Ο Άκης και το ρετσινόλαδο

Η τρόικα δείχνει τα δόντια της στο ασφαλιστικό, απαιτώντας να εξολοθρευτούν συντάξεις και συνταξιούχοι, όχι μόνο με τα 40 χρόνια δουλειάς, αλλά και με συντάξεις χαμηλότερες από τα επιδόματα ανεργίας! Ο ΣΕΒ, από τη μεριά του, επικαλείται την τρόικα, για να δείξει τα δόντια του στις διαπραγματεύσεις για την Εθνική Συλλογική Σύμβαση, απαιτώντας μηδενικές αυξήσεις για τρία χρόνια. Και το ΠΑΣΟΚ, τέλος, δείχνει τα δόντια του στον Τσοχατζόπουλο, τον οποίο έχουν παραλάβει η Επιτροπή Διαφάνειας (!) του κόμματος, που ανοίγει τον φάκελο Άκη, ο εισαγγελέας, που διέταξε προκαταρκτική για το σπίτι του, και το ΣΔΟΕ, που κάνει φύλλο φτερό τα οικονομικά του.

Τι σχέση, θα πείτε, έχει ο Άκης με το ρετσινόλαδο της τρόικας και των μέτρων της; Μα, για όνομα, καμιά. Απλώς οι περιπέτειες με το σπίτι του πάλαι ποτέ βεζίρη του Κινήματος -μανία με τα σπίτια κι αυτή του ΠΑΣΟΚ!- δείχνει πόσο αποφασισμένη είναι η κυβέρνηση όχι μόνο να σώσει τη χώρα από τον εαυτό της, διά του ΔΝΤ και της τρόικας, αλλά να σώσει τη χώρα κι από παντός καιρού και χρώματος ελαφροχέρηδες, έστω και δια του ΣΔΟΕ και της Επιτροπής Διαφάνειας, αν δεν της βγαίνει άλλη μια εξεταστική. Ακόμα κι αν ματώσει, όπως συνηθίζει να διακηρύσσει ο πρωθυπουργός, που, ευτυχώς, τελευταία φορά που τον θυμόμαστε ματωμένο είναι όταν έπεσε από το ποδήλατο.

Το ηθικό δίδαγμα είναι ότι μπορεί να μη γλιτώσουν οι συντάξεις, μπορεί να μη γλιτώσουν και οι συνταξιούχοι, που λέει ο λόγος, μπορεί να μη γλιτώσουν οι μισθοί του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, μπορεί να μη γλιτώσουν εκατοντάδες χιλιάδες υπό απόλυση άτυχοι, αλλά δεν θα γλιτώσουν και όσοι εκμεταλλεύτηκαν την εξουσία για να πλουτίσουν, είτε με χορηγίες είτε με άλλους παρεμφερείς τρόπους. Μπορεί, με δυο λόγια, να ματώσει η χώρα, αλλά θα ματώσει και το ΠΑΣΟΚ και θα φανεί τι εστί εποχή Παπανδρέου. Το σπίτι του Άκη είναι, δηλαδή, μια ευνοϊκή σύμπτωση, που ήρθε να αποδείξει την αρμονία λόγων και έργων του Κινήματος. Τόσο ευνοϊκή, που αν δεν την πρόσφερε η τύχη, θα έπρεπε να την κατασκευάσουν, για να αποδείξουν πόσο αυστηροί είναι, ακόμα και με τους «δικούς τους»...

Του Θανάση Καρτερού

ΠΗΓΗ: http://www.avgi.gr/