Ανεπιθύμητα πρόσωπα είναι πλέον για τις ελληνικές τράπεζες οι μικρομεσαίοι επιχειρηματίες, που αποδεκατίζονται καθημερινά από την ύφεση. Ακόμη και για τα προγράμματα δανεισμού που διαχειρίζεται η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων για τη στήριξη των μικρομεσαίων, οι Έλληνες τραπεζίτες ζήτησαν και......εξασφάλισαν εγγυήσεις του Δημοσίου για να προσφέρουν νέα δάνεια, εκφράζοντας με τον τρόπο αυτό την απόλυτη δυσπιστία τους για το μέλλον της «ραχοκοκαλιάς του ελληνικού επιχειρείν».
Σε χθεσινή ειδική εκδήλωση παρουσιάσθηκαν τα νέα χρηματοδοτικά προγράμματα της ΕΤΕπ, που ενεργοποιούνται το προσεχές διάστημα, σε συνεργασία με την κυβέρνηση και τις ελληνικές τράπεζες για τη στήριξη των μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Η «κυοφορία» των προγραμμάτων ήταν πολύμηνη και δύσκολη, παρότι η ΕΤΕπ και το αρμόδιο υπουργείο Περιφερειακής Ανάπτυξης έχουν συμφωνήσει ήδη από την εποχή της Λ. Κατσέλη για το πρόγραμμα, καθώς ήταν εξαιρετικά δύσκολο να «στρατευθούν» οι τράπεζες.
Τελικά, από όσα ανέφερε χθες ο αντιπρόεδρος της ΕΤΕπ, κ. Πλ. Σακελλάρης, γίνεται σαφές, ότι για την απεμπλοκή των προγραμμάτων της τράπεζας προσφέρθηκε «γη και ύδωρ» στις ελληνικές εμπορικές τράπεζες που θα κληθούν να το υλοποιήσουν:
n Τα προγράμματα της ΕΤΕπ, όπως εξήγησε ο κ. Σακελλάρης, βασίζονται σε μεγάλο βαθμό στη συνεργασία με τις εμπορικές τράπεζες των ευρωπαϊκών χωρών. Για κάθε ευρώ δανείου που προσφέρει η ΕΤΕπ, οι συνεργαζόμενες τράπεζες πρέπει να εισφέρουν άλλα δύο.
n Σε αυτό το σημείο «κόλλαγε» επί μήνες η διαπραγμάτευση για την υλοποίηση των προγραμμάτων, καθώς οι τράπεζες, υπό τη δαμόκλειο σπάθη των επισφαλειών, αρνούνταν να μετάσχουν με τα μερίδια που τους αναλογούν στις νέες πιστώσεις.
n Τελικά, η άρνηση αυτή υποχρέωσε την κυβέρνηση να… κρατικοποιήσει τον κίνδυνο των δανείων: «Με τη νέα πρωτοβουλία που ανακοινώνουμε σήμερα», τόνισε ο κ. Σακελλάρης, «παρέχεται η εγγύηση του Ελληνικού δημοσίου προς τις Ελληνικές τράπεζες που θα προσφέρουν χρηματοδότηση σε ΜΜΕ στην χώρα σε συνεργασία με την ΕΤΕπ». Δηλαδή, τα όποια κέρδη από τα δάνεια σε μικρομεσαίους θα περνούν στα ταμεία των τραπεζών, ενώ οι πιθανές ζημιές θα καλύπτονται από το Δημόσιο.
n Το σχήμα αυτό, που εκ πρώτης όψεως φαίνεται ελαφρώς προβληματικό, με βάση τους ευρωπαϊκούς κανόνες παροχής κρατικών ενισχύσεων, δεν έχει εγκριθεί ακόμη από την Κομισιόν, όπως διευκρίνισε χθες ο αρμόδιος υφυπουργός Οικονομικών, Φ. Σαχινίδης.
n Πέραν αυτής της ειδικής ρύθμισης, προκειμένου να δεχθούν οι τράπεζες να μετάσχουν στο πρόγραμμα, έγινε άλλη μια σημαντική αλλαγή, με πιεστική απαίτηση των ελληνικών τραπεζών, η οποία αλλάζει σημαντικά το χαρακτήρα του: ενώ ήταν ένα πρόγραμμα που απευθυνόταν σε επιχειρήσεις με προσωπικό μέχρι 250 ατόμων, δηλαδή σε μικρομεσαίες, για τα ελληνικά δεδομένα, τελικά θα χρηματοδοτηθούν επιχειρήσεις με προσωπικό μέχρι 3.000 ατόμων. Κάπως έτσι, το πρόγραμμα που προοριζόταν για μικρομεσαίους θα καταλήξει να χρηματοδοτεί μεγάλες (ή πολύ μεγάλες, για τα ελληνικά δεδομένα) επιχειρήσεις.
Τραπεζικά στελέχη σχολίαζαν στο “B”, ότι αυτές οι προσαρμογές στο πρόγραμμα κρύβουν τη βαθιά ανησυχία των τραπεζών, ότι τα κεφάλαια που θα διατεθούν αυτή την περίοδο σε μικρομεσαίες επιχειρήσεις έχουν πολύ μεγάλες πιθανότητες να χαθούν, καθώς η κρίση «θερίζει» και οι επισφάλειες γιγαντώνονται. Μάλιστα, οι τράπεζες δεν περιμένουν καν ότι θα βρουν αρκετές μικρομεσαίες επιχειρήσεις άξιες για δανειοδότηση, ώστε να απορροφηθούν από την ελληνική αγορά τα δάνεια των προγραμμάτων της ΕΤΕπ, γι’ αυτό και επέμειναν να διευρυνθεί το φάσμα των πιθανών δικαιούχων, ώστε να καλύπτονται ακόμη και μεγάλες επιχειρήσεις.
Για το πώς λειτουργεί στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια ο μηχανισμός παροχής εγγυήσεων του Δημοσίου σε ιδιωτικές επιχειρήσεις, ο υφυπουργός Οικονομικών, κ. Σαχινίδης, έδωσε στην ίδια εκδήλωση μια απογοητευτική εικόνα. Όπως ανέφερε, «διαπιστώσαμε ότι υπήρξαν και μία σειρά ρυθμίσεων που δόθηκαν σε επιχειρήσεις με έδρα συγκεκριμένες περιοχές της χώρας. Ποιος ήταν ο ρόλος των εγγυήσεων αυτών του Ελληνικού Δημοσίου σε επιχειρήσεις που ήταν εγκατεστημένες στη βόρεια Ελλάδα και τις άλλες περιοχές; Προσπαθούσαν στο πλαίσιο της περιφερειακής ανάπτυξης και της ισόρροπης ανάπτυξης να στηρίξουν επιχειρήσεις των συγκεκριμένων περιοχών που αντιμετώπιζαν συγκυριακά προβλήματα. Θα ήμουν ευτυχής αν αυτή ήταν η πραγματικότητα. Γιατί από τη μέρα που έχω αναλάβει την ευθύνη του Γενικού Λογιστηρίου βρίσκομαι καθημερινώς αντιμέτωπος με αιτήματα από εκπροσώπους των επιχειρήσεων αυτών των περιοχών, ώστε να προχωρήσω σε ρυθμίσεις. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι οι περισσότερες από τις επιχειρήσεις που έχουν πάρει εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου δεν κατάφεραν να ξεπεράσουν τα προβλήματά τους και ακριβώς γι’ αυτό συνεχίσουν να ζητούν νέες ρυθμίσεις. Άρα, το εργαλείο αυτό δεν κατάφερε να παίξει το ρόλο για τον οποίο είχε σχεδιαστεί».
Προαναγγέλλοντας τις νέες επισφάλειες που θα μεταφερθούν στην πλάτη των φορολογουμένων, αν δεν αλλάξει κάτι στο σύστημα παροχής κρατικών εγγυήσεων, ο κ. Σαχινίδης επισήμανε, ότι «οι εγγυήσεις που παρασχέθηκαν από το ελληνικό δημόσιο σε επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα αυξήθηκαν από 3,2 σε 4,5 δισ. από το 2006 έως το 2010. Βλέποντας τον αριθμό των καταπτώσεων οδηγούμαστε στο εξής συμπέρασμα: Οι εγγυήσεις παρασχέθηκαν χωρίς να έχει διασφαλιστεί ότι υπάρχει ένας μηχανισμός ελέγχου για να μπορέσουμε να είμαστε σίγουροι ότι οι επιχειρήσεις που λαμβάνουν αυτά τα δάνεια είναι επιχειρήσεις που έχουν σοβαρά επιχειρηματικά προγράμματα και πρέπει να πάρουν τα χρήματα».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.