Η τραγική κατάσταση στο Κέντρο της Αθήνας -με τις τρομακτικές ευθύνες για αυτήν να επιμερίζονται πρωτίστως σε όλες τις κυβερνήσεις από το 1992 μέχρι σήμερα και δευτερευόντως σε όλες τις δημοτικές Αρχές της ίδιας περιόδου- είναι γνωστή, όχι μόνο στους Αθηναίους, όχι μόνο στους Ελληνες, αλλά και στους ξένους τουρίστες που επιμένουν να μας επισκέπτονται:....
* Παράνομο εμπόριο στους περισσότερους δρόμους.
* Αγοραίος έρωτας σε κάθε γωνία.
* Εμπορία και χρήση ναρκωτικών παντού.
* Εγκαταλελειμμένα κτίρια, στέκια μεταναστών.
* Ανασφάλεια και παραβατικότητα παντού.
* Κλείσιμο ή μετεγκατάσταση καταστημάτων.
* Μετεγκατάσταση και φυγή των κατοίκων του Κέντρου.
* Γκετοποίηση ολόκληρων συνοικιών.
* Καθημερινές συγκρούσεις ρατσιστικών και αντιρατσιστικών οργανώσεων.
* Παραβίαση, εξ αντικειμένου όλων των υγειονομικών κανονισμών.
* Αδυναμία των Αρχών να επιβάλουν έστω και μία στοιχειώδη τάξη κ.τ.λ. κ.τ.λ.
Για όλους αυτούς τους λόγους έγινε δεκτή με συγκρατημένη αισιοδοξία και ανακούφιση η διαβεβαίωση του υπουργού Ανάπτυξης κ. Μιχ. Χρυσοχοϊδη προς τους εκπροσώπους του Εμπορικού Συλλόγου Αθηνών, ότι η κυβέρνηση, πολύ σύντομα, θα ορίσει υπουργό - συντονιστή, ο οποίος θα συντονίσει τις ενέργειες των δέκα εμπλεκόμενων υπουργείων, με στόχο να αναβαθμιστεί ταχύτατα το υποβαθμισμένο ιστορικό κέντρο της πρωτεύουσας και να ξαναγίνει ελκυστική περιοχή για επιχειρηματική δραστηριότητα, αλλά και για κατοικία.
Σημειώσαμε ότι η υπουργική διαβεβαίωση έγινε δεκτή με συγκρατημένη αισιοδοξία από του εκπροσώπους του εμπορικού κόσμου, διότι δεν είναι η πρώτη διαβεβαίωση που δέχονται. Ολες οι κυβερνήσεις που προηγήθηκαν έχουν δώσει σχετικές διαβεβαιώσεις, οι οποίες δεν υλοποιήθηκαν ποτέ. Κάτι χειρότερο. Από χρόνο σε χρόνο -και παρά τις διαβεβαιώσεις- η κατάσταση στο Κέντρο χειροτέρευε.
Η σημερινή συγκρατημένη αισιοδοξία του εμπορικού κόσμου οφείλεται στο γεγονός ότι ο κ. Μιχ. Χρυσοχοϊδης, ως υπουργός Δημόσιας Τάξης ή «Προστασίας του Πολίτη», το φετινό καλοκαίρι, είχε εκπονήσει και παρουσιάσει σε άτυπο υπουργικό συμβούλιο ένα Σχέδιο Αναβάθμισης του Κέντρου, το οποίο έφερε τον τίτλο «Δράση στην Αθήνα».
Το Σχέδιο εκείνο περιελάμβανε εφτά συνολικά παρεμβάσεις στο Κέντρο, σε ισάριθμους τομείς – και συγκεκριμένα στους τομείς:
1. Της μάστιγας του παρεμπορίου.
2. Των μη νομιμοποιημένων μεταναστών.
3. Της διακίνησης και χρήσης ναρκωτικών.
4. Των εκδιδομένων επί χρήμασι ατόμων.
5. Των αστέγων και των πρόχειρων καταλυμάτων τους.
6. Των κατειλημμένων κτιρίων και,
7. Των καφέ - μπαρ του Κέντρου.
Φυσικά, οι παρεμβάσεις αυτές προϋποθέτουν τη δημιουργία υποδομών και μηχανισμών, οι οποίοι θα καταστήσουν δυνατές τις παρεμβάσεις. Δηλαδή, χώρους, ξενώνες, αποκέντρωση υπηρεσιών, πόρους και, γενικά, μέσα για τη σωστή διαχείριση χιλιάδων ανθρώπων και την προώθησή τους σε παραγωγικές εργασίες, έναντι κάποιας αμοιβής, στην αγροτική περιφέρεια, σε δήμους, ιδρύματα κ.λπ.
Πότε θα υπάρξουν όλα αυτά;
Γι’ αυτό και είναι συγκρατημένη η αισιοδοξία!
