Κοιτώντας πάνω από το φράγμα του ΔΝΤ

Κάθε χρόνο αυτή την εποχή η ανακοίνωση των βαθμολογιών για τα ΑΕΙ-ΤΕΙ είναι αφορμή στοχασμού για το μέλλον της νέας γενιάς. Επί πολλά έτη μετά τον πόλεμο τα πανεπιστήμια, με τον ολοένα αυξανόμενο πληθυσμό τους, μαζί με τον μορφωτικό ρόλο που επιτελούσαν, λειτουργούσαν ως μηχανισμοί κοινωνικής ανόδου. Τα τελευταία χρόνια η προοπτική της ανεργίας βάρυνε για τις επιλογές των νέων. Τους οδηγούσε σε σχολές με προβλέψιμη επαγγελματική αποκατάσταση, κυρίως στον δημόσιο τομέα.

Από φέτος το σκηνικό αλλάζει. Η οικονομική κρίση, το Μνημόνιο, η επέλαση του ΔΝΤ προδιαγράφουν ένα εφιαλτικό μέλλον παρατεταμένης ανεργίας και επισφάλειας. Αλλά και ένα αβέβαιο παρόν, καθώς τα ανώτερα και ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα ακολουθούν την τροχιά των περικοπών των δημόσιων δαπανών και σπρώχνονται να λειτουργούν ολοένα και περισσότερο με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια. Χαρακτηριστική είναι η εξαγγελλόμενη υποκατάσταση των Συγκλήτων από επιχειρηματικά συμβούλια και η λειτουργία των ΑΕΙ με βάση "συμβόλαια".

Είναι δύσκολο σήμερα να είναι κανείς 18άρης. Ακόμη πιο δύσκολο να είναι 15άρης, καθώς η εφηβεία και η μετεφηβεία σφραγίζονται από την κατάρρευση των εναπομεινάντων κοινωνικών δικαιωμάτων, την εσωτερίκευση της οικονομικής κρίσης σε κάθε νοικοκυριό, την ανυπαρξία άμεσων θετικών προοπτικών για τη ζωή των νέων. Δεν είναι τυχαίο ότι ολοένα και περισσότεροι νέοι είναι έτοιμοι να ακολουθήσουν τους δρόμους της μετανάστευσης, να αναζητήσουν στο εξωτερικό καλύτερες συνθήκες και προοπτικές.

Η κρίση όμως δεν είναι αποκλειστικά ελληνικό φαινόμενο, παρά την αναμφισβήτητη μεγάλη έντασή της εδώ. Και διεθνώς η εκπαίδευση απειλείται από την επικράτηση των αγοραίων ιδεολογημάτων.

Η νιότη, όμως, διαθέτει την ακατανίκητη δύναμη, την αίσθηση ότι ο κόσμος τής ανήκει. Μια αίσθηση που δεν εκφράζεται πάντοτε με δράση, λειτουργεί όμως και κάποτε κάνει την έκπληξη. Αυτή η γενιά, που σήμερα αντιμετωπίζει μια πρωτοφανούς βιαιότητας κρίση, μπορεί να γίνει η γενιά της ελπίδας. Να ανακαλύψει τη γνώση χωρίς χρησιμοθηρία. Να συναντηθούν οι αγωνίες της με τις ευρύτερες κοινωνικές αγωνίες.

Καλωσορίσατε, νέοι και νέες, στην όμορφη εμπειρία των 18 χρόνων!

ΠΗΓΗ: http://www.avgi.gr/