Στους
λόγους για τους οποίους η Νέα Δημοκρατία καταψηφίζει το Μεσοπρόθεσμο
Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής αναφέρθηκε κατά την ομιλία του επί
του νομοσχεδίου ο εισηγητής του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης Χρήστος Σταϊκούρας.
Στην ομιλία του επανέλαβε ότι συμφωνεί με τους στόχους για δημοσιονομική εξυγίανση και βιώσιμη ανάπτυξη, αλλά δεν πιστεύει ότι με τις πολιτικές που εφαρμόζει η κυβέρνηση θα τους πετύχει.
Παράλληλα ο κ. Σταϊκούρας τόνισε πως το
Μεσοπρόθεσμο αποτελεί την πιο έμπρακτη ομολογία της κυβέρνησης ότι
απέτυχε και κάλεσε εκ νέου την κυβέρνηση να υιοθετήσει τις προτάσεις της
ΝΔ που βασίζονται σε τρεις πυλώνες: την επανεκκίνηση της οικονομίας,
την επίτευξη ισοσκελισμένου προϋπολογισμού και τις πολιτικές απομείωσης
του δημοσίου χρέους μέσω και της αξιοποίησης της περιουσίας του
Δημοσίου.
Όπως ανέφερε ο Αναπληρωτής Τομεάρχης
Οικονομίας της Ν.Δ, η κυβέρνηση μπροστά στα αδιέξοδά της, πλειοδοτεί
εντός και εκτός Ελλάδας, για συναίνεση, και δεν διστάζει να χρεώνει το
έλλειμμα συναίνεσης στην αξιωματική αντιπολίτευση.
Ο κ.Σταϊκούρας κατηγόρησε την κυβέρνηση ότι σε αυτή την κρίσιμη φάση η Κυβέρνηση δρα με εκβιαστικά διλήμματα, «λεόντειες» πρακτικές και υπογράφει «με κλειστά τα μάτια».
Η Ομιλία του κ. Χρήστου Κ. Σταϊκούρα
Κυρίες και κύριοι Συνάδελφοι,
Συζητούμε , από σήμερα, στην Ολομέλεια τις κατευθύνσεις και τις προτεραιότητες της οικονομικής πολιτικής για τα προσεχή χρόνια.
Σ ε συνθήκες πρωτοφανούς οικονομικής και κοινωνικής κρίσης.
Συζητούμε το «Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής».
Πλαίσιο που θέτει ως στόχους τη δημοσιονομική εξυγίανση και τη βιώσιμη ανάπτυξη.
Μπορεί να διαφωνεί κανείς με αυτούς;
Εμείς βεβαίως όχι .
Μπορεί να αισιοδοξεί κανείς για την επίτευξή τους;
Εμείς πιστεύουμε πως με τις πολιτικές που προβλέπονται δεν μπορεί .
Σήμερα, η χώρα βρίσκεται στα πρόθυρα κατάρρευσης.
Η εξέλιξη αυτή οφείλεται σε εσφαλμένες
επιλογές και πρακτικές της ηγεσίας της Κυβέρνησης, στη λανθασμένη
«θεραπευτική αγωγή» για την αντιμετώπιση των υπαρκτών «νοσημάτων» της
Οικονομίας, και στην εκτέλεσή της.
Τα αρνητικά αποτελέσματα των χειρισμών της είναι μετρήσιμα.
Και όπως έχει σημειώσει ο Kelvin:
«Όταν κάτι μπορείς να το μετρήσεις και
να το εκφράσεις με αριθμούς, τότε κάτι ξέρεις για αυτό. Αν δεν μπορείς
να το μετρήσεις και να το εκφράσεις με αριθμούς, τότε η γνώση σου είναι
ισχνή και ελάχιστα αποτελεσματική».
Συγκεκριμένα οι μετρήσεις δείχνουν ότι:
- Η ύφεση είναι βαθιά και παρατεταμένη.
- Το «εσωτερικό χρέος» δημιουργεί ασφυξία.
- Τα «λουκέτα» στην αγορά πολλαπλασιάζονται.
- Η ανεργία αυξάνεται δραματικά.
- Η φτώχεια διευρύνεται.
- Η ψυχολογία και οι προσδοκίες επενδυτών και καταναλωτών έχουν καταρρεύσει.
- Η ανταγωνιστικότητα της Οικονομίας επιδεινώνεται.
- Το κόστος δανεισμού έχει διευρυνθεί σημαντικά.
- Οι δημοσιονομικοί στόχοι δεν επιτυγχάνονται.
Και προφανώς, κε. Υπουργέ, δεν πρόκειται για «αριθμητική ψευδαίσθηση».
Η πορεία εκτέλεσης του εφετινού Προϋπολογισμού επιβεβαιώνει τις αστοχίες στις προβλέψεις και τις αποκλίσεις από τους στόχους.
Τα έσοδα καταρρέουν, οι πρωτογενείς δαπάνες διογκώνονται, το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων βουλιάζει, το έλλειμμα διευρύνεται.
Η πρόβλεψη για έλλειμμα 7,4% του ΑΕΠ, αναθεωρείται στο 10,4%.
Πρόκειται για πραγματικό δημοσιονομικό εκτροχιασμό.
Για απόλυτο «ναυάγιο» της οικονομικής πολιτικής.
Εκτροχιασμό που επιβάλλει πρόσθετα μέτρα λιτότητας.
Επιβεβαιώνεται συνεπώς ότι το «θεραπευτικό σχήμα» που έχει τεθεί σε εφαρμογή δεν είναι το κατάλληλο.
Και η πιο έμπρακτη ομολογία αποτυχίας του είναι το Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο.
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Η Νέα Δημοκρατία δεν μπορεί να στηρίξει το Μεσοπρόθεσμο Σχέδιο διότι:
1ον . Εδράζεται σε υπεραισιόδοξες εκτιμήσεις.
Για παράδειγμα, η πρόβλεψη για επιβράδυνση της ύφεσης μέσα στο 2011 είναι μη ρεαλιστική παραδοχή.
Σύμφωνα με τις τελευταίες προβλέψεις του ΚΕΠΕ , η ύφεση το 2011 αναμένεται να διαμορφωθεί στο – 4% .
Αποδεικνύει έτσι ότι η Κυβέρνηση έχει πάρει «διαζύγιο» με την πραγματικότητα.
2ον . Ενσωματώνει πλήθος αντιφάσεων.
Για παράδειγμα, καταργεί το «πόθεν έσχες» στην κατοικία, αλλά προσθέτει πλήθος επιβαρύνσεων στην ακίνητη περιουσία.
3ον . Επιβεβαιώνει τις Κυβερνητικές ανακολουθίες.
Οι παλινωδίες σε σειρά μέτρων, όπως
είναι η επιστροφή φόρου από αποδείξεις δαπανών και τα όρια αφορολόγητου,
προδίδουν έλλειψη σχεδιασμού.
4ον . Περικλείει αποδεδειγμένα αδιέξοδες πολιτικές επιλογές.
Τα νέα, σκληρότερα, μέτρα συνιστούν εμμονή της Κυβέρνησης στη ίδια λανθασμένη συνταγή.
Στα ίδια μέσα για την υλοποίηση των στόχων.
Παρά τα όλο και ισχνότερα αποτελέσματα.
Ενδεικτικά, το χρέος, παρά τις νέες,
μεγάλες μειώσεις εισοδημάτων και τις αποκρατικοποιήσεις, εκτιμάται, το
2015, στο ίδιο ύψος με αυτό που προέβλεπε το Μνημόνιο πριν ένα χρόνο,
χωρίς αυτές τις παρεμβάσεις.
Επιστρέφουμε δηλαδή σήμερα στο σημείο που ήμασταν πριν από 1 χρόνο , παρά τις μεγάλες και διευρυνόμενες θυσίες των πολιτών.
5ον . Είναι κοινωνικά άδικο.
Το Σχέδιο προβλέπει , στο μεγαλύτερο
μέρος του οριζόντιες, έκτακτες και μη, φανερές και κρυφές, φορολογικές
επιδρομές σε βάρος εκείνων που ήδη πληρώνουν προκειμένου να καλύψει τις
αστοχίες της οικονομικής πολιτικής και την αδυναμία αντιμετώπισης της
φοροδιαφυγής.
Παράλληλα, η Κυβέρνηση προχωρά και σε
μειώσεις μισθών, σε περικοπές συντάξεων, κύριων και επικουρικών, και σε
αυξημένες εισφορές σε όλους τους επαγγελματίες, εμπόρους και αγρότες.
Δίνοντας τη χαριστική βολή στην Οικονομία.
6ον . Είναι οικονομικά αναποτελεσματικό .
Το 2011 λαμβάνονται μέτρα ύψους 21 δισ. ευρώ, προκειμένου να μειωθεί το έλλειμμα, εάν μειωθεί, κατά 7 δισ. ευρώ.
Συνεπώς, τα 2/3 από τις θυσίες των πολιτών δεν πιάνουν τόπο.
Πρόκειται για μνημείο οικονομικής αναποτελεσματικότητας.
Και όμως η Κυβέρνηση συνεχίζει να προβάλει τη φορολαγνεία της.
Παρά το ότι, σύμφωνα και με την Τράπεζα
της Ελλάδος, η «περαιτέρω αύξηση της φορολογικής επιβάρυνσης των ήδη
φορολογουμένων θα κατέληγε, όχι μόνο να επιτείνει την ύφεση, αλλά και να
οδηγήσει σε μείωση αντί για αύξηση των εσόδων».
Οδηγώντας στην εξάντληση της φοροδοτικής
ικανότητας νοικοκυριών και επιχειρήσεων, στη διεύρυνση της
φοροαποφυγής, και στη διόγκωση της φοροδιαφυγής.
7ον . Είναι ανεπαρκές.
Η αναλογία αύξηση εσόδων / περιστολή δαπανών είναι περίπου μισή / μισή.
Όταν, σύμφωνα με τη διεθνή εμπειρία και
βιβλιογραφία, η ορθή δημοσιονομική προσαρμογή θα πρέπει να βασίζεται ,
πρωτίστως, στην ουσιαστική συγκράτηση των πρωτογενών δαπανών.
Όμως, σύμφωνα με το Σχέδιο, οι πρωτογενείς δαπάνες εκτιμάται ότι θα μειωθούν μόλις κατά 1 δισ. ευρώ την επόμενη πενταετία.
Είναι προφανές ότι η Κυβέρνηση φοβάται τους «συντρόφους» και «πελάτες της».
8ον . Είναι ατελές.
Το Πλαίσιο δεν εμπεριέχει ρεαλιστική πρόταση αντιμετώπισης του τεράστιου χρέους.
Χρέος το οποίο αναμένεται να διαμορφωθεί περίπου στο 140% του ΑΕΠ το 2015 , από 143% το 2010.
Δηλαδή, εκτιμάται ότι θα μειωθεί μόλις
κατά 3 ποσοστιαίες μονάδες του ΑΕΠ σε 5 χρόνια, παρά τις πρωτόγνωρες
θυσίες του Ελληνικού λαού και τις αποκρατικοποιήσεις.
Οι τόκοι δε θα εκτιναχθούν στα 23 δισ. ευρώ το 2015.
Αποτέλεσμα, οι συνολικοί τόκοι να
διαμορφώνονται στα 110 δισ. ευρώ για την περίοδο 2010-2015, όσο το ύψος
της βοήθειας της χώρας από τους εταίρους.
9ον . Είναι αντιαναπτυξιακό.
Το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων
περικόπτεται εφέτος, για έκτη φορά από την αρχή του 2010, στο βωμό της
«μαύρης τρύπας» των εσόδων και υπό συνθήκες πρωτόγνωρης ύφεσης και
ανεργίας.
10ον . Σ τις αποκρατικοποιήσεις κυριαρχεί ο «ταμειακός πανικός» .
Με αυστηρά χρονοδιαγράμματα, διαδικασίες
και αποτιμήσεις που προκαλούν , εύλογα, ερωτηματικά και ανησυχία και
αναδεικνύουν αρκετά «θολά σημεία».
Κε. Υπουργέ, κατά τη διάρκεια της
τοποθέτησής σας πριν από μία εβδομάδα από αυτό εδώ το βήμα, κάνατε
ιδιαίτερη αναφορά στη χρησιμότητα και στην αναγκαιότητα της
πραγματοποίησης αποκρατικοποιήσεων για τον πολίτη.
Συμφωνούμε απολύτως μαζί σας .
Αν όμως είναι χρήσιμες γιατί η Κυβέρνησή σας, μέχρι σήμερα, δεν έκανε ούτε μία;
Και αν είναι αναγκαίες γιατί ο κ.
Πρωθυπουργός, πριν από λίγα χρόνια ως Αρχηγός της Αξιωματικής
Αντιπολίτευσης, καλούσε τον τότε Πρωθυπουργό να «διατηρήσει το δημόσιο
έλεγχο στον ΟΤΕ, στα ΕΛΤΑ, στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, στη ΔΕΗ, στον
ΟΣΕ, στην ΕΥΔΑΠ, στην ΕΥΑΘ και στους άλλους στρατηγικούς οργανισμούς
κοινής ωφέλειας της χώρας»;
Γιατί μιλούσε για «επανακρατικοποιήσεις»
και απειλούσε «για σύσταση Προανακριτικής Επιτροπής για απιστία» στην
περίπτωση του ΟΤΕ ;
Σήμερα που η Κυβέρνηση πούλησε μερίδιο του ΟΤΕ σε πολύ χαμηλότερη τιμή ανά μετοχή, ισχύει η δέσμευσή του;
Όμως, η Κυβέρνηση έχει αποδείξει, τόσο
για το σήμερα όσο και για το χθες, ότι διαθέτει πλεόνασμα πολιτικού
θράσους κατασυκοφάντησης των αντιπάλων της και έλλειμμα πολιτικού
θάρρους αναγνώρισης των λαθών της.
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Από τα ανωτέρω είναι σαφές ότι το Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο δεν αποτελεί ρεαλιστικό σχέδιο εξόδου από την κρίση.
Η προτεινόμενη συνταγή είναι λανθασμένη, ειδικά σε συνθήκες ύφεσης.
Η πρόταση της ΝΔ προβλέπει την αναγκαία δημοσιονομική προσαρμογή και πειθαρχία σε συνδυασμό με ανάκαμψη της Οικονομίας.
Εδράζεται σε τρεις πυλώνες:
Ο πρώτος αφορά την Επανεκκίνηση της Οικονομίας.
Ο δεύτερος αφορά την επίτευξη ισοσκελισμένου προϋπολογισμού.
Και ο τρίτος περιλαμβάνει τις πολιτικές απομείωσης του δημοσίου χρέους μέσω και της αξιοποίησης της περιουσίας του Δημοσίου.
Ειδικότερα, στον πρώτο πυλώνα προτείνεται η ταυτόχρονη υλοποίηση συγκεκριμένων πολιτικών όπως είναι:
- η μείωση των φορολογικών συντελεστών,
- η αύξηση των δημοσίων επενδύσεων μέσω της χρονικής ανακατανομής της εθνικής συμμετοχής,
- η δημιουργία ουσιαστικών κινήτρων για τον επαναπατρισμό κεφαλαίων,
- η ενίσχυση της ρευστότητας της οικονομίας μέσω της εξόφλησης του «εσωτερικού χρέους» του κράτους,
- η ενεργοποίηση των αυτόματων σταθεροποιητών μέσω των επανορθωτικών μέτρων αποκατάστασης των αδικιών,
- η εφαρμογή αντισταθμιστικών μέτρων μηδενικού ή χαμηλού δημοσιονομικού κόστους ώστε να κινητοποιηθούν αδρανείς πόροι.
Κάποιες από αυτές τις πολιτικές αναγνωρίζονται και γίνονται αποδεκτές και από τους εταίρους μας .
Με την ανάκαμψη θα ενισχυθούν τα έσοδα, και με τις περικοπές θα μειωθούν οι δαπάνες.
Αρκετές δε από τις περικοπές συμπίπτουν με αυτές του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου.
Ενδεικτικά:
- Ο εξορθολογισμός της μισθολογικής
δαπάνης με τον περιορισμό των προσλήψεων. Μάλιστα η πρόταση περιλαμβάνει
και πρόσθετα μέτρα, όπως είναι το πάγωμα των προσλήψεων για 3 χρόνια
και η εφαρμογή της «εργασιακής εφεδρείας», κάτι που φαίνεται να
αποδέχεται μερικώς και η Κυβέρνηση.
- Η μείωση των λειτουργικών δαπανών .
- Οι καταργήσεις και συγχωνεύσεις
φορέων. Δυστυχώς, η Κυβέρνηση έχει ήδη δημιουργήσει 41 νέες Γενικές και
Ειδικές Γραμματείες, Αυτοτελείς Υπηρεσίες και Νομικά Πρόσωπα.
- Η αναδιοργάνωση των δημοσίων
επιχειρήσεων και οργανισμών , η μείωση των λειτουργικών τους δαπανών και
η κατάργηση των παράλογων προνομίων ορισμένων συντεχνιών του Δημοσίου.
- Η βελτίωση των αποτελεσμάτων στο χώρο της υγείας.
- Η ενίσχυση της αποτελεσματικότητας των κοινωνικών δαπανών με τον εξορθολογισμό των μηχανισμών αναδιανομής εισοδήματος.
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Η Νέα Δημοκρατία , όλο αυτό το χρονικό
διάστημα, παρά τη διαφωνία με τις επιλογές και της χειρισμούς της
Κυβέρνησης, και την αποτελεσματικότητα της εφαρμοζόμενης πολιτικής
τήρησε στάση δημιουργικής ευθύνης.
Δεν άσκησε «δομική αντιπολίτευση».
Δεν είπε «όχι σε όλα», όπως μονότονα έκανε ως Αντιπολίτευση το ΠΑΣΟΚ .
Στήριξε θεσμικές αλλαγές τις οποίες αξιολόγησε ως θετικές για την χώρα.
Στήριξε , στηρίζει και θα στηρίξει, στοχευμένα, ότι θεωρεί ωφέλιμο για τη χώρα.
Καταθέτει συνεχώς ρεαλιστικές προτάσεις για την έξοδο από την κρίση.
Ενδεικτικά θυμίζω ότι πριν 1,5 χρόνο
προτείναμε την αποδέσμευση ευρωπαϊκών πόρων μέσω της μεταφοράς της
εθνικής συμμετοχής στο τέλος της προγραμματικής περιόδου.
Σήμερα , με καθυστέρηση, και υπό συνθήκες βαθύτερης ύφεσης, η πρόταση υιοθετείται.
Επίσης, πριν 1 χρόνο προτείναμε την
άντληση 50 δισ. ευρώ από την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας και την
προώθηση ώριμων αποκρατικοποιήσεων.
Σήμερα , με καθυστέρηση, και υπό χειρότερες συνθήκες στις αγορές, η πρόταση υιοθετείται.
Γιατί χάσαμε άραγε τόσο χρόνο;
Ιδεολογικές αγκυλώσεις, εσωτερικές τριβές, ευρωπαϊκές παλινωδίες, αβελτηρία ή ανικανότητα; Ή όλα μαζί;
Σε κάθε περίπτωση , σήμερα, η ΝΔ δικαιώνεται τόσο για την ορθότητα της κριτικής της όσο και για το ρεαλισμό των θέσεων της.
Καλούμε την Κυβέρνηση να τις υιοθετήσει και να διαπραγματευτούμε μαζί.
Σκληρά και πολυμέτωπα.
Όμως, η ηγεσία της Κυβέρνησης, μπροστά στα αδιέξοδά της, πλειοδοτεί εντός και εκτός Ελλάδας, για συναίνεση.
Δεν διστάζει δε να χρεώνει στη ΝΔ το έλλειμμα συναίνεσης.
Εμείς πιστεύουμε ότι η σύγχρονη ελληνική
κοινωνία και το πολιτικό της σύστημα, πρέπει διαρκώς, συστηματικά και
ειλικρινά να συζητούν τα προβλήματα και να αναζητούν λύσεις.
Όμως αυτό θα γινόταν πιο εύκολα και αποτελεσματικά αν υπήρχε κουλτούρα συναίνεσης, συνεννόησης, συνεργασίας.
Είναι προφανές ότι αυτή δεν προκύπτει ούτε με επικοινωνιακές επικλήσεις, ούτε με παρακλήσεις στα δύσκολα, ούτε με εντολές.
Εμπεδώνεται διαχρονικά με το λόγο και τις πρακτικές σε όλα τα πεδία, και πρωτίστως το πολιτικό.
Και το ΠΑΣΟΚ έχει διαχρονικά μηδενική εισφορά σε αυτό το πεδίο.
Σήμερα τη χρησιμοποιεί, με ρητορικές
ακροβασίες και επικοινωνιακά τεχνάσματα ως άλλοθι για να καλύψει, εντός
και εκτός Ελλάδας, τις ενδογενείς αντιφάσεις, τις λανθασμένες επιλογές,
τους αναποτελεσματικούς χειρισμούς, τα αδιέξοδά του.
Συμπέρασμα, το ζητούμενο για τη χώρα μας
είναι, μακριά από ιδεολογικές αγκυλώσεις, μυωπικές προσεγγίσεις,
φραστικές διακηρύξεις και ανεδαφικές δεσμεύσεις, με διορατικότητα,
επιμονή, νηφαλιότητα και αποφασιστικότητα, σε συνεργασία με τους
εταίρους μας, να αναζητήσουμε το βέλτιστο οδικό χάρτη εξόδου από την
κρίση.
Εμείς , εγχώριες πολιτικές και
κοινωνικές δυνάμεις, συντεταγμένα και αποφασιστικά, να εντείνουμε τις
προσπάθειες για δημοσιονομική εξυγίανση και ανάταξη της Οικονομίας,
σταθεροί στους στόχους αλλά προσανατολισμένοι στην άμεση επανεκκίνηση
της Οικονομίας.
Και οι εταίροι μας να εφαρμόσουν
πρακτικές κοινοτικής αλληλεγγύης, χωρίς δισταγμούς και καθυστερήσεις,
αφού έχουν συνειδητοποιήσει και τη «συστημική» διάσταση της κρίσης
χρέους.
Μόνο έτσι το παίγνιο θα καταστεί θετικού αθροίσματος .
Είναι , όμως, λυπηρό που και σε αυτή την
κρίσιμη φάση η Κυβέρνηση δρα με εκβιαστικά διλήμματα, «λεόντειες»
πρακτικές και υπογράφει «με κλειστά τα μάτια».
Δεν λειτουργεί συνθετικά.
Δεν λειτουργεί δημιουργικά .
Ως εκ τούτων, η Νέα Δημοκρατία δεν εγκρίνει το Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής που εισάγει η Κυβέρνηση.
