Τελικά έγινε νόμος του κράτους το Ασφαλιστικό. Πρόκειται για το τολμηρότερο, αλλά βιαστικό και εν πολλοίς ηθελημένα ημιτελές και γι΄ αυτό εν μέρει άδικο, εγχείρημα της σημερινής κυβέρνησης. Απαραίτητο όμως και επείγον γιατί πρόλαβε την πλήρη κατάρρευση και καθιστά μάλλον αδύνατη την επιστροφή στο άθλιο παρελθόν. Πάντως το πώς θα λειτουργήσει και πώς δεν θα λοξοδρομήσει με βάση τις ελληνικές ιδιαιτερότητες και τις κοινωνικές αντιδράσεις είναι άδηλον. Βέβαιον πάντως είναι ότι συγκάλυψε πολλές αδικίες και ανισότητες, που επί 30 χρόνια επισημαίνει ματαίως ο υπογράφων αυτή τη στήλη και με τις οποίες ουδόλως ασχολήθηκαν οι ποικιλότροπα σχολιάσαντες θετικά ή αρνητικά τον Λοβέρδειο άθλο.
Ποτέ, π.χ., δεν αποτολμήθηκε ο διαχωρισμός των συνταξιοδοτουμένων σε εκείνους που από την αρχή του εργασιακού βίου τους και ως τη συμπλήρωση του χρόνου κανονικής συνταξιοδότησής τους κατέβαλλαν μαζί με τους εργοδότες τους ανελλιπώς τις προβλεπόμενες εισφορές και σε εκείνους που συνταξιοδοτήθηκαν χωρίς να έχουν καταβάλει ή με ελάχιστες εισφορές. Δηλαδή ουδέποτε διαχωρίσθηκε η κατηγορία των συνεπών ασφαλισμένων από εκείνους που έτυχαν χαριστικών ρυθμίσεων για διάφορους λόγους.
Αν αυτό συνέβαινε, θα γνωρίζαμε ποιοι δικαίως διεκδικούν και λαμβάνουν ικανοποιητική σύνταξη (ανάλογη προς τις εισφορές που εργοδοσία και εργαζόμενοι κατέβαλλαν) και ποιοι συνταξιοδοτήθηκαν με χαριστικές διατάξεις, χωρίς να έχουν καταβάλει εισφορές (π.χ. οι εξ ανατολικών χωρών επανελθόντες, οι ηθοποιοί, οι ποδοσφαιριστές, ναυτικοί-«μαϊμούδες», αντιστασιακοί, συνδικαλιστές και πολλοί άλλοι αποκρυπτόμενοι ευνοηθέντες) και χωρίς το Δημόσιο να επιβαρυνθεί με τα αναλογούντα ασφάλιστρα. Γιατί, αν γινόταν αυτός ο διαχωρισμός, τότε θα διαπιστωνόταν ότι μόνο το 15%20% των ασφαλισμένων του ΙΚΑ και ακόμη λιγότεροι του ΝΑΤ είναι οι κανονικοί δικαιούχοι. Οι λοιποί, δηλαδή οι περισσότεροι, στην ουσία λαμβάνουν προνοιακή σύνταξη αφού δεν επιβαρύνθηκαν με 35ετή ασφάλιστρα. Αποτέλεσμα: οι πρώτοι καλούνται να εξομοιωθούν σήμερα με τους δεύτερους, οι οποίοι ούτως ή άλλως παίρνουν ήδη σύνταξη εις βάρος των πρώτων. Ακριβώς αυτό συνέβη και με τις γυναίκες, όσες συνταξιοδοτήθηκαν με μόνο 15-20 χρόνια ασφαλιζόμενη εργασία, ή πολλοί με δήθεν βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα ή οι πρόωρα συνταξιοδοτηθέντες με εθελούσιες εξόδους και μάλιστα από προνομιούχες ΔΕΚΟ, οι οποίες- όπως αποδείχθηκε πρόσφατα- ούτε τις νόμιμες εισφορές (εργοδοτικές και εργασιακές) απέδιδαν στο ΙΚΑ και στα άλλα Ταμεία αλλά ευεργετήθηκαν σκανδαλωδώς με υψηλότατες συντάξεις, τις οποίες ακόμη και μετά τον νέο ασφαλιστικό νόμο θα συνεχίσουν να απολαμβάνουν (όπως, π.χ., οι της Ολυμπιακής, του ΟΤΕ, της ΔΕΗ, κ.ά.).
Διαβάσατε ή ακούσατε τίποτε για αυτά; Ελάχιστοι ελάχιστα υπαινίχθηκαν και πάντως αγνοήθηκαν. Ποιος τολμά να τα βάλει με τα δήθεν προοδευτικά κόμματα και τους ακόμη πιο προνομιούχους συνήθως άεργους συνδικαλιστές τους;
Μια δεύτερη ουσιώδης επισήμανση που με επιστολή του στο «Βήμα» υπέδειξε ο κ. Γιαν. Βλαχάκης και αναλυτικότερα προέβαλε η στήλη του Διόδωρου είναι ότι οι της γενιάς τής μεταπολίτευσης, η οποία οργίασε εις βάρος του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης (απαλλαγή από εισφορές, πλασματικά χρόνια υπηρεσίας, πρόωρες συνταξιοδοτήσεις, ασφάλιση χωρίς εργασία και ασφάλιστρα, κ.ο.κ.), ευνοούνται από το νέο Ασφαλιστικό αφού τούς παρέχεται ο χρόνος να συνταξιοδοτηθούν με το σκανδαλωδώς ευνοϊκό καθεστώς που ίσχυε για αυτούς (υψηλές συντάξεις με λιγότερα χρόνια εργασίας και απαλλαγές από εισφορές). Δηλαδή εκείνοι προς χάριν των οποίων χρεοκόπησε το ασφαλιστικό σύστημα διευκολύνονται να συνταξιοδοτηθούν υπό το παλαιό φαύλο καθεστώς, εξαιτίας του οποίου θα τους πληρώνουν εσαεί οι νεότερες γενιές στις οποίες παραδίδεται το νέο εκ χρεοκοπίας ασφαλιστικό σύστημα που αποκαλούν (οι υπαίτιοι) Μεσαίωνα.
Το πελατειακό σύστημα και ο λαϊκισμός των πολιτικών και των ΜΜΕ δεν επιτρέπουν ακόμη και μνεία του θέματος.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΑΡΙΝΟΣ
jmarinos@tovima.gr
ΠΗΓΗ: www.tovima.gr