Αυτήν την περίοδο κορυφώνονται οι εσωκομματικές διεργασίες, κυρίως ανάμεσα στα δύο μεγάλα κόμματα, για την επιλογή των υποψήφιων περιφερειαρχών και δημάρχων εν όψει των εκλογών του Νοεμβρίου. Αυτονόητο είναι ότι η επιλογή θα καθοριστεί κυρίως με βάση την εκλογιμότητα των προσώπων. Αλλωστε είναι χαρακτηριστικό ότι πριν ληφθούν οι αποφάσεις διεξάγονται σχεδόν πάντοτε δημοσκοπήσεις. Ασφαλώς -αν και όλοι το αρνούνται δημοσίως- καθοριστικό ρόλο θα παίξουν, όμως, και άλλα ζητήματα. Παράδειγμα; Στη ΝΔ π.χ. πρωτίστως επιθυμούν να διασφαλίσουν ότι όσοι λάβουν το χρίσμα, ανεξαρτήτως αν θα εκλεγούν ή όχι, δεν υπάρχει περίπτωση να ακολουθήσουν την Ντ. Μπακογιάννη, στο κομματικό της εγχείρημα. Και στο ΠΑΣΟΚ αντιστοίχως, ορισμένοι νεόκοποι, θέτουν ως κυρίαρχα κριτήρια την ηλικία ή το κομματικό παρελθόν, ώστε να δοθεί η εικόνα ότι ολοκληρώνεται η μετάλλαξη του κόμματος υπό τον Γ. Παπανδρέου.
Είναι βέβαιο, ωστόσο, ότι όλα τα παραπάνω, αν και θεμιτά για ένα επιτελείο αυτονόητα για κόμματα εξουσίας κινούνται σε λάθος λογική. Ορθότερο είναι να πούμε ότι υπακούουν σε ξεπερασμένες αντιλήψεις. Σήμερα, στην καρδιά της μεγαλύτερης οικονομικής και κοινωνικής κρίσης μετά τον πόλεμο, η πολιτική αμφισβητείται εντόνως και συχνά «πυροβολείται». Ενδεχομένως ισοπεδωτικά, αλλά όχι αδικαιολόγητα.
Συνεπώς, τα δύο μεγάλα κόμματα με τις επιλογές των προσώπων που θα κάνουν οφείλουν να δείξουν στους πολίτες ότι επιθυμούν να αλλάξουν. Αναντίρρητα τα πρόσωπα είναι φορείς πολιτικής. Ως εκ τούτου, οι διακηρυγμένες προθέσεις των ηγεσιών ότι το μήνυμα των πολιτών έχει ληφθεί είναι απαραίτητο να συνοδεύονται και από ένα συγκεκριμένο δείγμα γραφής στις επιλογές τους.
Ο συμβολισμός στην πολιτική έχει συχνά ιδιαίτερο περιεχόμενο και ουσία. Ομως επί του προκειμένου δεν είναι μόνο θέμα συμβολισμού. Οι νέοι περιφερειάρχες και κυρίως οι νέοι δήμαρχοι στους υπό σύσταση δήμους μετά την ψήφιση του Καλλικράτη θα κληθούν να παίξουν ένα ακόμη κρισιμότερο ρόλο, ρόλο που συνδέεται άμεσα με την προσπάθεια μείωσης του δημόσιου τομέα, ευελιξίας στη λήψη αποφάσεων, καταπολέμησης της γραφειοκρατίας, παροχής υπηρεσιών στους πολίτες. Κυρίως όμως οφείλουν να μεταβληθούν σε πυλώνες ανάπτυξης και σύγχρονης λειτουργίας σε ένα αποκεντρωμένο ευρωπαϊκό κράτος.
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΣΤΡΑΤΗΣ ΛΙΑΡΕΛΛΗΣ
ΠΗΓΗ: www.ethnos.gr