διαχρονικούς συνεργάτες τους. Όλο αυτό βέβαια, μπορεί να μην τους βγει σε καλό και να ανατραπούν συντόμως από ανεξέλεγκτα γεγονότα. Όλο αυτό το παραμύθι ότι φταίει μόνον η προηγούμενη κυβέρνηση κι ότι αυτοί δεν γνώριζαν τίποτα, θα καταρρεύσει, γιατί όλοι καταλαβαίνουν πού το πάνε και τι επιδιώκουν. Αν είχαν στο νου τους, έστω και κατ’ ελάχιστο τη διαφάνεια και την κάθαρση του δημόσιου βίου, θα είχαμε μάθει πόσες βαλίτσες είχαν μεταφερθεί επί Σημίτη στο λογιστήριο του ΠΑΣΟΚ κι όχι μόνο τη μία του Τσουκάτου. Θα ξέραμε τώρα, ποιοι τα πήραν για την υπόθεση του C4I, αλλά, φαίνεται, ότι το πράγμα εδώ κάνει «τζιζ». Ο Γιώργος και η ομάδα του είχαν, πριν πάρουν την ψήφο του ελληνικού λαού, σχέδιο. Υπάρχουν λεφτά φώναζε ο σημερινός πρωθυπουργός, αλλά, φαίνεται, ότι το έλεγε, όχι για τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους και τους χιλιάδες μικρομεσαίους επιχειρηματίες, αλλά για την ίδια κάστα ανθρώπων με την οποία εδώ και χρόνια συνεργάζεται το πολιτικό κατεστημένο. Πάντα υπάρχουν λεφτά όταν διαχειρίζεσαι χρέη, μιλάς με την goldman sachs, τοποθετείς πρώην στελέχη της σε καίριες θέσεις, και πουλάς τα εναπομείναντα κομμάτια του ελληνικού δημοσίου σε πολύ καλές τιμές. Πάντα υπάρχουν λεφτά, πάνω και κάτω από το τραπέζι, όπως αποδεικνύεται από την ανάγκη να έχουμε τόσες εξεταστικές επιτροπές και για τόσα σκάνδαλα στη Βουλή. Άμα δεν υπήρχαν πολλά λεφτά κάτω από το τραπέζι και δεν είχαμε συνηθίσει στο παρελθόν το ένα κόμμα να βγάζει τα βρώμικα του άλλου στον αέρα θα μπορούσαμε να πούμε ότι το ίδιο συμβαίνει και τώρα; Τα ίδια μεγάλα ονόματα συνεχίζουν χέρι-χέρι με το Γιώργο το τελευταίο delivery και για να θυμηθούμε το σύνθημα «ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε», οι καλύτεροι αναλυτές του εξωτερικού γράφουν, ότι τουλάχιστον ο ελληνικός λαός (κι όχι οι βαρόνοι) θα βουλιάζει κυριολεκτικά τις επόμενες δεκαετίες και θα θυμάται τα ονόματά τους.

ΓΙΩΡΓΟΣ.ΤΡΑΓΚΑΣ
ΠΗΓΗ: www.tragasnet.gr