Κοινοβουλευτική Συνέλευση των κρατών της Μεσογειακής Ένωσης

Γράφει ο Κοττάκης Ε. Μανώλης

http://www.europarl.europa.eu/president/preview/en/press/press_release/2011/2011-March/press_release-2011-March-2.html

Πριν μερικές ημέρες και λόγω των γεγονότων στα κράτη της βορείου Αφρικής είχα αναφερθεί μέσω ιστοσελίδας στην πρόταση Σαρκοζί πριν από περίπου 2 χρόνια σχετικά με μια άτυπη-ημιεπίσημη ένωση μεταξύ των κρατών της ΝΑ-ΝΔ και Δυτικής Ευρώπης και των όμορων σε αυτά κράτη της Μεσογείου. Μία πρόταση η οποία λόγω των οικονομικών δυσπραγιών της Ευρώπης και της πολιτικής ασυνεννοησίας που γενικά πλανάται στη Ε.Ε. φαινόταν ότι είχε εγκαταλειφθεί. Τελικά όμως τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται και στα παρασκήνια οι διεργασίες
συνεχίζονται και μάλιστα ερήμην μας.

Το έναυσμα ήταν οι «Βελούδινες» εξεγέρσεις και επαναστάσεις στα κράτη της Β.Αφρικής ,εκτός της Λιβύης που παίρνει άλλη τροπή, όπως και σε χώρες εκτός μεσογείου (Ομαν,Μπαχρειν και αλλού) που θεωρούνται ουσιαστικά παράπλευρα γεγονότα τα οποία μάλλον θα καταλαγιάσουν σχετικά πιο ήρεμα. Η δε Αλγερία και ειδικότερα το Μαρόκο όπου ακόμα δεν έχει συμβεί κάτι σχετικό θα αποτελέσουν ίσως μία εξαίρεση λόγω των σχέσεων τους με την Ε.Ε. και της ιδιότυπης οικονομικής σχέσης και συνεργασίας του Μαρόκο με την Ευρώπη.

Ιδιαίτερη εντύπωση προκαλεί η αυτόματη και σχεδόν φαινομενικά και άνευ λόγου  εξέγερση αυτών των λαών. Επίσης, όπως θα περιμέναμε όλοι μας, σε περιπτώσεις εξεγέρσεως σε μία ισλαμική χώρα και μάλιστα μη φονταμελιστική (όπως το σύνολο των χωρών αυτών) το αναμενόμενο θα ήταν οι εξεγέρσεις να είχαν την υποκίνηση και την υποστήριξη από ακραίες ομάδες  και μία πιο θεοκρατική-ισλαμική-

φονταμελιστική στροφή. Κάτι το οποίο δεν συμβαίνει.

Έρχεται λοιπόν και η ανακοίνωση της Προεδρίας της Ε.Ε. και ενισχύεται η παραπάνω θεώρηση. Ίσως τελικά η δεν συμβαίνει αυτό που πολλοί βλέπαμε, δηλαδή ένα οθωμανικό τόξο και οι κρυφές φιλοδοξίες της Τουρκία και του Νταβούτογλου. Αυτό ίσως να είναι ένα πέπλο που σκεπάζει τους πραγματικούς σχεδιασμούς και κατ’ουσία εφησυχάζει κάποιους μιας και θεωρείται περισσότερο ελεγχόμενο, στην κοινή γνώμη τουλάχιστον, και τα αποτελέσματα αυτών των σχεδιασμών θα τα δούμε σε βάθος χρόνου, ίσως δεκαετίας-δεκαπενταετίας σε συνάρτηση
μάλιστα των προτάσεων περί ξεχωριστών ενώσεων των χωρών των PIGS και διαφόρων σχεδιασμών περί βαλκανικών ενώσεων.

Ένας άλλος παράγων είναι και η αδυναμία όπως διαφαίνεται της Ε.Ε. να δεχθεί στου κόλπους τις και άλλες χώρες καθώς είναι ορατός πλέον ο κορεσμός των κρατών μελών στη Ε.Ε. Μία ένωση η οποία αποδεικνύεται μέρα με την μέρα πολύ μικρή για της επιδιώξεις της και τις χώρες που είναι ικανή να υποστηρίξει οικονομικά και πολιτικά.

Μία ακόμα «λεπτομέρεια» είναι τα τελευταία αποτελέσματα των υποθαλάσσιων ερευνών στην λεκάνη της μεσογείου που την καθιστούν μία υποσχόμενη από οικονομικής και γεωπολιτικής πλευράς λεκάνη γεμάτη πετρέλαιο και φυσικό αέριο. Για της διενέξεις και αντεγκλήσεις οι οποίες σίγουρα θα υπάρξουν από όμορες χώρες (πχ Ελλάδας-Τουρκία-Αιγύπτου, Ισραήλ-Κύπρου-Συρίας κλπ) η Ευρώπη δεν έχει ούτε την πολιτική δύναμη ούτε την θέληση να συμμετάσχει στα διαφαινόμενα προβλήματα που θα προκύψουν. Εξάλλου είναι προτιμότερο να μην είσαι
μέρος του προβλήματος αλλά να είσαι το ίδιο το πρόβλημα με την συγκάλυψη των μεγάλων εταιριών και των συμφερόντων σου (BP-Total κλπ). Αποδίδει περισσότερο και δεν σε κατηγορεί και κανείς.

ΠΗΓΗ: www.olympia.gr