Βουλιάζει η τοπική αγορά, με τις καταστάσεις να γίνονται ολοένα και δυσκολότερες καθημερινά.
Οι τζίροι στα καταστήματα έχουν πέσει πάνω από 60% και οι περισσότεροι επιχειρηματίες αγωνίζονται για να καλύψουν τα έξοδά τους.
“Κραυγή απόγνωσης” βγάζουν οι έμποροι, μέσω της “Π”, τονίζοντας πως είναι επιβεβλημένο να υπάρξουν άμεσα μέτρα τόνωσης της οικονομίας.
Σοβαρά όμως είναι και τα προβλήματα με τους πλανόδιους εμπόρους του κέντρου, που με παράνομο τρόπο διεκδικούν μερίδιο από την πίτα.
Οπως χαρακτηριστικά λένε, στην αγορά της πόλης μας δεν κυκλοφορούν πια καταναλωτές αλλά περαστικοί που δεν κοιτούν ούτε τις βιτρίνες!
Μόνο για δείγμα κυκλοφορούν πια οι πελάτες στην τοπική αγορά που δείχνει να έχει “πιάσει πάτο”.
Οι επιχειρήσεις αντιμετωπίζουν την δυσκολότερη κατάσταση της τελευταίας δεκαετίας, ενώ πολλοί είναι οι ιδιοκτήτες που εργάζονται απλά για να καλύψουν τα έξοδα τους, χωρίς να το επιτυγχάνουν ούτε αυτό!
Τα νέα οικονομικά μέτρα, οι συμφωνίες με Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και Ευρωπαϊκή Ένωση, καθώς και το αρκετά αρνητικό κλίμα, έχουν δημιουργήσει ένα μίγμα που κατατρώει την αγορά καθημερινά.
Εντονότατη είναι η κριτική που ασκούν οι επιχειρηματίες στους πολιτικούς, βγάζοντας “κραυγή απόγνωσης” γιʼ αυτά που ζουν. “Την κρίση να την πληρώσουν αυτοί που βάζουν τριάντα χρόνια τα χέρια τους στις τσέπες μας” φωνάζουν οι επιχειρηματίες για να τονίσουν πως “όλοι οι πολιτικοί συνεχίζουν τα εγκλήματα, σκοτώνοντας τα όνειρα των επόμενων γενεών”.
Οι καταστάσεις έχουν φτάσει σε οριακά επίπεδα, ενώ όλοι ζητούν λύσεις απέναντι στο “μαύρο που προσφέρουν τόσα χρόνια οι κυβερνήσεις”.
“Το πρόβλημα μας δεν είναι μόνο η αγορά, αλλά μια κοινωνία που στενάζει και θλίβεται” τονίζουν τοπικοί επιχειρηματίες, επιθυμώντας απαντήσεις που θα αλλάξουν την κατάσταση.
Πολλοί από τους επιχειρηματίες αναπολούν τις εποχές πριν πέντε χρόνια που οι πολίτες “γελούσαν και διασκέδαζαν” όπως λένε χαρακτηριστικά. Το “κάθε πέρυσι και καλύτερα” τώρα αποκτά ουσιαστική σημασία, με την αγορά να τρέμει την επόμενη ημέρα, που ίσως να φέρει και το λουκέτο.
Ο μικρός θεός
“Όλοι μας έχουμε μέσα μας έναν μικρό θεό και μια μικρή οικονομία. Τώρα όμως μας έμεινε μόνο ο μικρός θεός για να μας δίνει ελπίδα” αναφέρει χαρακτηριστικά ο κ. Δημήτρης Βιδάκης, ένας από τους παραδοσιακούς κουρείς πλέον στο κέντρο του Ηρακλείου.
“Σας ορκίζομαι πως στο μαγαζί μου κάθε μέρα κάνω δύο με τρία κουρέματα τσάμπα κι αυτό δεν είναι υπερβολή” τονίζει ο κ. Βιδάκης, προσθέτοντας:
“Έρχονται πάρα πολλοί που με παρακαλούν να τους κουρέψω δωρεάν. Κάποιους τους καταλαβαίνω, διότι τους βλέπω ότι δεν έχουν καν τα 10 ευρώ για ένα κούρεμα”.
Αναφερόμενος στην σημερινή κατάσταση, ο κ. Βιδάκης, υποστηρίζει:
“Ο κόσμος αυτή τη στιγμή αντιμετωπίζει τα πράγματα τσίμα – τσίμα. Όλοι οι λογαριασμοί τρέχουν και ο κόσμος δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα. Βλέπεις το λογαριασμό να έρχεται κάθε μέρα κι είναι αυξημένος, ενώ το μεροκάματο έχει μειωθεί κατά πολύ. Το μέγεθος της κατάστασης το βλέπουμε, αν περπατήσουμε την αγορά με τα κλειστά μαγαζιά”.
“Υπήρχαν μέρες που ο κόσμος γελούσε” θυμάται ο κ. Βιδάκης και συνεχίζει αναφερόμενος στο σήμερα:
“Όλος ο κόσμος και όλη η αγορά πλέον το λένε και το φωνάζουν πως υπάρχει πρόβλημα. Αλλά η κοινωνία έχει αναλάβει τις ευθύνες της και προσπαθεί να ανταποκριθεί στις δυσκολίες με υπευθυνότητα. Αυτό που πρέπει να γίνει είναι να αναλάβουν κι όλοι οι υπόλοιποι και κυρίως οι υπεύθυνοι γιʼ αυτή την κατάσταση τις ευθύνες τους”.
Αγανάκτηση κι ελπίδα
Αγανακτισμένοι είναι πλέον οι ιδιοκτήτες εμπορικών καταστημάτων που βλέπουν ημέρα με την ημέρα την αγορά να στενάζει, αλλά την Πολιτεία να μην αντιδρά. Η οργή είναι έκδηλη για τα όσα συμβαίνουν, με επιχειρηματίες να διεκδικούν τα αυτονόητα.
“Το κατάστημα που έχω ήταν δικό μου και τώρα αναγκάστηκα να το δώσω “φρανσάιζ” για να μπορέσω απλά να βγάλω ένα μεροκάματο. Άρα λοιπόν αν δεν γίνει κάτι, μια ζωή θα μιλάμε για τα ίδια προβλήματα” τονίζει η κ. Γεωργία Σπανάκη, που είναι επιχειρηματίας στο κέντρο της πόλης.
“Αυτή τη στιγμή δεν έχει λυθεί κανένα από τα προβλήματα της κοινωνίας και τώρα μας ζητούν περικοπές γιατί κάποιοι πήραν χρήματα” προσθέτει η κ. Σπανάκη, και συνεχίζει:
“Επί τριάντα χρόνια όμως κανένας δεν έλεγχε πού χάνονταν τα χρήματα και τώρα καλούνται να πληρώσουν οι νέες γενιές. Ας αναλάβουν τις ευθύνες τους όλοι οι πολιτικοί κι ας βρεθεί μια λύση γιατί αν αυτή η χώρα δεν παράγει πλούτο, κανένας δεν μπορεί να μας βοηθήσει. Κι αυτή τη στιγμή δεν γίνονται ενέργειες για την ανάπτυξη, αλλά ενέργειες που μεγαλώνουν ακόμα περισσότερο τα προβλήματα”.
Έντονη είναι η δυσαρέσκεια της κ. Σπανάκη και για τον τρόπο που αντιμετωπίζονται πλέον οι νέες γενιές.
“Αν είναι έτσι η κατάσταση, για ποιο λόγο να μένουν τα παιδιά μας στην Ελλάδα;” Διερωτάται και προσθέτει:
“Τα παιδιά μας κάνουν χρόνια σπουδές και τώρα επειδή κάποιοι έκλεψαν τα χρήματα του Κράτους, αυτά τα παιδιά πληρώνουν τα κλεμμένα. Θέλουμε απαντήσεις γιατί οι επόμενες γενιές αλλά κι εμείς ντρεπόμαστε για τη χώρα μας”.
Με συνεχώς καλύτερες τιμές προσπαθεί να αντιμετωπίσει την κατάσταση ο κ. Γιάννης Καλικάκης που έχει κατάστημα ρούχων. Όπως βλέπει όμως, κάθε μέρα είναι και χειρότερη, με την ελπίδα να είναι το μόνο που έχει απομείνει.
“Ο κόσμος θέλει συνέχεια καλύτερες τιμές. Όποια τιμή κι αν τους πούμε ζητούν ακόμα χαμηλότερες. Τα χρήματα είναι λίγα, αλλά και η ψυχολογία των καταναλωτών πια έχει γίνει πολύ άσχημη” αναφέρει ο κ. Καλικάκης και προσθέτει:
“Οι πελάτες προσπαθούν να περάσουν κάθε φορά με το περυσινό ρούχο κι εμείς προσπαθούμε να αντιμετωπίσουμε την κατάσταση. Όλα τα μαγαζιά κάνουν καλύτερες τιμές γιατί δεν μπορούν να δουλέψουν. Το μόνο που μας έχει μείνει είναι η ελπίδα. Κατά τα άλλα μειώνουμε τα έξοδα και περιμένουμε μήπως κάτι να αλλάξει”.
Ποια χρυσαφικά;
Κάτω από το μισό έχει μειωθεί η ζήτηση στα χρυσαφικά, τα οποία πλέον οι πολίτες έχουν πάψει να αγοράζουν. Τα χρυσοχοεία προσπαθούν να αντιμετωπίσουν τις συνθήκες πουλώντας ορισμένα είδη για αρραβώνες ή βαφτίσεις, ωστόσο και σε αυτές τις περιπτώσεις, τα έξοδα των καταναλωτών για αγορά χρυσαφικών είναι πολύ περιορισμένα.
“Ευτυχώς που γεννιέται κανένα παιδί και γίνεται καμιά αρραβώνιαση, διότι αλλιώς δεν θα είχαμε καθόλου δουλειά. Και πάλι όμως, ο κόσμος δεν αγοράζει τα κοσμήματα που αγόραζε παλιά” αναφέρει χαρακτηριστικά ο κ. Μιχάλης Κωστάκης, για να προσθέσει:
“Η αγορά έχει πέσει πάρα πολύ κι εγώ προσωπικά είμαι κάτω σε εισπράξεις περίπου 60 %. Η δουλειά η δικιά μας άρχισε να πέφτει πριν από δύο χρόνια για τον λόγο ότι τα χρυσαφικά είναι είδος που δεν είναι απαραίτητο.
Τώρα παίρνουν ένα συμβολικό δώρο των 50 ευρώ, ενώ οι αγορές για χρυσαφικά δύσκολα πια ξεπερνούν τα 200 ευρώ”.
Αναφερόμενος σε παλαιότερες εποχές, ο κ. Κωστάκης υποστηρίζει:
“Οι διαφορές παλαιότερων χρόνων σε σχέση με σήμερα είναι τεράστιες. Ο κόσμος περνούσε πολύ καλύτερα και ξόδευε πολύ περισσότερο. Θυμάμαι πριν από τρία χρόνια, οι πελάτες αγόραζαν “σετ” των 1500, των 2000 ευρώ. Τώρα δεν αγοράζουν καν “σετ”. Προσπαθούν σε κάποιες περιπτώσεις να συνδυάσουν παρόμοια κοσμήματα και να μην ξοδέψουν πάνω από 300 ή το πολύ 400 ευρώ, αλλά κι αυτό πια είναι σπάνιο. Εγώ τουλάχιστον έχω να δώσω δύο χρόνια κανονικό σετ”.
Σκόντο και στις επιδιορθώσεις
Καλύτερη τιμή, ακόμα και για τις επιδιορθώσεις ενδυμάτων ζητούν πλέον οι καταναλωτές που μετρούν μέχρι και το ευρώ.
Οι πολίτες επιδιορθώνουν ρούχα πολύ παλιά, ενώ προσπαθούν να κρατήσουν όσο το δυνατόν περισσότερο αυτά που έχουν.
“Η κίνηση σʼ εμάς έχει ανέβει τώρα λίγο, επειδή αλλάζει ο καιρός και βγάζουν τα παλιά καλοκαιρινά από τις ντουλάπες για να τα επιδιορθώσουν” υποστηρίζει η κ. Μαριάννα Καράτζοβα, για να προσθέσει:
“Πιο μπροστά ήταν πολύ χάλια η κατάσταση. Η δουλειά έχει πέσει πάρα πολύ και φέρνουν ρούχα που είναι πολύ παλιά για να τα φτιάξουν.
Ακόμα κι εδώ έρχονται και κάνουν πιο πολύ παζάρι, ακόμα και στις τιμές για τις επιδιορθώσεις. Εμείς προσπαθούμε τώρα να κάνουμε καλύτερες τιμές, γιατί αλλιώς δεν γίνεται”.
Μόνο για τη σύνταξη
“Αν δεν ήταν να περιμένουμε τη σύνταξη μέσα στα επόμενα δύο χρόνια, θα είχαμε αφήσει την δουλειά” αναφέρει ο κ. Γιώργος Αντωνακάκης που διατηρεί επιχείρηση επιδιόρθωσης τηλεοράσεων.
“Εμείς είμαστε για φούντο” προσθέτει ο κ. Αντωνακάκης, διευκρινίζοντας: Κάποια πράγματα κερδίζουμε από τα σέρβις, αλλά κι εκεί η κατάσταση είναι δύσκολη. Τώρα όταν οι τηλεοράσεις χαλούν τις πετάνε χωρίς να το σκέφτονται. Κι η δουλειά άρχισε να πέφτει πριν από πέντε χρόνια όταν άρχισαν να πέφτουν και οι τιμές στις τηλεοράσεις. Πριν από πέντε χρόνια μπορούσαμε τουλάχιστον να βγάλουμε ένα μεροκάματο. Τώρα δεν βγαίνει ούτε κι αυτό. Μόνο κάποια από τα έξοδα μας καλύπτουμε. Η δουλειά δεν έχει πια κανένα ενδιαφέρον. Συντηρούμαστε απλά λίγο μέχρι να βγούμε στην σύνταξη”.
“Πληγή” οι πλανόδιοι
Τη στιγμή που η τοπική αγορά προσπαθεί με όλες τις δυνάμεις της να αντιμετωπίσει την δύσκολη κατάσταση στην οποία βρίσκεται, δεκάδες είναι οι παράνομοι πλανόδιοι μικροπωλητές που λυμαίνονται την αγορά.
Άνθρωποι από κάθε γωνιά της γης, πουλούν στο Ηράκλειο προϊόντα αμφίβολης ποιότητας, ασφαλώς παράνομα και χωρίς καμία απόδειξη, έξω από τα καταστήματα.
Τα προϊόντα που πωλούνται στους δρόμους της πόλης μπορεί να είναι από τσάντες και αξεσουάρ, μέχρι ρολόγια, διακοσμητικά και είδη σπιτιού. Ο αριθμός των παράνομων πολιτών έχει γιγαντωθεί το τελευταίο διάστημα με την πολιτεία να φαίνεται πως δεν μπορεί να διαχειριστεί το φαινόμενο.
Η κατάσταση ωστόσο έχει ξεπεράσει κάθε όριο με τους πλανόδιους να “στήνουν” μικρές παράνομες αγορές στο κέντρο της πόλης και πολλές φορές μάλιστα μπροστά σε καταστήματα με ομοειδή προιόντα.
Είναι χαρακτηριστικό, πως χθες που ο καιρός ήταν βροχερός, περισσότεροι από δέκα πλανόδιοι στο κέντρο κυκλοφορούσαν πουλώντας ομπρέλες.
Το ζήτημα των πλανοδίων κρίνεται απαραίτητο να αντιμετωπιστεί άμεσα, με μέτρα ουσίας κι όχι με μέτρα που απλά θα περιορίζουν για μερικές μόνο ώρες το φαινόμενο. Ειδικότερα τώρα, που οι τοπικοί επιχειρηματίες έχουν ανάγκη στήριξης, η πάταξη του συγκεκριμένου φαινομένου μοιάζει περισσότερο από επιβεβλημένη.
http://www.patris.gr/
