Εθνικό δίκτυο

Κάποιοι γνωστοί- άγνωστοι πιστεύουν ακόμη στις βυζαντινές ίντριγκες, στην κομματική καμαρίλα και στα παιχνίδια των εντυπώσεων. Έχουν την ψευδαίσθηση ότι έτσι θα διασωθούν πολιτικά κι ότι θα επιβιώσουν ενώ όλα αλλάζουν καταλυτικά γύρω τους. Δεν έχουν αντιληφθεί, ότι φυσάει πολύ δυνατά κι ότι ένας τυφώνας, χειρότερος κι από την Κατρίνα, ανιχνεύεται στον ορίζοντα.
Επειδή περπάτησαν σε παλαιοκομματικά μονοπάτια και έκαναν τρόπο ζωής τη συνωμοσία και τη θαλπωρή των πολιτικών τζακιών εξακολουθούν να πιστεύουν ότι θα υπάρχουν ανάλογοι μετασχηματισμοί και εξελίξεις στο μέλλον με πρωταγωνιστές τα ίδια φθαρμένα πρόσωπα που ευθύνονται για την κατάντια της χώρας, τον διεθνή διασυρμό και τη δουλεία του χρέους, που είναι σίγουρο ότι θα το πληρώνουν οι επόμενες γενιές, αναθεματίζοντας το όνομά τους. Υπάρχει ήδη ένα εθνικό δίκτυο κοινής αντίληψης και συνειδητοποίησης των όσων συνέβησαν και του μεριδίου ευθύνης και ενοχής που έχει ο καθένας πάνω στην πολιτική σκηνή. Δεν είναι ανάγκη να αποφανθούν οι Εξεταστικές Επιτροπές για τα διάφορα σκάνδαλα των προηγουμένων κυβερνήσεων για να καταλογιστούν ευθύνες σε πρόσωπα. Δεν υπάρχει ούτε ένας Έλληνας, που να μην γνωρίζει και να μην έχει βγάλει ασφαλή συμπεράσματα για όσα έχουν συμβεί στην υπόθεση του Βατοπαιδίου, της Siemens και της οικονομίας. Δεν υπάρχει ούτε ένας Έλληνας, που να μην έχει ξεχωρίσει και διακρίνει τα πρόσωπα, τους ρόλους και το μερίδιο ενοχής που είχε το καθένα. Το μπουρου-μπουρου στα τηλεοπτικά παράθυρα και στις ραδιοφωνικές συχνότητες δεν δημιουργεί σύγχυση, ούτε θολώνει το τοπίο. Αντίθετα, εδώ και τώρα δημιουργεί μια κινηματική βούληση και δύναμη για ριζικές αλλαγές σε όλα τα κόμματα και κυρίως στα δύο μεγάλα που κυβέρνησαν τη χώρα, αλλά και για αναζήτηση νέων, άφθαρτων και αξιόλογων στελεχών, που θα αντικαταστήσουν τα σημερινά και θα οδηγήσουν, πραγματικά, την ελληνική κοινωνία σε καλύτερες μέρες. Στο χώρο της Νέας Δημοκρατίας υπάρχουν ακόμη θύλακες ιντριγκαδόρων και θαμώνων γνωστών πολιτικών γραφείων, τα οποία τους κατευθύνουν και τους ελέγχουν σε μια προσπάθεια να μην αποκτήσει πάλι ορθό βηματισμό η παράταξη, να μην έχει την απαραίτητη συνοχή και παρά την ραγδαία φθορά του ΠΑΣΟΚ να μην δημιουργεί τις απαραίτητες προϋποθέσεις και να μην φαντάζει ως εναλλακτική λύση εξουσίας.
Η οικονομική κρίση μπορεί να οδηγήσει σε πλήρη ιταλοποίηση της πολιτικής ζωής, σε μεγαλύτερη αστάθεια και αβεβαιότητα και σε κόμματα-αποκόμματα, τα οποία θα ελέγχονται (χειρότερα από το παρελθόν), από τους γνωστούς εργολάβους και βαρόνους των Αθηνών. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι τόσο η Siemens, όσο και το Βατοπαίδι είναι πολύ μικρά τμήματα, πολύ μικρές υποθέσεις του συνόλου των σκανδάλων, που συνεκλόνισαν τη χώρα την τελευταία δεκαπενταετία. Μόνο ένας δρόμος υπάρχει σήμερα για την αξιωματική αντιπολίτευση, η συσπείρωση και η ενότητα των δυνάμεών της σε όλη τη χώρα. Η πλήρης ανανέωση του πολιτικού και στελεχιακού δυναμικού της. Η εκκαθάριση προσώπων και καταστάσεων που τραυμάτισαν τη μεγάλη παράταξη κι απομάκρυναν χιλιάδες πολιτών από τον κορμό της. Μόνον έτσι θα μπορέσει πάλι να σταθεί στα πόδια της και να οδηγηθεί πάλι στην εξουσία. Είναι σίγουρο, ότι σκιές που αισθάνονται ακόμη βασικοί μέτοχοι του κόμματος ή κάηκαν τα όνειρά τους από τη λαϊκή βούληση, θα επιχειρήσουν να βάλουν εμπόδια στον Αντώνη Σαμαρά και στην καινούργια προσπάθεια για ανασύνταξη του κόμματος. Κατά τη γνώμη μου, θα πέσουν στο κενό όλες αυτές οι προσπάθειες, παρά το γεγονός ότι θα υποστηριχθούν από ενδιαφερόμενα κέντρα εξουσίας των Αθηνών. Ο κόσμος – κι αυτό το πιστεύω απόλυτα – που περνάει επώδυνες μέρες θα τους πάρει με τις πέτρες. Κανείς δεν πρόκειται αυτή τη φορά να τον παραπλανήσει, να τον γελάσει και να του ρίξει στάχτη στα μάτια. Είναι ήδη πολύ γελασμένος, νοιώθει βαθιά προδομένος και εξαπατημένος και δεν πρόκειται να δώσει συγχωροχάρτι σε κανέναν…

ΓΙΩΡΓΟΣ.ΤΡΑΓΚΑΣ

ΠΗΓΗ: http://www.tragasnet.gr/