Η χρονιά που πέρασε ήταν ασφαλώς μια από τις πιοδύσκολες που έχει περάσει η χώρα τις τελευταίες δεκαετίες.
Η οικονομία μας, σε συνθήκες διεθνούς κρίσης, εξαιτίας τωναναβολών, των χείριστων επιλογών και τουερασιτεχνισμού της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ βρέθηκε στη δίνη της κρίσης δανεισμού.
Σε αυτές τις συνθήκες η κυβέρνηση άβουλη και συγχυσμένη προχώρησε στην ψήφιση του Μνημονίου και στη δανειακή σύμβαση με τη Τρόικα, χωρίς να διαπραγματευτεί, χωρίς να θέσει όρους, χωρίς να εξετάσει τις επιπτώσεις των μέτρων που έπρεπε να φέρει σε πέρας.
Αρχικά κατέφυγε στην εύκολη λύση των περικοπών των μισθών και συντάξεων και στην αύξηση φόρων.
Οι στόχοι που είχαν τεθεί δεν πιάστηκαν ποτέ και το αποτέλεσμα ήταν να επιβάλλονται νέα επώδυνα μέτρα από τις επικαιροποιήσεις του Μνημονίου.
Οι στόχοι που είχαν τεθεί δεν πιάστηκαν ποτέ και το αποτέλεσμα ήταν να επιβάλλονται νέα επώδυνα μέτρα από τις επικαιροποιήσεις του Μνημονίου.
Παρ΄ όλα τα μέτρα, που έπληξαν, κυρίως και πρώτιστα, τα μεσαία και χαμηλά εισοδήματα, δεν απετράπη η κατακρήμνιση όλων σχεδόν των μεγεθών της ελληνικής οικονομίας:
Η ανεργία εκτοξεύθηκε στο 12,5% με ανοδικές τάσεις, τα «λουκέτα» των καταστημάτων πολλαπλασιάζονταιμε ταχύτητα, επιχειρήσεις κλείνουν, ο πληθωρισμός απογειώθηκε κοντά στο 5%, η ανάπτυξη, οι επενδύσεις, η αναθέρμανση της οικονομίας μένουν υποσχέσεις των κυβερνητικών παραγόντων ενώ ταυτόχρονα η ύφεση βαθαίνει και κάνει αδύνατη τη μείωση του χρέους.
Η ανεργία εκτοξεύθηκε στο 12,5% με ανοδικές τάσεις, τα «λουκέτα» των καταστημάτων πολλαπλασιάζονταιμε ταχύτητα, επιχειρήσεις κλείνουν, ο πληθωρισμός απογειώθηκε κοντά στο 5%, η ανάπτυξη, οι επενδύσεις, η αναθέρμανση της οικονομίας μένουν υποσχέσεις των κυβερνητικών παραγόντων ενώ ταυτόχρονα η ύφεση βαθαίνει και κάνει αδύνατη τη μείωση του χρέους.
Το νέο έτος βρήκε, λοιπόν, την ελληνική κοινωνία να το υποδέχεται με εξαιρετική περίσκεψη και αγωνία.
Το τοπίο φαντάζει γκρίζο. Όλοι είναι πεπεισμένοι ότι, παρά τις διαβεβαιώσεις του πρωθυπουργού, ταχειρότερα είναι ακόμη μπροστά μας.
Απέναντι, όμως, σε αυτή τη ζοφερή πραγματικότητα και στο κλίμα της γενικής απογοήτευσης μπορούμε να αισιοδοξούμε και να ελπίζουμε, αρκεί να αλλάξουμε ρότα στην οικονομική πολιτική και ξεφύγουμε από τις αδιέξοδες πολιτικές που μας έφεραν ως εδώ.
Μπορούμε
-να βρούμε πάλι το νήμα της ανάπτυξης, να ενισχύσουμε την επιχειρηματικότητα, να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας,
- να ξαναβρούμε την εθνική μας αυτοπεποίθηση, να διεκδικήσουμε ένα νέο όραμα για την πατρίδα μας,
- να βάλουμε τα θεμέλια για ένα νέο κοινωνικο-οικονομικό μοντέλο ανάπτυξης για τη χώρα στη θέση του μεταπολιτευτικού που κατέρρευσε,
-να δημιουργήσουμε τις συνθήκες για ένα αισιόδοξο μέλλον για τις νέες γενιές,
Μπορούμε
Με τη δύναμη που απορρέει μέσα από τις δημοκρατικές επιλογές μας να ανοικοδομήσουμε την Ελπίδαγια ένα καλύτερο αύριο για την Ελλάδα.
Από εμάς εξαρτάται….
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου