Επειδή δυστυχώς κάποιοι ρεβανσιστές του παρελθόντος που όταν διαπίστωσαν ότι με το Κ.Κ.Ε. δεν φτουράνε , μετακόμισαν στο υποτιθέμενο σοσιαλιστικό κίνημα . Επειδή δε το εν λόγω κίνημα στερείται προδιαγραφών, και στην ουσία δεν εκφράζει τίποτα, άρχισε να παρουσιάζεται ως κεντροαριστερά , επιχειρώντας να...
δρέψει ψήφους από τη μεγάλη δημοκρατική παράταξη του Κέντρου, και από την άλλη να περιωρίσει και να σφετερισθεί τους αγώνες του Κ.Κ.Ε.. Κι’ αυτό διότι οι ηγέτες του ήσαν πάντα απόντες . Ετσι λόγω του ότι στερούνται επιχειρημάτων επικαλούνται ανακρίβειες και κλισέ επινόησης των ασχέτων και απόντων από όλους τους εθνικούς και κοινωνικούς αγώνες του λαού.
Ισχυρίζονται λοιπόν ότι η αιτία των κακών είναι η κακιά δεξιά που κυβέρνησε σαράντα χρόνια..! {Ανακρίβεια και ακαθόριστος προσδιορισμός διότι το δεξιότερο κόμμα που κυβέρνησε ποτέ την Ελλάδα ήταν το ΠΑΣΟΚ}. Αυτοί όμως εννοούν την Ε.Ρ.Ε. επί Κωνσταντίου Καραμανλή και τη Ν.Δ. του σήμερα , ενώ το ΠΑΣΟΚ άλλαξε προβιά και δηλώνει Κεντρώο κόμμα.! Αλλά ας δούμε τα επίσημα στοιχεία και όχι το ράδιο αρβύλα των νεοταξικών εθνικοσοσιαλιστών που παριστάνουν τους δημοκράτες .
Δυστυχώς για το ΠΑΣΟΚ , το Κέντρο και όλες τις δήθεν Δημοκρατικές δυνάμεις , όλα τα αναγκαστικά μέτρα και οι διωγμοί των κομμουνιστών , όταν ο ένοπλος Κομμουνισμός
επιχειρούσε με φωτιά και τσεκούρι να επιβάλει τη δικτατορία του προλεταριάτου στην
Ελλάδα , τα έλαβαν ΚΕΝΤΡΩΕΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ . Επί κυβέρνησης Θεμιστοκλή
Σοφούλη , {Φιλελεύθερης - Κεντρώας} γέμισε η ΜΑΚΡΟΝΗΣΟΣ και τέθηκε εκτός νόμου το Κ.Κ.Ε.. Επί Θεμ. Σοφούλη θεσπίστηκαν το πιστοποιητικά ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΦΡΟΝΗΜΑΤΩΝ . Επί Θεμ. Σοφούλη έγινε η δίκη του ΝΑΥΤΙΚΟΥ και η εκτέλεση είκοσι από τους σαράντα θανατοποινίτες. Τέλος επί Θεμ. Σοφούλη θεσπίστηκε ο φασιστικός νόμος {509}. Η Κυβέρνηση Νικολάου Πλαστήρα - Σοφοκλή Βενιζέλου {Κεντρώα} ΕΚΤΕΛΕΣΕ ΤΟ ΝΙΚΟ ΜΠΕΛΟΓΙΑΝΝΗ , και άλλους επτά , με υπουργό Δικαιοσύνης τον μετέπειτα αστέρα του ΠΑΣΟΚ Δημήτριο Παπασπύρου . Η Κυβέρνηση Νικολάου Πλαστήρα με υπουργό Εθνικής Αμυνας τον Γεώργιο Μαύρο έκανε τη δίκη των “ΑΕΡΟΠΟΡΩΝ” . Ο... αείμνηστος Ελευθέριος Βενιζέλος θέσπισε το : “Ιδιώνυμο “αδίκημα , για να προφυλάξει την Ελλάδα από τις εθνοπροδοσίες των κομμουνιστών !
Αντίθετα ο Κωνσταντίνος Καραμανλής που ανεύθυνα κάτι πορωμένοι δηλωσίες που παριστάνουν τους δημοκρατικούς τον παρουσιάζουν ότι δήθεν αυτός έπραξε τα ανωτέρω, ενώ η αλήθεια είναι ότι αυτός έκλεισε τα ξερονήσια , σταμάτησε τις εκτελέσεις των κομμουνιστών και νομιμοποίησε το Κ.Κ.Ε. ! Το παραμύθι ότι υποχρεώθηκε δήθεν από την Ε.Ο.Κ. ανήκει στη σφαίρα της φαντασίας . Ουδείς μπορούσε να υποχρεώσει την Ελλάδα να νομιμοποιήσει ένα κόμμα , που αποδεδειγμένα την αιματοκύλισε την με σκοπό να αποσχισθεί η Μακεδονία και η Θράκη από την επικράτειά της . Σωστά λοιπόν θα κάνει ο λαός να μην ξεχνά τι σημαίνει Δεξιά , τι σημαίνει Κέντρο και τι Αριστερά !... Για του λόγου ο αληθές αναφέρω την απάντηση των αριστερών διανοητών , δημοσιογράφων και ιστορικών , πού έλαβεν ο Ανδρέας Παπανδρέου όταν δήλωσε κεντρώος .
Εφημερίδα "ΤΟ ΒΗΜΑ" {Κυριακή 8-1-1989} "Σπύρος Λιναρδάτος" :
"Μήπως είναι άγνωστο στους "μη ανιστόρητους", ότι ο πρόεδρος της κυβέρνησης που στήριξαν οι Αγγλοι με τα τάνκς και τα αεροπλάνα τους, τον Δεκέμβρη του 1944, λεγόταν Γεώργιος Α. Παπανδρέου ; Η ότι ο πρωθυπουργός στα πιό πολλά δύσκολα χρόνια του εμφυλίου πολέμου, ήταν επίσης ο κεντρώος , Θεμιστοκλής Σοφούλης ; Και ότι αμέσως μετά τη λήξη του ανταρτοπολέμου, το νομοσχέδιο για την “εθνική αναμόρφωση”, δηλαδή για τα βασανιστήρια της Μακρονήσου, το κατέθεσε στη Βουλή ένας φιλελεύθερος {κεντρώος} υπουργός ο Γ. Μελάς ;".
Απάντηση έλαβεν επίσης και από την εφημερίδα “ΑΥΓΗ” στις {10-1-1989} δια του “Τάσου Βουρνά”, ο οποίος υπενθύμισε στον Ανδρέα Παπανδρέου τα εξής : “Λησμονεί ο κ. Ανδρέας Παπανδρέου ότι η παράταξη του Κέντρου, την οποίαν θεωρεί γενάρχη των πολιτικών του καταβολών, είναι εκείνη που, διά στόματος του πατέρα του εκήρυξε τον “διμέτωπο” και έθρεψε το διχασμό ;....Λησμονεί ότι η ίδια αυτή παράταξη ανέλαβε να διεκπεραιώσει, κατά το διάστημα του εμφυλίου πολέμου τους αχρείους προγραμματισμούς των ξένων για την Ελλάδα , στηριζόμενη ως εξουσία {Σοφούλης , Βενιζέλος, Ρέντης κ.α} στις στρατιωτικές λόγχες , οι οποίες ρύθμιζαν τα της χώρας ,υπό τον τύπον της παρακυβέρνησης”! Ο Τάσος Βουρνάς θυμίζει επίσης στον...."Κεντρώο" Ανδρέα Παπανδρέου και κάτι άλλο : Μια παρέμβαση του Κωνσταντίνου Καραμανλή στη Βουλή το 1963, όταν κάλεσε τους {τότε} Κεντρώους να αναφέρουν έστω και ένα όνομα εκτελεθέντος κατά τη διάρκεια της άσκησης της εξουσίας από την {τότε} Ε.Ρ.Ε., ενώ οι εκτελεσθέντες από τις κυβερνήσεις του Κέντρου είναι “αμέτρητοι, ως η άμμος της θαλάσσης” .
Αν λοιπόν κάποιος από τους ψευδολόγους δηλωσίες και Ο.Φ.Α. οπαδούς του ΠΑΣΟΚ , του Βελουχιώτη του Ζαχαριάδη , του Βαφειάδη κ.λ.π. ηρώων του έθνους έχει κάποια επίσημα στοιχεία , που να διαψεύδουν τα γραφόμενά μου, τον προκαλώ να τα αναφέρει υπεύθυνα και με στοιχεία ,και όχι με ανεύθυνες ψευδολογίες του ράδιο αρβύλα. Διευκρινίζω ότι ,αναφέρω τον όρο “δηλωσίες” διότι ο ήρωάς τους “Βελουχιώτης” και αυτός δηλωσίας ήταν ! Επίσης και ο ιδρυτής του ΠΑΣΟΚ Ανδρέας Παπανδρέου επίσης δις δηλωσίας και φυγόστρατος εν καιρώ πολέμου !... Οσοι δε εξεδιώχθησαν από το Κ.Κ.Ε. ως προδότες , όπως εκτός του Βελουχιώτη και ο πρωθυπουργός της κυβέρνησης του βουνού Μάρκος Βαφειάδης , ενετάχθησαν στο...Κεντρώο ΠΑΣΟΚ και διορίσθησαν και βουλευτές επικρατείας του. Αυτό δηλαδή το κόμμα που οι καταβολές του, -καθ’ ομολογίαν του ιδρυτού του- προέρχονται από αυτούς που εκτέλεσαν χιλιάδες αγωνιστές του ΕΛΑΣ και του Δ.Σ.Ε., κατόπιν εντολών αρχικώς των Αγγλων και εν συνεχεία των Αμερικανών. Επίσης ιδιοποιήθησαν τα χρήματα του σχεδίου Μάρσαλ και του Δόγματος Τρούμαν !...
Του Ανδρέα Γούλα
ΠΗΓΗ: www.ksipnistere.blogspot.com
13.7.10
Δημοσκόπηση- Σκόπια: Πιο σημαν...
«Η κατοχύρωση του ονόματος για τους περισσότερους πολίτες της πΓΔΜ, είναι πιο σημαντική από την ένταξη της χώρας στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ» Τα παραπάνω αναφέρει πρωτοσέλιδα η αλφανόφωνη εφημερίδα των Σκοπίων ‘Lajm Maqedoni’ και...
είναι το αποτέλεσμα δημοσκόπησης της Γενικής Γραμματείας Ευρωπαϊκών Υποθέσεων, που διεξήχθη μεταξύ της 3ης και 4ης Ιουλίου 2010, σε αντιπροσωπευτικό δείγμα 1100 ερωτηθέντων από το Skopje Institute Research.Σε ερώτηση των πολιτών τι θεωρούν πιο σημαντικό, την κατοχύρωση ενός ονόματος ή την είσοδο της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση ή στο ΝΑΤΟ, το 66,5 % δήλωσε ότι πρωτεύει το όνομα της χώρας, ενώ το 26, 2 % δήλωσε ως πρώτη προτεραιότητα στις ευρωατλαντικές δομές.Ωστόσο, σημειώνει η αλβανόφωνη εφημερίδα, τα αποτελέσματα διαφέρουν σημαντικά από την εθνικότητα των ερωτηθέντων.
Στο σλαβικό στοιχείο της χώρας, το 82,1 %, επικρατεί η κατοχύρωση του ονόματος και μετά έπεται η ένταξη της χώρας σε ΕΕ και ΝΑΤΟ.Στο αλβανικό στοιχείο, απεναντίας, το 77,8%, επιθυμεί την ένταξη σε ΕΕ και ΝΑΤΟ, αδιαφορώντας για το όνομα, ενώ ένα ποσοστό 18,1 % θεωρεί πιο σημαντική τη λύση του ονόματος.Σε ερώτηση τι πρωτεύει για την ένταξη της χώρας στην ευρωπαϊκή ένωση το 46,1 % των πολιτών –Αλβανοί και Σλάβοι- απάντησαν ότι πρέπει να δοθεί προσοχή στην οικονομία, ένα ποσοστό 22,3 % στη Δικαιοσύνη και 15,1 % στην Ασφάλεια.Επιπρόσθετα ένα ποσοστό 65,5 % των ερωτηθέντων, δήλωσαν ότι αισθάνονται πολίτες της πΓΔΜ.
ΠΗΓΗ: www.ksipnistere.blogspot.com
είναι το αποτέλεσμα δημοσκόπησης της Γενικής Γραμματείας Ευρωπαϊκών Υποθέσεων, που διεξήχθη μεταξύ της 3ης και 4ης Ιουλίου 2010, σε αντιπροσωπευτικό δείγμα 1100 ερωτηθέντων από το Skopje Institute Research.Σε ερώτηση των πολιτών τι θεωρούν πιο σημαντικό, την κατοχύρωση ενός ονόματος ή την είσοδο της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση ή στο ΝΑΤΟ, το 66,5 % δήλωσε ότι πρωτεύει το όνομα της χώρας, ενώ το 26, 2 % δήλωσε ως πρώτη προτεραιότητα στις ευρωατλαντικές δομές.Ωστόσο, σημειώνει η αλβανόφωνη εφημερίδα, τα αποτελέσματα διαφέρουν σημαντικά από την εθνικότητα των ερωτηθέντων.
Στο σλαβικό στοιχείο της χώρας, το 82,1 %, επικρατεί η κατοχύρωση του ονόματος και μετά έπεται η ένταξη της χώρας σε ΕΕ και ΝΑΤΟ.Στο αλβανικό στοιχείο, απεναντίας, το 77,8%, επιθυμεί την ένταξη σε ΕΕ και ΝΑΤΟ, αδιαφορώντας για το όνομα, ενώ ένα ποσοστό 18,1 % θεωρεί πιο σημαντική τη λύση του ονόματος.Σε ερώτηση τι πρωτεύει για την ένταξη της χώρας στην ευρωπαϊκή ένωση το 46,1 % των πολιτών –Αλβανοί και Σλάβοι- απάντησαν ότι πρέπει να δοθεί προσοχή στην οικονομία, ένα ποσοστό 22,3 % στη Δικαιοσύνη και 15,1 % στην Ασφάλεια.Επιπρόσθετα ένα ποσοστό 65,5 % των ερωτηθέντων, δήλωσαν ότι αισθάνονται πολίτες της πΓΔΜ.
ΠΗΓΗ: www.ksipnistere.blogspot.com
Τουρκία: «Έβαλαν στο μάτι» 1.100 τετραγωνικά χλμ. στη Μεσόγειο, για πετρελαϊκές έρευνες
Δημοσιεύτηκε στο υπ' αριθμόν 27.639 σημερινό φύλλο της εφημερίδας της τουρκικής κυβερνήσεως η προκήρυξη ανοιχτού διαγωνισμού για «τρισδιάστατες σεισμικές έρευνες», στο πλαίσιο των ερευνών πετρελαίου και φυσικού αερίου σε ....
θαλάσσια έκταση 1.100 τετραγωνικών χιλιομέτρων στη Μεσόγειο...
...Το διαγωνισμό προκήρυξε η τουρκική ανώνυμος εταιρεία πετρελαίου (ΤΡΑΟ). Σύμφωνα με την προκήρυξη, οι προτάσεις για το διαγωνισμό πρέπει να κατατεθούν μέχρι τις δύο το μεσημέρι στις 10 Αυγούστου 2010.
Η διάρκεια του έργου ορίζεται ως ένα έτος. Στην προκήρυξη, όπως δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα, δεν διευκρινίζονται τα ακριβή σημεία της θαλάσσιας περιοχής.
ΠΗΓΗ: www.ksipnistere.blogspot.com
θαλάσσια έκταση 1.100 τετραγωνικών χιλιομέτρων στη Μεσόγειο...
...Το διαγωνισμό προκήρυξε η τουρκική ανώνυμος εταιρεία πετρελαίου (ΤΡΑΟ). Σύμφωνα με την προκήρυξη, οι προτάσεις για το διαγωνισμό πρέπει να κατατεθούν μέχρι τις δύο το μεσημέρι στις 10 Αυγούστου 2010.
Η διάρκεια του έργου ορίζεται ως ένα έτος. Στην προκήρυξη, όπως δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα, δεν διευκρινίζονται τα ακριβή σημεία της θαλάσσιας περιοχής.
ΠΗΓΗ: www.ksipnistere.blogspot.com
Πτυχία μαιμού από το ΑΤΕΙ Πάτρας!
Πάνω από 7 χρόνια σοβεί το σκάνδαλο των πλαστών πτυχίων σε σπουδαστές του τμήματος επιχειρηματικού σχεδιασμού και πληροφοριακών συστημάτων του ΑΤΕΙ της Πάτρας. Περίεργη αν όχι προκλητική η στάση της υπό τον Σωκρ. Καπλάνη διοίκησης του ΑΤΕΙ, που...
κατηγορείται για προσπάθεια συγκάλυψης του σκανδάλου, στο οποίο εμπλέκονται καθηγητές, διοικητικοί υπάλληλοι και 13 σπουδαστές.
Την υπόθεση φέρνουν με ερώτησή τους στη βουλή οι βουλευτές της Δημοκρατικής Αριστεράς Φώτης Κουβέλης, Θανάσης Λεβέντης, Νίκος Τσούκαλης και Γρηγόρης Ψαριανός. Στην ερώτησή τους οι 4 βουλευτές καταγγέλλουν ότι, παράγοντες του ΑΤΕΙ, με διάφορα προσκόμματα και καθυστερήσεις έχουν πετύχει την παρέλευση μεγάλου χρονικού διαστήματος από την ημέρα που εκδόθηκαν τα πλαστά πτυχία, με αποτέλεσμα σήμερα να επικαλούνται ακόμα και την συμπλήρωση πενταετίας, προκειμένου να μην τιμωρηθούν διοικητικά οι εμπλεκόμενοι καθηγητές και να μην ...........
γίνει ανάκληση των πτυχίων.
Για την υπόθεση έχουν επιληφθεί οι δικαστικές αρχές της Πάτρας. Μάλιστα, σε πρόσφατη ποινική απόφαση που έχει εκδοθεί, επιβεβαιώθηκε και δικαστικά η βασιμότητα της έκδοσης των πλαστών στοιχείων. Επί του θέματος, έχει γνωμοδοτήσει τεκμηριωμένα και πλήρως αιτιολογημένα, ο νομικός σύμβουλός του ιδρύματος προτείνοντας απερίφραστα την ανάκληση των πλαστών πτυχίων. Η πιο πάνω γνωμάτευση τέθηκε υπόψη της συνέλευσης του τμήματος, στις αρχές του 2009. Παραδόξως μέχρι σήμερα τίποτα δεν έχει γίνει προς την αποκατάσταση της νομιμότητας.
Οι βουλευτές ερωτούν την υπουργό Παιδείας Α. Διαμαντοπούλου, εάν προτίθεται να παρέμβει προκειμένου να αποκατασταθεί η νομιμότητα, να τιμωρηθούν διοικητικά όλοι οι εμπλεκόμενοι καθηγητές και να γίνει ανάκληση των παράνομων πτυχίων.
Πρόσφατα διατάχθηκε η διενέργεια ΕΔΕ για τη χορήγηση πλαστών πτυχίων και σε άλλο τμήμα του ίδιου ΑΤΕΙ, γεγονός που καθιστά πολύ πιθανή την περίπτωση γενίκευσης του φαινομένου.
Γράφει ο Μαγια
ΠΗΓΗ: www.ksipnistere.blogspot.com
κατηγορείται για προσπάθεια συγκάλυψης του σκανδάλου, στο οποίο εμπλέκονται καθηγητές, διοικητικοί υπάλληλοι και 13 σπουδαστές.
Την υπόθεση φέρνουν με ερώτησή τους στη βουλή οι βουλευτές της Δημοκρατικής Αριστεράς Φώτης Κουβέλης, Θανάσης Λεβέντης, Νίκος Τσούκαλης και Γρηγόρης Ψαριανός. Στην ερώτησή τους οι 4 βουλευτές καταγγέλλουν ότι, παράγοντες του ΑΤΕΙ, με διάφορα προσκόμματα και καθυστερήσεις έχουν πετύχει την παρέλευση μεγάλου χρονικού διαστήματος από την ημέρα που εκδόθηκαν τα πλαστά πτυχία, με αποτέλεσμα σήμερα να επικαλούνται ακόμα και την συμπλήρωση πενταετίας, προκειμένου να μην τιμωρηθούν διοικητικά οι εμπλεκόμενοι καθηγητές και να μην ...........
γίνει ανάκληση των πτυχίων.
Για την υπόθεση έχουν επιληφθεί οι δικαστικές αρχές της Πάτρας. Μάλιστα, σε πρόσφατη ποινική απόφαση που έχει εκδοθεί, επιβεβαιώθηκε και δικαστικά η βασιμότητα της έκδοσης των πλαστών στοιχείων. Επί του θέματος, έχει γνωμοδοτήσει τεκμηριωμένα και πλήρως αιτιολογημένα, ο νομικός σύμβουλός του ιδρύματος προτείνοντας απερίφραστα την ανάκληση των πλαστών πτυχίων. Η πιο πάνω γνωμάτευση τέθηκε υπόψη της συνέλευσης του τμήματος, στις αρχές του 2009. Παραδόξως μέχρι σήμερα τίποτα δεν έχει γίνει προς την αποκατάσταση της νομιμότητας.
Οι βουλευτές ερωτούν την υπουργό Παιδείας Α. Διαμαντοπούλου, εάν προτίθεται να παρέμβει προκειμένου να αποκατασταθεί η νομιμότητα, να τιμωρηθούν διοικητικά όλοι οι εμπλεκόμενοι καθηγητές και να γίνει ανάκληση των παράνομων πτυχίων.
Πρόσφατα διατάχθηκε η διενέργεια ΕΔΕ για τη χορήγηση πλαστών πτυχίων και σε άλλο τμήμα του ίδιου ΑΤΕΙ, γεγονός που καθιστά πολύ πιθανή την περίπτωση γενίκευσης του φαινομένου.
Γράφει ο Μαγια
ΠΗΓΗ: www.ksipnistere.blogspot.com
Σε μια εβδομάδα θα επιστρέφονται τα χρήματα των καταθετών
Σε διάστημα μίας εβδομάδας θα λαμβάνουν τα χρήματά τους οι καταθέτες στην Ευρωπαϊκή Ενωση σε περίπτωση χρεοκοπίας της τράπεζάς τους. Τα παραπάνω προβλέπονται σε προσχέδιο νόμου που δημοσιοποίησε η Κομισιόν με στόχο την ενίσχυση της προστασίας των καταναλωτών και τη διαχείριση μελλοντικών κρίσεων στο χρηματοοικονομικό σύστημα της Ευρώπης. Σχετικά προβλέπεται οι καταθέτες σε χώρες-μέλη της Ε.Ε. να ....
αποζημιώνονται σε μία εβδομάδα για τις καταθέσεις τους οι οποίες δεν πρέπει να ξεπερνούν τα 100.000 ευρώ ανά λογαριασμό. Η κάλυψη, σύμφωνα με τις προτεινόμενες διατάξεις, έχει ανώτατο όριο για κάθε λογαριασμό τα 100.000 ευρώ.
Εφόσον εγκριθεί ο νόμος, το ποσό των εγγυημένων καταθέσεων θα ισχύει από τα τέλη του 2010, ενώ από τα τέλη του 2013 οι κάτοχοι τραπεζικών λογαριασμών πρέπει να αποζημιώνονται εντός επταημέρου αντί των τριών ημερών που ισχύει σήμερα.
Οπως δήλωσε ο αρμόδιος επίτροπος για θέματα εσωτερικής αγοράς Μισέλ Μπαρνιέ, «η έγκριση της δέσμης μέτρων σηματοδοτεί την πρόσφατη προσπάθεια της Επιτροπής υπέρ της διαφάνειας και της ευθύνης στο χρηματοοικονομικό σύστημα της Ευρώπης για την αποτροπή και τη διαχείριση μελλοντικών κρίσεων».
Αξίζει να σημειωθεί ότι στην Ελλάδα το ελάχιστο εγγυημένο ποσό καταθέσεων ανήλθε το 2008 -με ισχύ τρία χρόνια- στις 100.000 ευρώ και αφορά σε καταθέσεις σε τράπεζες που έχουν έδρα στην Ελλάδα ή σε κράτη εκτός της Ε.Ε. Οι τράπεζες με έδρα σε κάποιο άλλο κράτος της Ε.Ε. καλύπτονται από το Ταμείο Εγγύησης Καταθέσεων αυτού του κράτους.
K.ΦΛΩΡΟΥ
adesmeytos
αποζημιώνονται σε μία εβδομάδα για τις καταθέσεις τους οι οποίες δεν πρέπει να ξεπερνούν τα 100.000 ευρώ ανά λογαριασμό. Η κάλυψη, σύμφωνα με τις προτεινόμενες διατάξεις, έχει ανώτατο όριο για κάθε λογαριασμό τα 100.000 ευρώ.
Εφόσον εγκριθεί ο νόμος, το ποσό των εγγυημένων καταθέσεων θα ισχύει από τα τέλη του 2010, ενώ από τα τέλη του 2013 οι κάτοχοι τραπεζικών λογαριασμών πρέπει να αποζημιώνονται εντός επταημέρου αντί των τριών ημερών που ισχύει σήμερα.
Οπως δήλωσε ο αρμόδιος επίτροπος για θέματα εσωτερικής αγοράς Μισέλ Μπαρνιέ, «η έγκριση της δέσμης μέτρων σηματοδοτεί την πρόσφατη προσπάθεια της Επιτροπής υπέρ της διαφάνειας και της ευθύνης στο χρηματοοικονομικό σύστημα της Ευρώπης για την αποτροπή και τη διαχείριση μελλοντικών κρίσεων».
Αξίζει να σημειωθεί ότι στην Ελλάδα το ελάχιστο εγγυημένο ποσό καταθέσεων ανήλθε το 2008 -με ισχύ τρία χρόνια- στις 100.000 ευρώ και αφορά σε καταθέσεις σε τράπεζες που έχουν έδρα στην Ελλάδα ή σε κράτη εκτός της Ε.Ε. Οι τράπεζες με έδρα σε κάποιο άλλο κράτος της Ε.Ε. καλύπτονται από το Ταμείο Εγγύησης Καταθέσεων αυτού του κράτους.
K.ΦΛΩΡΟΥ
adesmeytos
Η ΟΛΜΕ έστειλε την παρακάτω επιστολή προς τον πρωθυπουργό.
«Πρώτα ο μαθητής», με 70άρη καθηγητή;
Ανοικτή επιστολή στον πρωθυπουργό της χώρας, στην πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας, στον Υπουργό Οικονομικών και στους βουλευτές του Ελληνικού Κοινοβουλίου
Κύριε πρωθυπουργέ,
Κυρία υπουργέ Παιδείας
Κύριε υπουργέ Οικονομικών,
Κυρίες και κύριοι βουλευτές
Στο ασφαλιστικό νομοσχέδιο για τους εργαζόμενους στο δημόσιο τομέα, που έχει κατατεθεί προς ψήφιση στη Βουλή, περιλαμβάνεται και μια ρύθμιση που θα προκαλέσει ανυπολόγιστης σημασίας ζημιά στην......
ελληνική κοινωνία και ιδίως στη νέα γενιά. Πρόκειται για την κατάργηση της διάταξης που έδινε τη δυνατότητα στους εκπαιδευτικούς να συνταξιοδοτούνται στα 30 χρόνια εργασίας και στην ηλικία των 60 ετών.
Η κυβέρνησή σας πρόσφατα με τυμπανοκρουσίες προώθησε και ψήφισε το περιβόητο «Πολυνομοσχέδιο» με τον παραπλανητικό τίτλο «Αναβάθμιση του ρόλου του εκπαιδευτικού......
Η «αναβάθμιση. αυτή συνοδεύτηκε με δραματική μείωση των αποδοχών μας, μείωση του αριθμού των προσλήψεων, επιδείνωση των εργασιακών μας συνθηκών πριν και μετά το διορισμό (κατάργηση πινάκων προϋπηρεσίας, δόκιμος εκπαιδευτικός στη διετία, υποχρεωτική παραμονή στην οργανική θέση, πίεση για δημιουργία μεγαλυτέρων τμημάτων στα σχολεία κ.λπ.), συνέχιση των καθυστερήσεων στις πληρωμές αλλά και οριστική άρνηση πληρωμής δεδουλευμένων, και μείωση των αμοιβών στις πανελλαδικές εξετάσεις. Συνοδεύτηκε, επίσης, από τη δημόσια στοχοποίηση των εκπαιδευτικών ως αποκλειστικά υπεύθυνων για τα προβλήματα της παιδείας.
Αυτή την περίοδο ολοκληρώνεται η επίθεση «αναβάθμισης» του εκπαιδευτικού. Με το ασφαλιστικό νομοσχέδιο για τους δημόσιους υπαλλήλους, που συζητείται αυτή την εβδομάδα στη Βουλή, ξεθεμελιώνεται ουσιαστικά το ασφαλιστικό σύστημα και καταργούνται ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα όλων των εργαζομένων, που κατακτήθηκαν την τελευταία εκατονταετία με σκληρούς κοινωνικούς αγώνες. Και όλα αυτά στο όνομα μιας οικονομικής κρίσης για την οποία δεν ευθύνονται οι εργαζόμενοι, αλλά οι πολιτικές που ασκήθηκαν όλα αυτά τα χρόνια από τις κυβερνήσεις της χώρας.
Η Κυβέρνηση, μπροστά στο στόχο της να περάσει τα αντιασφαλιστικά μέτρα περιφρονεί το Σύνταγμα και τις Δ.Σ.Ε., αλλά και τις σχετικές γνωμοδοτήσεις του Ελεγκτικού Συνεδρίου και της Επιστημονικής Επιτροπής της Βουλής, που έχουν κρίνει τις σχετικές διατάξεις αντισυνταγματικές.
Ετσι μετά την κατακόρυφη μείωση του εισοδήματός μας με την κατάργηση του13ου και 14ου μισθού, μετά τα νέα φορολογικά βάρη, με πρόσχημα την κρίση καταργεί το σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης και από κοινωνικό και αλληλεγγύης το μετατρέπει σε κεφαλαιοποιητικό και ανταποδοτικό. Αντί να επιστρέψει τα κλεμμένα αποθεματικά σία Ταμεία, να χτυπήσει την εισφοροδιαφυγή και να διασφαλίσει νέους πόρους τα οδηγεί σε διάλυση.
Οι προεκλογικές δεσμεύσεις ότι δεν θα μειώσει τις συντάξεις, δεν θα αυξήσει τις εισφορές και δεν θα αυξήσει τα όρια ηλικίας όχι μόνο δεν υλοποιούνται αλλά γίνονται τα ακριβώς αντίθετα.
Με τις επιλογές της Κυβέρνησης :
Μειώνονται δραματικά οι συντάξεις μέσα από τη μείωση του ποσοστού αναπλήρωσης, του υπολογισμού των συντάξιμων αποδοχών όχι με βάση τον τελευταίο μισθό ή της πενταετίας που ισχύει σήμερα, αλλά με βάση όλο τον εργάσιμο βίο και την επαναφορά του ΛΑΦΚΑ. Περιορίζεται και προοπτικά καταργείται η συμμετοχή του Κράτους στην Κοινωνική Ασφάλιση. Καταργείται η 13η και 14η σύνταξη. Αυξάνονται τα χρόνια εργασίας από 35 σε 40. Αυξάνονται τα όρια ηλικίας ιδιαίτερα για τις γυναίκες και τις μητέρες ανηλίκων οι οποίες επιβαρύνονται ακόμη και με 15 χρόνια παραμονής στην υπηρεσία. Η επικουρική ασφάλιση και ιδιαίτερα στο Δημόσιο οδηγείται σε διάλυση αφού εξαιτίας της κλοπής των αποθεματικών, του χρηματιστηρίου, του παγώματος των προσλήψεων, των ιδιωτικοποιήσεων και των ελαστικών εργασιακών σχέσεων, κανένα Ταμείο δεν θα είναι βιώσιμο και το Κράτος δεν θα καλύπτει τα ελλείμματα. Με τις επιλογές αυτές το Τ.Π.Δ.Υ., το Μ.Τ.Π.Υ. που ήδη παρουσιάζουν μεγάλα ελλείμματα αλλά και το Τ.Ε.Α.Δ.Υ. οδηγούνται σε διάλυση και οι εισφορές που έχουμε καταβάλλει για 30 και 35 χρόνια είναι στον αέρα.
Από 1/1/2011 εντάσσονται οι νεοπροσλαμβανόμενοι του Δημοσίου στο ΙΚΑ. Οι επιπτώσεις από τις αντιασφαλιστικές επιλογές της Κυβέρνησης θα είναι δραματικές για όλους. Για τους ήδη συνταξιούχους, γι' αυτούς που έχουν θεμελιώσει συνταξιοδοτικό δικαίωμα και πολύ περισσότερο για τους νέους. Για τους συνταξιούχους και όσους έχουν θεμελιώσει συνταξιοδοτικό δικαίωμα που θα δουν τα πενιχρά εισοδήματά τους να μειώνονται ακόμη περισσότερο. μέσα από την επαναφορά του ΛΑΦΚΑ. με την κατάργηση της 13ης και 14ης σύνταξης, με το πάγωμα και την μείωση των επικουρικών συντάξεων.
Για όλους εμάς τους εργαζόμενους που θα αυξηθούν τα όρια ηλικίας και οι συντάξεις μας θα μειωθούν δραματικά και θα γίνουν προνοιακά επιδόματα. Οι επιπτώσεις θα είναι δραματικές ιδιαίτερα για τους νέους, οι οποίοι πλέον δεν θα έχουν κανένα δικαίωμα.
Μια σημαντική, αρνητική πλευρά του προωθούμενου νομοσχεδίου είναι πως τα μέτρα που νομοθετούνται θα λειτουργήσουν ισοπεδωτικά για όλους τους εργαζόμενους και για όλες τις ειδικές περιπτώσεις, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι ιδιαίτερες συνθήκες κάτω από τις οποίες ασκούνται ορισμένα επαγγέλματα, όπως του εκπαιδευτικού.
Υπενθυμίζουμε πως η ίδια η Κυβέρνηση το 2002 προχώρησε στην ψήφιση του Ν. 3075/5-12 2002 (άρθρο 5 παρ. 4), με την οποία αναγνώρισε, εν μέρει, την ιδιαιτερότητα του επαγγέλματος των εκπαιδευτικών, θεσμοθετώντας τη δυνατότητα συνταξιοδότησής τους με 30 χρόνια υπηρεσίας μετά τη συμπλήρωση του 60ου έτους της ηλικίας τους (εφόσον είχαν διοριστεί μετά το 1983) ή του 55ου (για όσους είχαν διοριστεί προ του 1983).
Η ίδια η αιτιολογική έκθεση του Ν. 3075/2002, που καθιέρωνε την ειδική ρύθμιση για τους εκπαιδευτικούς, τεκμηρίωνε την ανάγκη ειδικής αντιμετώπισης των εκπαιδευτικών ως εξής:
«Οι εκπαιδευτικοί λειτουργοί πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης διορίζονται κατά κανόνα σε μεγάλη ηλικία με αποτέλεσμα να συμπληρώνουν το κατά περίπτωση όριο ηλικίας συνταξιοδότησης σε μεγάλη ηλικία (65 ή και 67 ετών). Επειδή η διδασκαλία σε σχολεία πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης σε αυτή την ηλικία αποβαίνει σε βάρος του διδακτικού και εκπαιδευτικού έργου με τις προτεινόμενες διατάξεις παρέχεται η δυνατότητα στους ανωτέρω εκπαιδευτικούς που έχουν συμπληρώσει τριακονταετή πραγματική συντάξιμη υπηρεσία να λαμβάνουν σύνταξη, όσοι μεν έχουν διορισθεί μέχρι 31/12/1982 μετά τη συμπλήρωση του 55ου έτους της ηλικίας τους, όσοι δε έχουν διορισθεί από την 1/1/1983 και εφεξής μετά τη συμπλήρωση του 60ου έτους της ηλικίας τους».
Τώρα η κυβέρνηση καταργεί αυτή τη διάταξη με το άρθρο 6, παρ. 5 του συζητούμενου νομοσχεδίου, αναγκάζοντας τους εκπαιδευτικούς να εργάζονται στη σχολική τάξη για 40 χρόνια, ακόμα και μέχρι τα 70 τους. Είναι κατανοητό ότι οι επιπτώσεις αυτού του μέτρου θα είναι πιο οδυνηρές στην ποιότητα του παρεχόμενου εκπαιδευτικού έργου παρά στα εργασιακά μας δικαιώματα.
Ολοι αντιλαμβάνονται τις οδυνηρές επιπτώσεις που θα έχει αυτό το μέτρο στην ποιότητα της εκπαίδευσης. Με τη διόγκωση του ποσοστού του γηρασμένου εκπαιδευτικού προσωπικού είναι φανερό πως η διδασκαλία υποβαθμίζεται, με σοβαρές επιπτώσεις στην ποιότητα του παρεχόμενου εκπαιδευτικού έργου, ενός έργου εξαιρετικά σύνθετου και σημαντικού.
Με τη γήρανση του εκπαιδευτικού προσωπικού διευρύνεται το ηλικιακό και πολιτισμικό χάσμα μεταξύ διδασκόντων και διδασκομένων με αποτέλεσμα να καθίσταται ακόμα πιο δύσκολη η μεταξύ τους επικοινωνία.
Είναι, εξάλλου, επιστημονικά τεκμηριωμένο από ελληνικές και ευρωπαϊκές έρευνες ότι ο δείκτης απόδοσης των εκπαιδευτικών ως προς τη διδακτική πράξη ακολουθεί πτωτική πορεία μετά την ηλικία (κατά μέσο όρο) των 56 ετών. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι παρατηρείται μια επιβάρυνσή τους λόγω κόπωσης, συνθηκών εργασίας και δημιουργίας, ενίοτε, ψυχολογικών προβλημάτων.
Σύμφωνα τις έρευνες αυτές, οι εκπαιδευτικοί, υπόκεινται περισσότερο από άλλες επαγγελματικές ομάδες στον κίνδυνο της επαγγελματικής εξάντλησης/εξουθένωσης (burnout), με αποτέλεσμα να μειώνεται η απόδοση πολλών εκπαιδευτικών με την πάροδο του χρόνου.
Σας καλούμε να συνειδητοποιήσετε τις επιπτώσεις που θα επιφέρει αυτό το μέτρο στην εκπαίδευση των παιδιών μας και των παιδιών σας.
Πώς στηρίζεται, αλήθεια, και αναβαθμίζεται ο εκπαιδευτικός με τέτοια μέτρα;
Πώς αναβαθμίζεται, άραγε, η παρεχόμενη δημόσια εκπαίδευση;
Πώς υλοποιείται το σύνθημα του Υπουργείου Παιδείας «Πρώτα ο μαθητής»; Με τον «αναβαθμισμένο» καθηγητή των 65 και των 70 χρόνων;
Κυρίες και κύριοι βουλευτές,
Σας καλούμε να καταψηφίσετε αυτό το νομοσχέδιο, που ξεθεμελιώνει το ασφαλιστικό σύστημα.
Σας καλούμε να καταψηφίσετε τη συγκεκριμένη διάταξη, που θα γεμίσει με «παππούδες» και «γιαγιάδες» εκπαιδευτικούς τις σχολικές τάξεις.
Σκεφτείτε τα παιδιά σας, το μέλλον μας.
http://meapopsi.wordpress.com
Ανοικτή επιστολή στον πρωθυπουργό της χώρας, στην πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας, στον Υπουργό Οικονομικών και στους βουλευτές του Ελληνικού Κοινοβουλίου
Κύριε πρωθυπουργέ,
Κυρία υπουργέ Παιδείας
Κύριε υπουργέ Οικονομικών,
Κυρίες και κύριοι βουλευτές
Στο ασφαλιστικό νομοσχέδιο για τους εργαζόμενους στο δημόσιο τομέα, που έχει κατατεθεί προς ψήφιση στη Βουλή, περιλαμβάνεται και μια ρύθμιση που θα προκαλέσει ανυπολόγιστης σημασίας ζημιά στην......
ελληνική κοινωνία και ιδίως στη νέα γενιά. Πρόκειται για την κατάργηση της διάταξης που έδινε τη δυνατότητα στους εκπαιδευτικούς να συνταξιοδοτούνται στα 30 χρόνια εργασίας και στην ηλικία των 60 ετών.
Η κυβέρνησή σας πρόσφατα με τυμπανοκρουσίες προώθησε και ψήφισε το περιβόητο «Πολυνομοσχέδιο» με τον παραπλανητικό τίτλο «Αναβάθμιση του ρόλου του εκπαιδευτικού......
Η «αναβάθμιση. αυτή συνοδεύτηκε με δραματική μείωση των αποδοχών μας, μείωση του αριθμού των προσλήψεων, επιδείνωση των εργασιακών μας συνθηκών πριν και μετά το διορισμό (κατάργηση πινάκων προϋπηρεσίας, δόκιμος εκπαιδευτικός στη διετία, υποχρεωτική παραμονή στην οργανική θέση, πίεση για δημιουργία μεγαλυτέρων τμημάτων στα σχολεία κ.λπ.), συνέχιση των καθυστερήσεων στις πληρωμές αλλά και οριστική άρνηση πληρωμής δεδουλευμένων, και μείωση των αμοιβών στις πανελλαδικές εξετάσεις. Συνοδεύτηκε, επίσης, από τη δημόσια στοχοποίηση των εκπαιδευτικών ως αποκλειστικά υπεύθυνων για τα προβλήματα της παιδείας.
Αυτή την περίοδο ολοκληρώνεται η επίθεση «αναβάθμισης» του εκπαιδευτικού. Με το ασφαλιστικό νομοσχέδιο για τους δημόσιους υπαλλήλους, που συζητείται αυτή την εβδομάδα στη Βουλή, ξεθεμελιώνεται ουσιαστικά το ασφαλιστικό σύστημα και καταργούνται ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα όλων των εργαζομένων, που κατακτήθηκαν την τελευταία εκατονταετία με σκληρούς κοινωνικούς αγώνες. Και όλα αυτά στο όνομα μιας οικονομικής κρίσης για την οποία δεν ευθύνονται οι εργαζόμενοι, αλλά οι πολιτικές που ασκήθηκαν όλα αυτά τα χρόνια από τις κυβερνήσεις της χώρας.
Η Κυβέρνηση, μπροστά στο στόχο της να περάσει τα αντιασφαλιστικά μέτρα περιφρονεί το Σύνταγμα και τις Δ.Σ.Ε., αλλά και τις σχετικές γνωμοδοτήσεις του Ελεγκτικού Συνεδρίου και της Επιστημονικής Επιτροπής της Βουλής, που έχουν κρίνει τις σχετικές διατάξεις αντισυνταγματικές.
Ετσι μετά την κατακόρυφη μείωση του εισοδήματός μας με την κατάργηση του13ου και 14ου μισθού, μετά τα νέα φορολογικά βάρη, με πρόσχημα την κρίση καταργεί το σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης και από κοινωνικό και αλληλεγγύης το μετατρέπει σε κεφαλαιοποιητικό και ανταποδοτικό. Αντί να επιστρέψει τα κλεμμένα αποθεματικά σία Ταμεία, να χτυπήσει την εισφοροδιαφυγή και να διασφαλίσει νέους πόρους τα οδηγεί σε διάλυση.
Οι προεκλογικές δεσμεύσεις ότι δεν θα μειώσει τις συντάξεις, δεν θα αυξήσει τις εισφορές και δεν θα αυξήσει τα όρια ηλικίας όχι μόνο δεν υλοποιούνται αλλά γίνονται τα ακριβώς αντίθετα.
Με τις επιλογές της Κυβέρνησης :
Μειώνονται δραματικά οι συντάξεις μέσα από τη μείωση του ποσοστού αναπλήρωσης, του υπολογισμού των συντάξιμων αποδοχών όχι με βάση τον τελευταίο μισθό ή της πενταετίας που ισχύει σήμερα, αλλά με βάση όλο τον εργάσιμο βίο και την επαναφορά του ΛΑΦΚΑ. Περιορίζεται και προοπτικά καταργείται η συμμετοχή του Κράτους στην Κοινωνική Ασφάλιση. Καταργείται η 13η και 14η σύνταξη. Αυξάνονται τα χρόνια εργασίας από 35 σε 40. Αυξάνονται τα όρια ηλικίας ιδιαίτερα για τις γυναίκες και τις μητέρες ανηλίκων οι οποίες επιβαρύνονται ακόμη και με 15 χρόνια παραμονής στην υπηρεσία. Η επικουρική ασφάλιση και ιδιαίτερα στο Δημόσιο οδηγείται σε διάλυση αφού εξαιτίας της κλοπής των αποθεματικών, του χρηματιστηρίου, του παγώματος των προσλήψεων, των ιδιωτικοποιήσεων και των ελαστικών εργασιακών σχέσεων, κανένα Ταμείο δεν θα είναι βιώσιμο και το Κράτος δεν θα καλύπτει τα ελλείμματα. Με τις επιλογές αυτές το Τ.Π.Δ.Υ., το Μ.Τ.Π.Υ. που ήδη παρουσιάζουν μεγάλα ελλείμματα αλλά και το Τ.Ε.Α.Δ.Υ. οδηγούνται σε διάλυση και οι εισφορές που έχουμε καταβάλλει για 30 και 35 χρόνια είναι στον αέρα.
Από 1/1/2011 εντάσσονται οι νεοπροσλαμβανόμενοι του Δημοσίου στο ΙΚΑ. Οι επιπτώσεις από τις αντιασφαλιστικές επιλογές της Κυβέρνησης θα είναι δραματικές για όλους. Για τους ήδη συνταξιούχους, γι' αυτούς που έχουν θεμελιώσει συνταξιοδοτικό δικαίωμα και πολύ περισσότερο για τους νέους. Για τους συνταξιούχους και όσους έχουν θεμελιώσει συνταξιοδοτικό δικαίωμα που θα δουν τα πενιχρά εισοδήματά τους να μειώνονται ακόμη περισσότερο. μέσα από την επαναφορά του ΛΑΦΚΑ. με την κατάργηση της 13ης και 14ης σύνταξης, με το πάγωμα και την μείωση των επικουρικών συντάξεων.
Για όλους εμάς τους εργαζόμενους που θα αυξηθούν τα όρια ηλικίας και οι συντάξεις μας θα μειωθούν δραματικά και θα γίνουν προνοιακά επιδόματα. Οι επιπτώσεις θα είναι δραματικές ιδιαίτερα για τους νέους, οι οποίοι πλέον δεν θα έχουν κανένα δικαίωμα.
Μια σημαντική, αρνητική πλευρά του προωθούμενου νομοσχεδίου είναι πως τα μέτρα που νομοθετούνται θα λειτουργήσουν ισοπεδωτικά για όλους τους εργαζόμενους και για όλες τις ειδικές περιπτώσεις, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι ιδιαίτερες συνθήκες κάτω από τις οποίες ασκούνται ορισμένα επαγγέλματα, όπως του εκπαιδευτικού.
Υπενθυμίζουμε πως η ίδια η Κυβέρνηση το 2002 προχώρησε στην ψήφιση του Ν. 3075/5-12 2002 (άρθρο 5 παρ. 4), με την οποία αναγνώρισε, εν μέρει, την ιδιαιτερότητα του επαγγέλματος των εκπαιδευτικών, θεσμοθετώντας τη δυνατότητα συνταξιοδότησής τους με 30 χρόνια υπηρεσίας μετά τη συμπλήρωση του 60ου έτους της ηλικίας τους (εφόσον είχαν διοριστεί μετά το 1983) ή του 55ου (για όσους είχαν διοριστεί προ του 1983).
Η ίδια η αιτιολογική έκθεση του Ν. 3075/2002, που καθιέρωνε την ειδική ρύθμιση για τους εκπαιδευτικούς, τεκμηρίωνε την ανάγκη ειδικής αντιμετώπισης των εκπαιδευτικών ως εξής:
«Οι εκπαιδευτικοί λειτουργοί πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης διορίζονται κατά κανόνα σε μεγάλη ηλικία με αποτέλεσμα να συμπληρώνουν το κατά περίπτωση όριο ηλικίας συνταξιοδότησης σε μεγάλη ηλικία (65 ή και 67 ετών). Επειδή η διδασκαλία σε σχολεία πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης σε αυτή την ηλικία αποβαίνει σε βάρος του διδακτικού και εκπαιδευτικού έργου με τις προτεινόμενες διατάξεις παρέχεται η δυνατότητα στους ανωτέρω εκπαιδευτικούς που έχουν συμπληρώσει τριακονταετή πραγματική συντάξιμη υπηρεσία να λαμβάνουν σύνταξη, όσοι μεν έχουν διορισθεί μέχρι 31/12/1982 μετά τη συμπλήρωση του 55ου έτους της ηλικίας τους, όσοι δε έχουν διορισθεί από την 1/1/1983 και εφεξής μετά τη συμπλήρωση του 60ου έτους της ηλικίας τους».
Τώρα η κυβέρνηση καταργεί αυτή τη διάταξη με το άρθρο 6, παρ. 5 του συζητούμενου νομοσχεδίου, αναγκάζοντας τους εκπαιδευτικούς να εργάζονται στη σχολική τάξη για 40 χρόνια, ακόμα και μέχρι τα 70 τους. Είναι κατανοητό ότι οι επιπτώσεις αυτού του μέτρου θα είναι πιο οδυνηρές στην ποιότητα του παρεχόμενου εκπαιδευτικού έργου παρά στα εργασιακά μας δικαιώματα.
Ολοι αντιλαμβάνονται τις οδυνηρές επιπτώσεις που θα έχει αυτό το μέτρο στην ποιότητα της εκπαίδευσης. Με τη διόγκωση του ποσοστού του γηρασμένου εκπαιδευτικού προσωπικού είναι φανερό πως η διδασκαλία υποβαθμίζεται, με σοβαρές επιπτώσεις στην ποιότητα του παρεχόμενου εκπαιδευτικού έργου, ενός έργου εξαιρετικά σύνθετου και σημαντικού.
Με τη γήρανση του εκπαιδευτικού προσωπικού διευρύνεται το ηλικιακό και πολιτισμικό χάσμα μεταξύ διδασκόντων και διδασκομένων με αποτέλεσμα να καθίσταται ακόμα πιο δύσκολη η μεταξύ τους επικοινωνία.
Είναι, εξάλλου, επιστημονικά τεκμηριωμένο από ελληνικές και ευρωπαϊκές έρευνες ότι ο δείκτης απόδοσης των εκπαιδευτικών ως προς τη διδακτική πράξη ακολουθεί πτωτική πορεία μετά την ηλικία (κατά μέσο όρο) των 56 ετών. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι παρατηρείται μια επιβάρυνσή τους λόγω κόπωσης, συνθηκών εργασίας και δημιουργίας, ενίοτε, ψυχολογικών προβλημάτων.
Σύμφωνα τις έρευνες αυτές, οι εκπαιδευτικοί, υπόκεινται περισσότερο από άλλες επαγγελματικές ομάδες στον κίνδυνο της επαγγελματικής εξάντλησης/εξουθένωσης (burnout), με αποτέλεσμα να μειώνεται η απόδοση πολλών εκπαιδευτικών με την πάροδο του χρόνου.
Σας καλούμε να συνειδητοποιήσετε τις επιπτώσεις που θα επιφέρει αυτό το μέτρο στην εκπαίδευση των παιδιών μας και των παιδιών σας.
Πώς στηρίζεται, αλήθεια, και αναβαθμίζεται ο εκπαιδευτικός με τέτοια μέτρα;
Πώς αναβαθμίζεται, άραγε, η παρεχόμενη δημόσια εκπαίδευση;
Πώς υλοποιείται το σύνθημα του Υπουργείου Παιδείας «Πρώτα ο μαθητής»; Με τον «αναβαθμισμένο» καθηγητή των 65 και των 70 χρόνων;
Κυρίες και κύριοι βουλευτές,
Σας καλούμε να καταψηφίσετε αυτό το νομοσχέδιο, που ξεθεμελιώνει το ασφαλιστικό σύστημα.
Σας καλούμε να καταψηφίσετε τη συγκεκριμένη διάταξη, που θα γεμίσει με «παππούδες» και «γιαγιάδες» εκπαιδευτικούς τις σχολικές τάξεις.
Σκεφτείτε τα παιδιά σας, το μέλλον μας.
http://meapopsi.wordpress.com
Όλα τα ‘χε η Μαριορή η «Περιπατητική» μας έλειπε…
Επιτέλους, σύντροφοι και συντρόφισσες, πολίτες του δάσους του Σέργουντ, άρχοντες του σκότους και του ερέβους, οκνηροί και εργατικοί, πατριώτες και κοσμοπολίτες, αποκτήσαμε έναν Όμιλο. Ένα Ινστιτούτο. Ένα Forum πολιτικού προβληματισμού. Ένα Forum «thing tank» που θα σκέφτεται, θα προβληματίζεται, θα αφουγκράζεται, θα ψηλαφεί, θα ανιχνεύει τα προβλήματα των Ελλήνων. Επιτέλους, η κα Ντόρα Μπακογιάννη έγινε… αρχηγός (κάτι που ασφαλώς ήθελε όλη η οικογένεια και η ίδια) και πρόεδρος του Ομίλου, ώστε να σκύψει για πρώτη φορά με δύναμη και παρρησία πάνω από τα προβλήματα των Ελλήνων πολιτών, πράγμα που, όπως φαίνεται, δεν έκανε ποτέ μέχρι σήμερα. Κι αν έκανε, ασφαλώς το έκανε λάθος, ασφαλώς το έκανε αφ’ υψηλού και σίγουρα απαιτείται μια πολυετή αυτοκριτική για να μην επαναλάβει λάθη και παρέες και κοινωνικές συναναστροφές του παρελθόντος.
Όλα τα ‘χει η Μαριορή, ο φερετζές της έλλειπε! Αυτός ο πολύπαθος τόπος απέκτησε και Όμιλο Προβληματισμού και πολιτική σκέψη που με βεβαιότητα γράφουν όλες οι εφημερίδες ότι αποτελεί τον προθάλαμο και τον πρόδρομο ενός νέου πολιτικού φορέα, που προσκαλεί στους κόλπους του όσους δεν εκπροσωπούνται από το θρυμματισμένο πλέον πολιτικό σκηνικό. Αν κατάλαβα καλά, η κα Μπακογιάννη, ο κ. Κιλτίδης, ο κ. Σκυλακάκης και μια σειρά γνωστών φίλων της, που είναι έξω ή μέσα στη Νέα Δημοκρατία, αποτελούν τα νέα υλικά δόμησης κάτι καινούργιου; Πρόκειται για νέα πνοή, θαλάσσια αύρα και δροσερό αεράκι του δάσους στην καμένη πολιτεία που αναζητεί ακόμη να μάθει τα αίτια της εθνικής τραγωδίας;
Είναι η κα Μπακογιάννη και το Μητσοτακαίηκο μια νέα πρόκληση σε πολύ δύσκολους και ταραγμένους καιρούς για εκατομμύρια ανθρώπους, φτωχοποιημένες μάζες και πλατιά λαϊκά στρώματα που νοιώθουν τον εμπαιγμό, την εξαπάτηση και την ταπείνωση; Είναι, ασφαλώς, δικαίωμα της κας Μπακογιάννη και του Μητσοτακαίηκου, αναφαίρετο δικαίωμα (οικονομική δύναμη έχουν οι άνθρωποι, πολιτικό τζάκι είναι) να δημιουργήσουν έναν Όμιλο προβληματισμού, διότι αυτό που λείπει σήμερα από την Ελλάδα δεν είναι το ψωμί ούτε η παιδεία ούτε η ελευθερία (έτσι φαίνεται πιστεύω), αλλά το να προβληματίζεται κανένας να συλλογάται ελεύθερα, να ανήκει σε μια περιπατητική σχολή πολιτικού στοχασμού και υψηλών φιλοσοφικών θέσεων. Είναι κάτι πολύ trendy, είναι κάτι πολύ glamorous, είναι κάτι πολύ tres sic και, οπωσδήποτε, βοηθάει στη χώνευση και στην καλύτερη λειτουργία του μεταβολισμού. Άλλωστε, και στην αρχαιότητα, οι περισσότεροι, που είχαν γίνει μέλη διαφόρων περιπατητικών clubs, διακρίνονταν για την καταγωγή τους, την τάξη τους και τις ψυχοσωματικές επιδόσεις τους. Οι άλλοι δεν προλάβαιναν να ασχοληθούν, γιατί έτρεχαν να βγάλουν το ψωμί τους. Έτσι και σήμερα, κάποιοι άλλοι, οι χιλιάδες, τρέχουν να σωθούν. Να σώσουν καταστήματα, επιχειρήσεις, να βρουν χρήματα για τα δάνειά τους, να πληρώσουν τις υποχρεώσεις τους, να βρουν καιρό να… βρίσουν τους πολιτικούς, που τους έφεραν μέχρις εδώ. Καλά κάνει, λοιπόν, η κα Μπακογιάννη, γιατί κάποιοι πρέπει να προβληματίζονται για τους άλλους, να κατεβάζουν καλές πολιτικές ιδέες, να ψηφίζουν όλα τα Μνημόνια που περνούν από την περιοχή, να πονάνε για τους φτωχούς και τους εργαζόμενους και τους δημοσίους υπαλλήλους και να υπόσχονται ένα καλύτερο αύριο, ανεξάρτητα αν ποτέ δεν εφαρμόζουν τις προεκλογικές εξαγγελίες τους.
Εγώ είμαι βέβαιος ότι εκατομμύρια άνθρωποι, που δεν ανήκουν πια στο παρόν πολιτικό σκηνικό, θα σχηματίσουν διαδηλώσεις έξω από τον Όμιλο πολιτικής σκέψης της κας Μπακογιάννη, καλώντας το Μητσοτακαίηκο να πρωταγωνιστήσει για ακόμη μια φορά στα πολιτικά δρώμενα της χώρας. Άλλωστε, όλοι οι παλαιότεροι θυμούνται ότι όλα τα μεγάλα γεγονότα Ιούλιο μήνα γίνονταν. Τα Ιουλιανά, οι αποστασίες, το πεζοδρόμιο που έφερε τους Απριλιανούς. Όλα τα καλά για τον τόπο Ιούλιο ξεκίνησαν. Πάντως, δεν είναι κακή η κίνηση και, σίγουρα, θα στελεχωθεί από φίλους της προηγμένης γερμανικής τεχνολογίας, με masters, πτυχία του Harvard, του Γέιλ και με απαραίτητη γνώση της γερμανικής γλώσσας, μιας και η κα Μέρκελ και το γερμανικό κατεστημένο διαφεντεύει ακόμη και ορίζει τις τύχες του ευρωπαϊκού νότου, έχοντας θαυμάσιες κοινωνικές σχέσεις με τις γερμανοτραφείς πολιτικές οικογένειες.
Πρέπει να ευχηθώ καλή τύχη στον Όμιλο, στο Ινστιτούτο, στην Περιπατητική Σχολή και ελπίζω κάποια στιγμή να καταλάβουν όλοι εκείνοι που αποτελούν τον πρώτο πυρήνα του και φυσικά η φίλη μου η κα Μπακογιάννη, ότι δεν είναι πολύ καλή πολιτική σκέψη, επειδή δεν βγήκες αρχηγός, από τη βάση, ενός άλλου κόμματος να περιμένεις τώρα να έχεις θετικούς περιπάτους στα μονοπάτια της κοινωνίας, που σε έχει απορρίψει.
ΓΙΩΡΓΟΣ.ΤΡΑΓΚΑΣ
ΠΗΓΗ: http://www.tragasnet.gr/
Όλα τα ‘χει η Μαριορή, ο φερετζές της έλλειπε! Αυτός ο πολύπαθος τόπος απέκτησε και Όμιλο Προβληματισμού και πολιτική σκέψη που με βεβαιότητα γράφουν όλες οι εφημερίδες ότι αποτελεί τον προθάλαμο και τον πρόδρομο ενός νέου πολιτικού φορέα, που προσκαλεί στους κόλπους του όσους δεν εκπροσωπούνται από το θρυμματισμένο πλέον πολιτικό σκηνικό. Αν κατάλαβα καλά, η κα Μπακογιάννη, ο κ. Κιλτίδης, ο κ. Σκυλακάκης και μια σειρά γνωστών φίλων της, που είναι έξω ή μέσα στη Νέα Δημοκρατία, αποτελούν τα νέα υλικά δόμησης κάτι καινούργιου; Πρόκειται για νέα πνοή, θαλάσσια αύρα και δροσερό αεράκι του δάσους στην καμένη πολιτεία που αναζητεί ακόμη να μάθει τα αίτια της εθνικής τραγωδίας;
Είναι η κα Μπακογιάννη και το Μητσοτακαίηκο μια νέα πρόκληση σε πολύ δύσκολους και ταραγμένους καιρούς για εκατομμύρια ανθρώπους, φτωχοποιημένες μάζες και πλατιά λαϊκά στρώματα που νοιώθουν τον εμπαιγμό, την εξαπάτηση και την ταπείνωση; Είναι, ασφαλώς, δικαίωμα της κας Μπακογιάννη και του Μητσοτακαίηκου, αναφαίρετο δικαίωμα (οικονομική δύναμη έχουν οι άνθρωποι, πολιτικό τζάκι είναι) να δημιουργήσουν έναν Όμιλο προβληματισμού, διότι αυτό που λείπει σήμερα από την Ελλάδα δεν είναι το ψωμί ούτε η παιδεία ούτε η ελευθερία (έτσι φαίνεται πιστεύω), αλλά το να προβληματίζεται κανένας να συλλογάται ελεύθερα, να ανήκει σε μια περιπατητική σχολή πολιτικού στοχασμού και υψηλών φιλοσοφικών θέσεων. Είναι κάτι πολύ trendy, είναι κάτι πολύ glamorous, είναι κάτι πολύ tres sic και, οπωσδήποτε, βοηθάει στη χώνευση και στην καλύτερη λειτουργία του μεταβολισμού. Άλλωστε, και στην αρχαιότητα, οι περισσότεροι, που είχαν γίνει μέλη διαφόρων περιπατητικών clubs, διακρίνονταν για την καταγωγή τους, την τάξη τους και τις ψυχοσωματικές επιδόσεις τους. Οι άλλοι δεν προλάβαιναν να ασχοληθούν, γιατί έτρεχαν να βγάλουν το ψωμί τους. Έτσι και σήμερα, κάποιοι άλλοι, οι χιλιάδες, τρέχουν να σωθούν. Να σώσουν καταστήματα, επιχειρήσεις, να βρουν χρήματα για τα δάνειά τους, να πληρώσουν τις υποχρεώσεις τους, να βρουν καιρό να… βρίσουν τους πολιτικούς, που τους έφεραν μέχρις εδώ. Καλά κάνει, λοιπόν, η κα Μπακογιάννη, γιατί κάποιοι πρέπει να προβληματίζονται για τους άλλους, να κατεβάζουν καλές πολιτικές ιδέες, να ψηφίζουν όλα τα Μνημόνια που περνούν από την περιοχή, να πονάνε για τους φτωχούς και τους εργαζόμενους και τους δημοσίους υπαλλήλους και να υπόσχονται ένα καλύτερο αύριο, ανεξάρτητα αν ποτέ δεν εφαρμόζουν τις προεκλογικές εξαγγελίες τους.
Εγώ είμαι βέβαιος ότι εκατομμύρια άνθρωποι, που δεν ανήκουν πια στο παρόν πολιτικό σκηνικό, θα σχηματίσουν διαδηλώσεις έξω από τον Όμιλο πολιτικής σκέψης της κας Μπακογιάννη, καλώντας το Μητσοτακαίηκο να πρωταγωνιστήσει για ακόμη μια φορά στα πολιτικά δρώμενα της χώρας. Άλλωστε, όλοι οι παλαιότεροι θυμούνται ότι όλα τα μεγάλα γεγονότα Ιούλιο μήνα γίνονταν. Τα Ιουλιανά, οι αποστασίες, το πεζοδρόμιο που έφερε τους Απριλιανούς. Όλα τα καλά για τον τόπο Ιούλιο ξεκίνησαν. Πάντως, δεν είναι κακή η κίνηση και, σίγουρα, θα στελεχωθεί από φίλους της προηγμένης γερμανικής τεχνολογίας, με masters, πτυχία του Harvard, του Γέιλ και με απαραίτητη γνώση της γερμανικής γλώσσας, μιας και η κα Μέρκελ και το γερμανικό κατεστημένο διαφεντεύει ακόμη και ορίζει τις τύχες του ευρωπαϊκού νότου, έχοντας θαυμάσιες κοινωνικές σχέσεις με τις γερμανοτραφείς πολιτικές οικογένειες.
Πρέπει να ευχηθώ καλή τύχη στον Όμιλο, στο Ινστιτούτο, στην Περιπατητική Σχολή και ελπίζω κάποια στιγμή να καταλάβουν όλοι εκείνοι που αποτελούν τον πρώτο πυρήνα του και φυσικά η φίλη μου η κα Μπακογιάννη, ότι δεν είναι πολύ καλή πολιτική σκέψη, επειδή δεν βγήκες αρχηγός, από τη βάση, ενός άλλου κόμματος να περιμένεις τώρα να έχεις θετικούς περιπάτους στα μονοπάτια της κοινωνίας, που σε έχει απορρίψει.
ΓΙΩΡΓΟΣ.ΤΡΑΓΚΑΣ
ΠΗΓΗ: http://www.tragasnet.gr/
Ακατάληπτος ορυμαγδός για τις συντάξεις!..
ΠΑΝΕ δύο μήνες τώρα που όλα τα ΜΜΕ μάς πνίγουν με το Ασφαλιστικό…
Εφημερίδες, Κανάλια, Ραδιόφωνα βομβαρδίζουν νύχτα – μέρα τους Ελληνες με αλλοπρόσαλλες «πληροφορίες»…
***
– Τόσα τα χρόνια για τη σύνταξη…
– Οχι τόσα, αλλά άλλα τόσα!..
– Αυξάνονται τα όρια για τις γυναίκες…
– Δεν αυξάνονται τα όρια…
– Εξισώνονται τα όρια ηλικίας ανδρών– γυναικών…
– Δεν εξισώνονται τα όρια…
– Εξαγοράζονται τα χρόνια του Στρατιωτικού…
– Τι ισχύει για τις ανύπαντρες μητέρες…
– Σύνταξη σε… 60χρονες με ανήλικα παιδιά… κ.λπ. κ.λπ.
***
Ορυμαγδός οι αντικρουόμενες «πληροφορίες» και τα αντιφατικά ρεπορτάζ… Μονοθεματικά τα δελτία ειδήσεων… Το ίδιο θέμα και στα πάνελ… Χαμός…
ΤΑ πρωτοσέλιδα των εφημερίδων, μονίμως εδώ και δύο μήνες, αφιερώνονται στο Ασφαλιστικό!.. Ενδεικτικά σας παραθέτω τους κύριους (πρωτοσέλιδους) τίτλους μερικών από τις χθεσινές εφημερίδες:
* «Πλασματικός χρόνος, δώρο για τις μητέρες… ΑΔΕΔΥ: Ως και 50% μείωση των συντάξεων»
(«Τα Νέα»)
* «Πώς θα αναγνωρίσετε μέχρι και 7 πλασματικά χρόνια ασφάλισης»!..
(Η «Απογευματινή»)
* «…Στον αέρα οι συντάξεις σε ΟΑΕΕ – ΙΚΑ…»
(Ο «Ελ. Τύπος») κ.λπ. κ.λπ.
***
ΚΑΙ τώρα σας καλώ, φίλοι αναγνώστες, να κάνετε ένα μικρό πείραμα: Ρωτήστε φίλους και γνωστούς να σας πουν τι κατάλαβαν όλες αυτές τις εβδομάδες για το νέο Ασφαλιστικό.
Ε, λοιπόν, ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ δεν θα σας πει ότι κατάλαβε και τα στοιχειώδη!..
…Θα το καταλάβει όμως μόλις πάει να πάρει την επομένη πετσοκομμένη τη συνταξούλα του!..
ΔΗΜΗΤΡΗΣ.ΡΙΖΟΣ
ΠΗΓΗ: www.adesmeytos.gr
Εφημερίδες, Κανάλια, Ραδιόφωνα βομβαρδίζουν νύχτα – μέρα τους Ελληνες με αλλοπρόσαλλες «πληροφορίες»…
***
– Τόσα τα χρόνια για τη σύνταξη…
– Οχι τόσα, αλλά άλλα τόσα!..
– Αυξάνονται τα όρια για τις γυναίκες…
– Δεν αυξάνονται τα όρια…
– Εξισώνονται τα όρια ηλικίας ανδρών– γυναικών…
– Δεν εξισώνονται τα όρια…
– Εξαγοράζονται τα χρόνια του Στρατιωτικού…
– Τι ισχύει για τις ανύπαντρες μητέρες…
– Σύνταξη σε… 60χρονες με ανήλικα παιδιά… κ.λπ. κ.λπ.
***
Ορυμαγδός οι αντικρουόμενες «πληροφορίες» και τα αντιφατικά ρεπορτάζ… Μονοθεματικά τα δελτία ειδήσεων… Το ίδιο θέμα και στα πάνελ… Χαμός…
ΤΑ πρωτοσέλιδα των εφημερίδων, μονίμως εδώ και δύο μήνες, αφιερώνονται στο Ασφαλιστικό!.. Ενδεικτικά σας παραθέτω τους κύριους (πρωτοσέλιδους) τίτλους μερικών από τις χθεσινές εφημερίδες:
* «Πλασματικός χρόνος, δώρο για τις μητέρες… ΑΔΕΔΥ: Ως και 50% μείωση των συντάξεων»
(«Τα Νέα»)
* «Πώς θα αναγνωρίσετε μέχρι και 7 πλασματικά χρόνια ασφάλισης»!..
(Η «Απογευματινή»)
* «…Στον αέρα οι συντάξεις σε ΟΑΕΕ – ΙΚΑ…»
(Ο «Ελ. Τύπος») κ.λπ. κ.λπ.
***
ΚΑΙ τώρα σας καλώ, φίλοι αναγνώστες, να κάνετε ένα μικρό πείραμα: Ρωτήστε φίλους και γνωστούς να σας πουν τι κατάλαβαν όλες αυτές τις εβδομάδες για το νέο Ασφαλιστικό.
Ε, λοιπόν, ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ δεν θα σας πει ότι κατάλαβε και τα στοιχειώδη!..
…Θα το καταλάβει όμως μόλις πάει να πάρει την επομένη πετσοκομμένη τη συνταξούλα του!..
ΔΗΜΗΤΡΗΣ.ΡΙΖΟΣ
ΠΗΓΗ: www.adesmeytos.gr
Η αλήθεια και το ψέμα
ΤΙ ΕΝΝΟΕΙ Ο GEORGE όταν μεταχειρίζεται την έκφραση «κοινωνικές δαπάνες»; Σίγουρα όχι ό,τι εννοεί ο Γιώργος. Μόνον έτσι...
ΤΙ ΕΝΝΟΕΙ Ο GEORGE όταν μεταχειρίζεται την έκφραση «κοινωνικές δαπάνες»; Σίγουρα όχι ό,τι εννοεί ο Γιώργος. Μόνον έτσι μπορεί να ερμηνευθεί το γεγονός ότι ως πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς ο Γιώργος Παπανδρέου συμβουλεύει τους ακροατές του στον Πόρο ότι «η κρίση δεν ξεπερνιέται με περικοπές κοινωνικών δαπανών» και ως πρωθυπουργός της Ελλάδας εφαρμόζει ακριβώς το αντίθετο: Κόβει τα πάντα και παίρνει τα πλέον σκληρά μέτρα λιτότητας, τα οποία όλως τυχαίως πλήττουν συγκεκριμένες ομάδες ανθρώπων, τους οικονομικά ασθενέστερους.
ΚΑΙ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΠΕΡΙΚΟΠΤΕΤΑΙ; Μα φυσικά οι κοινωνικές δαπάνες. Οι έχοντες και κατέχοντες δεν πτοούνται διότι τα μέτρα δεν τους αγγίζουν παρά σε μικρό βαθμό. Βεβαίως, ως πολιτικός της χώρας αυτής, ο Γιώργος Παπανδρέου θα εφεύρει μεθόδους και διά της δημαγωγίας θα προσπαθήσει να αντεπεξέλθει της δύσκολης κατάστασης.
ΘΑ ΕΞΗΓΗΣΕΙ ότι όχι μόνον δεν περικόπτει τις «κοινωνικές δαπάνες», αλλά ότι λαμβάνει μέτρα ενίσχυσης των φτωχότερων τάξεων. Με άλλα λόγια, σύντομα μπορεί να ακούσουμε από κυβερνητικά χείλη ακόμη κι ότι οι πολίτες αυτής της χώρας ευημερούν!
ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙ ακόμη η κυβέρνηση είναι ότι όλο και λιγότεροι πολίτες αυτής της χώρας πιστεύουν στα λεγόμενά της. Ηδη ο κόσμος χαμογελά με τα επιχειρήματα που ακούει. Ακόμη και ο αδαής, ακόμη κι αυτός που δεν είχε πεισθεί, παίρνει είδηση πλέον ότι η πολιτική της κυβέρνησης είναι πλήρως συνυφασμένη μόνο με τα στραβά που έχει κληροδοτήσει η τελευταία τριακονταετία στο ελληνικό πολιτικό σύστημα.
ΠΗΓΗ: www.e-typos.gr
ΤΙ ΕΝΝΟΕΙ Ο GEORGE όταν μεταχειρίζεται την έκφραση «κοινωνικές δαπάνες»; Σίγουρα όχι ό,τι εννοεί ο Γιώργος. Μόνον έτσι μπορεί να ερμηνευθεί το γεγονός ότι ως πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς ο Γιώργος Παπανδρέου συμβουλεύει τους ακροατές του στον Πόρο ότι «η κρίση δεν ξεπερνιέται με περικοπές κοινωνικών δαπανών» και ως πρωθυπουργός της Ελλάδας εφαρμόζει ακριβώς το αντίθετο: Κόβει τα πάντα και παίρνει τα πλέον σκληρά μέτρα λιτότητας, τα οποία όλως τυχαίως πλήττουν συγκεκριμένες ομάδες ανθρώπων, τους οικονομικά ασθενέστερους.
ΚΑΙ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΠΕΡΙΚΟΠΤΕΤΑΙ; Μα φυσικά οι κοινωνικές δαπάνες. Οι έχοντες και κατέχοντες δεν πτοούνται διότι τα μέτρα δεν τους αγγίζουν παρά σε μικρό βαθμό. Βεβαίως, ως πολιτικός της χώρας αυτής, ο Γιώργος Παπανδρέου θα εφεύρει μεθόδους και διά της δημαγωγίας θα προσπαθήσει να αντεπεξέλθει της δύσκολης κατάστασης.
ΘΑ ΕΞΗΓΗΣΕΙ ότι όχι μόνον δεν περικόπτει τις «κοινωνικές δαπάνες», αλλά ότι λαμβάνει μέτρα ενίσχυσης των φτωχότερων τάξεων. Με άλλα λόγια, σύντομα μπορεί να ακούσουμε από κυβερνητικά χείλη ακόμη κι ότι οι πολίτες αυτής της χώρας ευημερούν!
ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙ ακόμη η κυβέρνηση είναι ότι όλο και λιγότεροι πολίτες αυτής της χώρας πιστεύουν στα λεγόμενά της. Ηδη ο κόσμος χαμογελά με τα επιχειρήματα που ακούει. Ακόμη και ο αδαής, ακόμη κι αυτός που δεν είχε πεισθεί, παίρνει είδηση πλέον ότι η πολιτική της κυβέρνησης είναι πλήρως συνυφασμένη μόνο με τα στραβά που έχει κληροδοτήσει η τελευταία τριακονταετία στο ελληνικό πολιτικό σύστημα.
ΠΗΓΗ: www.e-typos.gr
Το παραµύθι και η βασίλισσα
Το Μουντιάλ τελείωσε. Το παραµύθι τελείωσε. Η Ισπανία στέφθηκε βασίλισσα. Η στήλη έπεσε εντελώς έξω. Το χταπόδι έπεσε εντελώς µέσα. Οι Ευρωπαίοι τα πήγαν θαυµάσια. Οι Ολλανδοί έκαναν βρώµικο παιχνίδι. Χάρηκα που έχασαν. Ο τελικός ήταν αφόρητα ανιαρός. Μόνο στους γονείς των παικτών και στους νικητές άρεσε, υποθέτω. Τώρα θα προσπαθήσουµε να βγάλουµε ηθικά διδάγµατα. Οι Ολλανδοί, τελικά, είναι καταραµένοι από τη µοίρα; Νίκησε ο καλύτερος ή ο πιο τυχερός; Οι Ολλανδοί έπαιξαν τόσο βίαια επειδή είναι Βόρειοι, προτεστάντες ή απλώς ανίκανοι; Η αλήθεια, ίσως, είναι πιο απλή. Το ποδόσφαιρο δεν µας παραδίδει κανένα ηθικό δίδαγµα.
Είµαστε εµείς που ψάχνουµε για σηµάδια της µοίρας σε µια νίκη, της θεϊκής παρέµβασης σε ένα δοκάρι, για εθνικά χαρακτηριστικά σε µια πάσα, γιατί έτσι µας έχουν µάθει από µικρούς: να βγάζουµε ένα «ηθικό δίδαγµα» από κάθε τι. Με αποτέλεσµα όταν µεγαλώσουµε να θεωρούµε ότι όλα είναι ανήθικα. Είναι η δίψα µας για λίγο µελόδραµα στη ζωή µας που έχει κάνει το ποδόσφαιρο «βασιλιά των σπορ», φαντασµαγορική σαπουνόπερα µε ηθοποιούς αποκλειστικά άνδρες, καθρέφτη των ονείρων, των απωθηµένων, των συµπλεγµάτων, των παθών µας. Το ποδόσφαιρο, όπως και κάθε άθληµα, είναι παραµύθια χωρίς καµία ηθική. Συνήθως δεν έχουν καν σχέση µε την κοινωνική πραγµατικότητα. Οι αθλητικοί θρίαµβοι λειτουργούν συχνά σαν «χωριά Ποτέµκιν». Συνέβη µε τον θρίαµβο της Εθνικής Ελλάδας στο Εuro το 2004. Στη γωνία µάς περίµενε ο εφιάλτης της χρεοκοπίας. Συνέβη µε τον θρίαµβο της Γαλλίας. Μία οµάδα σύµβολο της συνύπαρξης που έγινε στάχτη από τις φλόγες στα προάστια της εξαθλίωσης. Συνέβη µε την Ιταλία που νικάει στα Μουντιάλ και πολιτικά πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο. Συνέβη µε την Αργεντινή που παραληρούσε για «το χέρι του Θεού» την ώρα που ζούσε τη χειρότερη στιγµή της, πηγαίνοντας ολοταχώς προς τη χρεοκοπία. Πολλές χώρες ζουν τις καλύτερες στιγµές τους, πολιτικά και οικονοµικά, φέρνοντας κακά ή µέτρια αθλητικά αποτελέσµατα. Και το αντίστροφο.
Μπορεί, η βασίλισσα του παραµυθιού να είναι ακόµα και µία οµάδα της οποίας ο εθνικός ύµνος δεν έχει λόγια. Οπως η Ισπανία. Η «Μarcha Granadera» (έτσι λέγεται ο ισπανικός εθνικός ύµνος) είχε λόγια κάποτε, στα χρόνια της δικτατορίας του Φράνκο. Τώρα, σε συνθήκες δηµοκρατίας, οι Ισπανοί προσπαθούν να βρουν άλλους στίχους αλλά δυσκολεύονται. Ισως γιατί οι εθνικοί ύµνοι πρέπει να υπερχειλίζουν από σπαθιά και µπαρούτι ενώ σήµερα ζούµε σε διαφορετικές εποχές. Σήµερα ο καλός πατριώτης δεν είναι αυτός που ξέρει να χειρίζεται άψογα το σπαθί αλλά το ΡC. Στον παγκοσµιοποιηµένο µας κόσµο ο καλός πατριώτης δεν είναι αυτός που µισεί τις γλώσσες των γειτόνων αλλά αυτός που τις µαθαίνει. Είναι αυτός που έχει την ικανότητα να βρίσκει συµµάχους και όχι να κάνει εχθρούς. Ο καλός πατριώτης είναι εκείνος που δεν κλέβει την εφορία, δεν καταστρέφει τη φύση και δεν χτίζει αυθαίρετα.
Η µόνη ηθική του ποδοσφαιρικού παραµυθιού είναι το ίδιο το παραµύθι. Να το ζήσεις, να το παρακολουθήσεις, να γοητευτείς, να απογοητευτείς. Και στο τέλος να νιώθεις το κενό που αφήνει το τέλος του. Αυτό είναι όλο. Ηasta la vista, λοιπόν, στην Ιπανέµα, σε τέσσερα χρόνια…
Του Γκαζµέντ Καπλάνι
ΠΗΓΗ: www.tanea.gr
Είµαστε εµείς που ψάχνουµε για σηµάδια της µοίρας σε µια νίκη, της θεϊκής παρέµβασης σε ένα δοκάρι, για εθνικά χαρακτηριστικά σε µια πάσα, γιατί έτσι µας έχουν µάθει από µικρούς: να βγάζουµε ένα «ηθικό δίδαγµα» από κάθε τι. Με αποτέλεσµα όταν µεγαλώσουµε να θεωρούµε ότι όλα είναι ανήθικα. Είναι η δίψα µας για λίγο µελόδραµα στη ζωή µας που έχει κάνει το ποδόσφαιρο «βασιλιά των σπορ», φαντασµαγορική σαπουνόπερα µε ηθοποιούς αποκλειστικά άνδρες, καθρέφτη των ονείρων, των απωθηµένων, των συµπλεγµάτων, των παθών µας. Το ποδόσφαιρο, όπως και κάθε άθληµα, είναι παραµύθια χωρίς καµία ηθική. Συνήθως δεν έχουν καν σχέση µε την κοινωνική πραγµατικότητα. Οι αθλητικοί θρίαµβοι λειτουργούν συχνά σαν «χωριά Ποτέµκιν». Συνέβη µε τον θρίαµβο της Εθνικής Ελλάδας στο Εuro το 2004. Στη γωνία µάς περίµενε ο εφιάλτης της χρεοκοπίας. Συνέβη µε τον θρίαµβο της Γαλλίας. Μία οµάδα σύµβολο της συνύπαρξης που έγινε στάχτη από τις φλόγες στα προάστια της εξαθλίωσης. Συνέβη µε την Ιταλία που νικάει στα Μουντιάλ και πολιτικά πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο. Συνέβη µε την Αργεντινή που παραληρούσε για «το χέρι του Θεού» την ώρα που ζούσε τη χειρότερη στιγµή της, πηγαίνοντας ολοταχώς προς τη χρεοκοπία. Πολλές χώρες ζουν τις καλύτερες στιγµές τους, πολιτικά και οικονοµικά, φέρνοντας κακά ή µέτρια αθλητικά αποτελέσµατα. Και το αντίστροφο.
Μπορεί, η βασίλισσα του παραµυθιού να είναι ακόµα και µία οµάδα της οποίας ο εθνικός ύµνος δεν έχει λόγια. Οπως η Ισπανία. Η «Μarcha Granadera» (έτσι λέγεται ο ισπανικός εθνικός ύµνος) είχε λόγια κάποτε, στα χρόνια της δικτατορίας του Φράνκο. Τώρα, σε συνθήκες δηµοκρατίας, οι Ισπανοί προσπαθούν να βρουν άλλους στίχους αλλά δυσκολεύονται. Ισως γιατί οι εθνικοί ύµνοι πρέπει να υπερχειλίζουν από σπαθιά και µπαρούτι ενώ σήµερα ζούµε σε διαφορετικές εποχές. Σήµερα ο καλός πατριώτης δεν είναι αυτός που ξέρει να χειρίζεται άψογα το σπαθί αλλά το ΡC. Στον παγκοσµιοποιηµένο µας κόσµο ο καλός πατριώτης δεν είναι αυτός που µισεί τις γλώσσες των γειτόνων αλλά αυτός που τις µαθαίνει. Είναι αυτός που έχει την ικανότητα να βρίσκει συµµάχους και όχι να κάνει εχθρούς. Ο καλός πατριώτης είναι εκείνος που δεν κλέβει την εφορία, δεν καταστρέφει τη φύση και δεν χτίζει αυθαίρετα.
Η µόνη ηθική του ποδοσφαιρικού παραµυθιού είναι το ίδιο το παραµύθι. Να το ζήσεις, να το παρακολουθήσεις, να γοητευτείς, να απογοητευτείς. Και στο τέλος να νιώθεις το κενό που αφήνει το τέλος του. Αυτό είναι όλο. Ηasta la vista, λοιπόν, στην Ιπανέµα, σε τέσσερα χρόνια…
Του Γκαζµέντ Καπλάνι
ΠΗΓΗ: www.tanea.gr
Κανένα περιθώριο για χαλάρωση
ΟΙ ΠΡΩΤΕΣ ενδείξεις ότι το πακέτο των δυσμενών μέτρων δεν είναι καταδικασμένο εκ προοιμίου σε αποτυχία, αλλά μπορεί να αποδώσει, φτάνουν όχι μόνο από ξένους αξιωματούχους αλλά και από τα συνήθως δύσπιστα και αρνητικά προκατειλημμένα διεθνή ΜΜΕ.
ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ περί ενδείξεων που προσφέρουν «παρηγοριά στον άρρωστο», καθώς, όσο κι αν είναι δύσκολο, είναι κεφαλαιώδες ο κάθε πολίτης που βλέπει να συρρικνώνεται το εισόδημά του και να συμπιέζεται το βιοτικό επίπεδό του να αισθανθεί ότι οι θυσίες αυτές δεν θα πάνε χαμένες.
Η ΑΜΥΔΡΗ αυτή αχτίδα φωτός, όμως, αποτελεί και τη μεγάλη παγίδα για την ίδια την κυβέρνηση, καθώς, βοηθούντος του θέρους και του κλίματος διακοπών, δημιουργεί κλίμα εφησυχασμού και επανάπαυσης.
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ τυχαίο ότι τώρα ξέσπασαν οι κόντρες μεταξύ υπουργών, εκείνων που έχουν τη συνολικότερη ευθύνη για την εφαρμογή του Μνημονίου και των υπολοίπων που θεωρούν ότι οι περικοπές αφορούν τους πάντες, εκτός των υπουργείων και των οργανισμών που οι ίδιοι προΐστανται... Δίνεται η εντύπωση ότι υπάρχει πεδίο για εύκολη και ανέξοδη τελικώς φιλολαϊκή ρητορεία από βουλευτές της συμπολίτευσης, που ενώ ψηφίζουν τα σχετικά νομοθετήματα, τα κατακεραυνώνουν εκ των υστέρων. Αυτή, όμως, είναι η συνταγή της σίγουρης αποτυχίας.
Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ είχε αναλάβει μια ιστορική ευθύνη, να διασώσει κατ’ αρχάς τη χώρα από τη χρεοκοπία, να βάλει τα θεμέλια για διαρθρωτικές αλλαγές αλλά και να προστατεύσει, όσο είναι αυτό δυνατόν, το επίπεδο ζωής των πολιτών.
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ περιθώρια ούτε για παλινδρομήσεις, ούτε για χαλάρωση των προσπαθειών. Οι συζητήσεις περί ανασχηματισμού ή πρόωρων εκλογών καθιστούν πιο ευάλωτους στις πιέσεις τους υπουργούς, πιο ράθυμα τα κυβερνητικά στελέχη και πιο διεκδικητικούς τους εν δυνάμει υπουργοποιήσιμους βουλευτές.
ΟΙ ΕΝΔΟΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟΙ ελεγκτές, τα διευθυντήρια και οι συντονιστές βοηθούν, αλλά δεν είναι η απάντηση στο πρόβλημα. Ο ρόλος αυτός ανήκει (σε αυτόν, εξάλλου, τον ανέθεσε ο ελληνικός λαός) στον ίδιο τον πρωθυπουργό. Και είναι η ώρα που πρέπει να τον ασκήσει πλήρως.
ΠΗΓΗ: www.ethnos.gr
ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ περί ενδείξεων που προσφέρουν «παρηγοριά στον άρρωστο», καθώς, όσο κι αν είναι δύσκολο, είναι κεφαλαιώδες ο κάθε πολίτης που βλέπει να συρρικνώνεται το εισόδημά του και να συμπιέζεται το βιοτικό επίπεδό του να αισθανθεί ότι οι θυσίες αυτές δεν θα πάνε χαμένες.
Η ΑΜΥΔΡΗ αυτή αχτίδα φωτός, όμως, αποτελεί και τη μεγάλη παγίδα για την ίδια την κυβέρνηση, καθώς, βοηθούντος του θέρους και του κλίματος διακοπών, δημιουργεί κλίμα εφησυχασμού και επανάπαυσης.
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ τυχαίο ότι τώρα ξέσπασαν οι κόντρες μεταξύ υπουργών, εκείνων που έχουν τη συνολικότερη ευθύνη για την εφαρμογή του Μνημονίου και των υπολοίπων που θεωρούν ότι οι περικοπές αφορούν τους πάντες, εκτός των υπουργείων και των οργανισμών που οι ίδιοι προΐστανται... Δίνεται η εντύπωση ότι υπάρχει πεδίο για εύκολη και ανέξοδη τελικώς φιλολαϊκή ρητορεία από βουλευτές της συμπολίτευσης, που ενώ ψηφίζουν τα σχετικά νομοθετήματα, τα κατακεραυνώνουν εκ των υστέρων. Αυτή, όμως, είναι η συνταγή της σίγουρης αποτυχίας.
Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ είχε αναλάβει μια ιστορική ευθύνη, να διασώσει κατ’ αρχάς τη χώρα από τη χρεοκοπία, να βάλει τα θεμέλια για διαρθρωτικές αλλαγές αλλά και να προστατεύσει, όσο είναι αυτό δυνατόν, το επίπεδο ζωής των πολιτών.
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ περιθώρια ούτε για παλινδρομήσεις, ούτε για χαλάρωση των προσπαθειών. Οι συζητήσεις περί ανασχηματισμού ή πρόωρων εκλογών καθιστούν πιο ευάλωτους στις πιέσεις τους υπουργούς, πιο ράθυμα τα κυβερνητικά στελέχη και πιο διεκδικητικούς τους εν δυνάμει υπουργοποιήσιμους βουλευτές.
ΟΙ ΕΝΔΟΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟΙ ελεγκτές, τα διευθυντήρια και οι συντονιστές βοηθούν, αλλά δεν είναι η απάντηση στο πρόβλημα. Ο ρόλος αυτός ανήκει (σε αυτόν, εξάλλου, τον ανέθεσε ο ελληνικός λαός) στον ίδιο τον πρωθυπουργό. Και είναι η ώρα που πρέπει να τον ασκήσει πλήρως.
ΠΗΓΗ: www.ethnos.gr
Υγεία με κριτήριο τις λαϊκές ανάγκες
Το νομοσχέδιο με τον ψευδεπίγραφο τίτλο «Αναβάθμιση του Εθνικού Συστήματος Υγείας και άλλες διατάξεις», που σήμερα αρχίζει να συζητιέται στη Διαρκή Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων της Βουλής, αποτελεί ένα ακόμα βήμα στην εμπορευματοποίηση των υπηρεσιών Υγείας και στη μετατροπή των δημόσιων νοσοκομείων σε επιχειρήσεις που θα αφαιμάσσουν τα Ταμεία και τις τσέπες των ασθενών. Κάτι που η κυβέρνηση προσπαθεί να κρύψει μιλώντας υποκριτικά για «ενίσχυση του δημόσιου χαρακτήρα της Υγείας» και διευκόλυνση των ασθενών «να έχουν άμεση πρόσβαση σε υψηλού επιπέδου υπηρεσίες».
Ουδέν ψευδέστερον. Με την ολοήμερη λειτουργία που προωθείται τα νοσοκομεία μετατρέπονται σε αυτοχρηματοδοτούμενες επιχειρήσεις, που εκτός απ' τα Ταμεία και τους ασθενείς θα έχουν ως μοχλούς και τις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες, στις οποίες θα παρέχουν υπηρεσίες. Το νομοσχέδιο είναι ένας ακόμα κρίκος στην πολιτική με την οποία ΕΕ - ΠΑΣΟΚ - ΝΔ μετατρέπουν την Υγεία σε πεδίο επενδύσεων για το μεγάλο κεφάλαιο, στην πολιτική που υποχρέωσε τα λαϊκά στρώματα να πληρώνουν σταθερά απ' την τσέπη τους την τελευταία εικοσαετία πάνω από το 40% των συνολικών δαπανών Υγείας. Είναι η ίδια πολιτική που θέριεψε την επιχειρηματική δραστηριότητα στο χώρο της Υγείας και από 508 εκατ. ευρώ το 1997 ο κύκλος εργασιών του ιδιωτικού τομέα έφτασε στα 1,985 δισ. ευρώ το 2008. Αυτή η πολιτική απογύμνωσε τα Κέντρα Υγείας και τα νοσοκομεία από προσωπικό και υποδομές και διασφάλισε στον ιδιωτικό τομέα 1,5 δισ. ευρώ απ' τα ασφαλιστικά ταμεία μόνο για διαγνωστικές πράξεις το 2009. Κι έρχεται τώρα η κυβέρνηση απροκάλυπτα να υποσχεθεί ότι «10-20% αυτών των πόρων» θα τους μεταφέρει στα νοσοκομεία, ώστε να τριπλασιάσει τα έσοδά τους πληρώνοντας οι ασθενείς τις παροχές υπηρεσιών.
Την ίδια στιγμή, προβλέπεται η σχεδιασμένη ενίσχυση του εθελοντισμού, ως ενός ακόμα τρόπου για να «χωνέψει» ο λαός ότι το αν θα έχει πρόσβαση στις υποδομές και υπηρεσίες Υγείας που απαιτεί η προστασία της υγείας του θα εξαρτάται όχι από ένα ολοκληρωμένο σχέδιο πανεθνικής κλίμακας που θα εξασφαλίζει δωρεάν Υγεία για όλους, αλλά από τη διάθεση και πρωτοβουλία ομάδων ή προσώπων να προσφέρουν εθελοντικά κακής ποιότητας τέτοιες υπηρεσίες. Το νομοσχέδιο προβλέπει μητρώο εθελοντών, αλλά ακόμα και «όρους συμμετοχής ανηλίκων και ομάδων μαθητών σε προγράμματα δράσης εθελοντών υγείας - κοινωνικής φροντίδας»! Στην ίδια λογική, άλλωστε, μια σειρά τομείς που θα έπρεπε να αποτελούν αποκλειστική ευθύνη του κράτους, όπως η Πρόνοια ή η προστασία του περιβάλλοντος, μετακυλίονται ως ευθύνες σε Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις (ΜΚΟ) και - με μια εξοργιστική καπηλεία της αγνής διάθεσης πολλών ανθρώπων για κοινωνική προσφορά - ανοίγουν οι κερκόπορτες για την εισβολή στο χώρο πολλών επιχειρήσεων. Αυτό εξυπηρετεί και η δημιουργία ενιαίου δικτύου Πρωτοβάθμιας Υγείας με τη συμμετοχή Κέντρων Υγείας (δηλαδή δημόσιων δομών), ιδιωτικών κέντρων και ΜΚΟ.
Το ΚΚΕ καλεί την εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα, τους υγειονομικούς, να μη συμβιβαστούν με την πολιτική που βάζει στη λαιμητόμο της «ανταγωνιστικότητας» την υγεία του λαού. Τους καλεί να δυναμώσουν την πάλη τους για το δρόμο ανάπτυξης που τα μέσα παραγωγής και αυτά που σχετίζονται με την Υγεία και το φάρμακο θα είναι λαϊκή περιουσία. Για να λειτουργεί ένα πραγματικά δημόσιο και δωρεάν σύστημα Υγείας με κριτήριο τις λαϊκές ανάγκες και όχι τα κέρδη των επιχειρηματιών.
ΠΗΓΗ: www2.rizospastis.gr
Ουδέν ψευδέστερον. Με την ολοήμερη λειτουργία που προωθείται τα νοσοκομεία μετατρέπονται σε αυτοχρηματοδοτούμενες επιχειρήσεις, που εκτός απ' τα Ταμεία και τους ασθενείς θα έχουν ως μοχλούς και τις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες, στις οποίες θα παρέχουν υπηρεσίες. Το νομοσχέδιο είναι ένας ακόμα κρίκος στην πολιτική με την οποία ΕΕ - ΠΑΣΟΚ - ΝΔ μετατρέπουν την Υγεία σε πεδίο επενδύσεων για το μεγάλο κεφάλαιο, στην πολιτική που υποχρέωσε τα λαϊκά στρώματα να πληρώνουν σταθερά απ' την τσέπη τους την τελευταία εικοσαετία πάνω από το 40% των συνολικών δαπανών Υγείας. Είναι η ίδια πολιτική που θέριεψε την επιχειρηματική δραστηριότητα στο χώρο της Υγείας και από 508 εκατ. ευρώ το 1997 ο κύκλος εργασιών του ιδιωτικού τομέα έφτασε στα 1,985 δισ. ευρώ το 2008. Αυτή η πολιτική απογύμνωσε τα Κέντρα Υγείας και τα νοσοκομεία από προσωπικό και υποδομές και διασφάλισε στον ιδιωτικό τομέα 1,5 δισ. ευρώ απ' τα ασφαλιστικά ταμεία μόνο για διαγνωστικές πράξεις το 2009. Κι έρχεται τώρα η κυβέρνηση απροκάλυπτα να υποσχεθεί ότι «10-20% αυτών των πόρων» θα τους μεταφέρει στα νοσοκομεία, ώστε να τριπλασιάσει τα έσοδά τους πληρώνοντας οι ασθενείς τις παροχές υπηρεσιών.
Την ίδια στιγμή, προβλέπεται η σχεδιασμένη ενίσχυση του εθελοντισμού, ως ενός ακόμα τρόπου για να «χωνέψει» ο λαός ότι το αν θα έχει πρόσβαση στις υποδομές και υπηρεσίες Υγείας που απαιτεί η προστασία της υγείας του θα εξαρτάται όχι από ένα ολοκληρωμένο σχέδιο πανεθνικής κλίμακας που θα εξασφαλίζει δωρεάν Υγεία για όλους, αλλά από τη διάθεση και πρωτοβουλία ομάδων ή προσώπων να προσφέρουν εθελοντικά κακής ποιότητας τέτοιες υπηρεσίες. Το νομοσχέδιο προβλέπει μητρώο εθελοντών, αλλά ακόμα και «όρους συμμετοχής ανηλίκων και ομάδων μαθητών σε προγράμματα δράσης εθελοντών υγείας - κοινωνικής φροντίδας»! Στην ίδια λογική, άλλωστε, μια σειρά τομείς που θα έπρεπε να αποτελούν αποκλειστική ευθύνη του κράτους, όπως η Πρόνοια ή η προστασία του περιβάλλοντος, μετακυλίονται ως ευθύνες σε Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις (ΜΚΟ) και - με μια εξοργιστική καπηλεία της αγνής διάθεσης πολλών ανθρώπων για κοινωνική προσφορά - ανοίγουν οι κερκόπορτες για την εισβολή στο χώρο πολλών επιχειρήσεων. Αυτό εξυπηρετεί και η δημιουργία ενιαίου δικτύου Πρωτοβάθμιας Υγείας με τη συμμετοχή Κέντρων Υγείας (δηλαδή δημόσιων δομών), ιδιωτικών κέντρων και ΜΚΟ.
Το ΚΚΕ καλεί την εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα, τους υγειονομικούς, να μη συμβιβαστούν με την πολιτική που βάζει στη λαιμητόμο της «ανταγωνιστικότητας» την υγεία του λαού. Τους καλεί να δυναμώσουν την πάλη τους για το δρόμο ανάπτυξης που τα μέσα παραγωγής και αυτά που σχετίζονται με την Υγεία και το φάρμακο θα είναι λαϊκή περιουσία. Για να λειτουργεί ένα πραγματικά δημόσιο και δωρεάν σύστημα Υγείας με κριτήριο τις λαϊκές ανάγκες και όχι τα κέρδη των επιχειρηματιών.
ΠΗΓΗ: www2.rizospastis.gr
H άλλη "εθνική ενότητα"
Στην κοροϊδία, χρειάζονται δύο. Ένας που είναι διατεθειμένος να εξαπατήσει και ένας που θα εξαπατηθεί. Αυτός, ο δεύτερος, θα εξαπατηθεί ή αν είναι εύπιστος και ανυποψίαστος ή αν είναι διατεθειμένος να εξαπατηθεί. Αυτήν την κατάσταση ζούμε τις τελευταίες μέρες: Βουλευτές του ΠΑΣΟΚ και συνδικαλιστική ηγεσία αναζητούν εναγωνίως να καλυφθούν από μια υπόσχεση αόριστη, από μια μικροβελτίωση “κατόπιν ενεργειών τους”, από μια απλή, τεχνικής φύσεως, αναβολή στη νομοθέτηση ή την ισχύ κάποιας επιμέρους ρύθμισης. Η κυβέρνηση φυσικά ανταποκρίνεται.
Είναι άραγε εύπιστοι και ανυποψίαστοι; Δύσκολο να το ισχυριστεί κανείς. Φωνάζουν για τα μάτια του κόσμου; Αυτό φαίνεται πιο πιθανό. Έτσι θεωρούν ότι θα έχουν μούτρα να πάνε στις εκλογικές τους περιφέρειες ότι θα τους κτυπάνε φιλικά την πλάτη στις συγκεντρώσεις. “Τί να κάνετε και σεις, προσπαθείτε”. Πιστεύουν πως ενσωματώνουν τη διαμαρτυρία. Εμφανίζουν το καλό ΠΑΣΟΚ να δίνει τη μάχη εναντίον της κυβερνώσας σκιάς του. Ακόμα και το “καλό ΠΑΣΟΚ” όμως δίνει τη μάχη στη βάση του αναγκαστικού ή του ρεαλιστικού Μνημονίου και των “υπερβολών” της τρόικας.
Τίποτα απ' όλα αυτά δεν μετράει. Και οι τρεις δημοσκοπήσεις που δημοσιεύθηκαν στον κυριακάτικο Τύπο συμφωνούν σε ένα πράγμα: Τα μέτρα της κυβέρνησης, όλα ανεξαιρέτως, απορρίπτονται σε ποσοστό 80% - 90%, δηλαδή από σχεδόν όλους ανεξαιρέτως τους ερωτηθέντες, ανεξαρτήτως κομματικής προέλευσης, θέσης στην παραγωγή, ηλικίας ή μορφωτικού επιπέδου. Και απορρίπτονται όχι μόνον ως μέτρα αυτά καθ αυτά, αλλά και ως συνολική λογική, ως μονόδρομος. Ούτε δίκαια θεωρούνται -αυτό το ομολογεί και η κυβέρνηση-, ούτε επαρκή, ούτε αναγκαία. Κοντολογίς, κανένα από τα τρία συστατικά του “μονόδρομου” δεν γίνεται δεκτό από την κοινωνία.
Υπ' αυτό το πρίσμα, οι αναφορές των καναλιών, αλλά και των διεθνών ΜΜΕ, ότι ο Γ. Παπανδρέου κατήγαγε αποφασιστική πολιτική νίκη με την ψήφιση του ασφαλιστικού και του εργασιακού νομοσχεδίου από τη Βουλή, σχετική μόνο σημασία έχουν. Οι πολιτικοί εκβιασμοί και η εθελοτυφλία στο επίπεδο του στενού πολιτικού συστήματος επιτρέπουν στην κυβέρνηση να συνεχίσει, ξεκόβοντας όμως όλο και περισσότερο από την κοινωνία. Αυτήν την απόσταση δεν μπορούν να την καλύψουν ούτε ανασχηματισμοί ούτε “εθνικές ενότητες”. Ίσα - ίσα, αν υπάρχει μια “εθνική ενότητα” αυτή είναι απέναντι στο Μνημόνιο. Ας μην απειλεί λοιπόν το Μαξίμου, διότι με τα “γεμάτα περίστροφα” δεν τα πάει καλά.
ΠΗΓΗ: www.avgi.gr
Είναι άραγε εύπιστοι και ανυποψίαστοι; Δύσκολο να το ισχυριστεί κανείς. Φωνάζουν για τα μάτια του κόσμου; Αυτό φαίνεται πιο πιθανό. Έτσι θεωρούν ότι θα έχουν μούτρα να πάνε στις εκλογικές τους περιφέρειες ότι θα τους κτυπάνε φιλικά την πλάτη στις συγκεντρώσεις. “Τί να κάνετε και σεις, προσπαθείτε”. Πιστεύουν πως ενσωματώνουν τη διαμαρτυρία. Εμφανίζουν το καλό ΠΑΣΟΚ να δίνει τη μάχη εναντίον της κυβερνώσας σκιάς του. Ακόμα και το “καλό ΠΑΣΟΚ” όμως δίνει τη μάχη στη βάση του αναγκαστικού ή του ρεαλιστικού Μνημονίου και των “υπερβολών” της τρόικας.
Τίποτα απ' όλα αυτά δεν μετράει. Και οι τρεις δημοσκοπήσεις που δημοσιεύθηκαν στον κυριακάτικο Τύπο συμφωνούν σε ένα πράγμα: Τα μέτρα της κυβέρνησης, όλα ανεξαιρέτως, απορρίπτονται σε ποσοστό 80% - 90%, δηλαδή από σχεδόν όλους ανεξαιρέτως τους ερωτηθέντες, ανεξαρτήτως κομματικής προέλευσης, θέσης στην παραγωγή, ηλικίας ή μορφωτικού επιπέδου. Και απορρίπτονται όχι μόνον ως μέτρα αυτά καθ αυτά, αλλά και ως συνολική λογική, ως μονόδρομος. Ούτε δίκαια θεωρούνται -αυτό το ομολογεί και η κυβέρνηση-, ούτε επαρκή, ούτε αναγκαία. Κοντολογίς, κανένα από τα τρία συστατικά του “μονόδρομου” δεν γίνεται δεκτό από την κοινωνία.
Υπ' αυτό το πρίσμα, οι αναφορές των καναλιών, αλλά και των διεθνών ΜΜΕ, ότι ο Γ. Παπανδρέου κατήγαγε αποφασιστική πολιτική νίκη με την ψήφιση του ασφαλιστικού και του εργασιακού νομοσχεδίου από τη Βουλή, σχετική μόνο σημασία έχουν. Οι πολιτικοί εκβιασμοί και η εθελοτυφλία στο επίπεδο του στενού πολιτικού συστήματος επιτρέπουν στην κυβέρνηση να συνεχίσει, ξεκόβοντας όμως όλο και περισσότερο από την κοινωνία. Αυτήν την απόσταση δεν μπορούν να την καλύψουν ούτε ανασχηματισμοί ούτε “εθνικές ενότητες”. Ίσα - ίσα, αν υπάρχει μια “εθνική ενότητα” αυτή είναι απέναντι στο Μνημόνιο. Ας μην απειλεί λοιπόν το Μαξίμου, διότι με τα “γεμάτα περίστροφα” δεν τα πάει καλά.
ΠΗΓΗ: www.avgi.gr
2,5 δις ευρώ θα είναι τα κέρδη της Οικογένειας Παπανδρέου από το κόλπο με το ΔΝΤ !!!
"Χρήματα υπάρχουν"… έλεγε με έναν σχεδόν υστερικό τρόπο ο Γιωργάκης ελάχιστες ημέρες πριν τις εκλογές.
...μιας ξεδοντιασμένης γριάς δεν ....
άφηνε πεζοδρόμιο, μπαλκόνι ή μικρόφωνο, που να μην επαναλάβει τα ίδια.
Ο κατά γενική ομολογία κουτός Γιωργάκης προσπαθούσε να μας πείσει ότι "έβλεπε" αυτά, τα οποία δεν "έβλεπε" κανένας άλλος Έλληνας.
Τι συνέβαινε; Τόσο βλάκας ήταν; Δεν γνώριζε ότι ήταν θέμα χρόνου να αποκαλυφθεί η αλήθεια; Τόσο παθιασμένος ήταν, ώστε να ρισκάρει να καταλάβει την "καρέκλα" της εξουσίας ψευδόμενος και με τον άμεσο κίνδυνο να "καεί" πάνω σ' αυτήν;
Εκ των υστέρων πλέον τα πράγματα άρχισαν να φαίνονται διαφορετικά...
Εκ των υστέρων μαθαίνουμε πως ήταν πλήρως ενημερωμένος από τον Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας για την τραγική κατάσταση της οικονομίας της χώρας.
Άρα, εκ των δεδομένων γνώριζε τι συμβαίνει. Γνώριζε ότι ως κράτος και ως οικονομία πλησιάζουμε σε κάποια επικίνδυνα όρια. Όρια, τα οποία —εκτός των άλλων— έχουν σχέση και με τη δανειοληπτική μας ικανότητα.
Εκ των υστέρων μαθαίνουμε ότι την ημέρα της μεγάλης "νίκης" του Giorgo κάποιοι έθεσαν σε κίνδυνο αυτήν μας την ικανότητα, παίζοντας με τα κρατικά ομόλογα στο short selling.
Το Τ3 για "μυστηριώδεις" λόγους έγινε Τ10 και μέσα σε λίγες ημέρες τα ελληνικά ομόλογα έπιασαν "πάτο", με αποτέλεσμα η δανειοληπτική μας ικανότητα να βυθιστεί στα τάρταρα.
Ταυτόχρονα, ο ίδιος άνθρωπος, που "ορκιζόταν" ότι υπήρχαν τα χρήματα, έκανε κάτι, το οποίο δεν δικαιολογείται από τη ρητορική του.
Κάτι, το οποίο δεν τόλμησε και δεν έκανε καμία άλλη κυβέρνηση στο παρελθόν. Ούτε καν η κυβέρνηση Τσολάκογλου, η οποία παρέδωσε τη χώρα στους Ναζί κατακτητές.
Για λόγους "μυστηριώδεις" ο Γιωργάκης έκανε μια γρήγορη απογραφή και αποτίμηση της ακίνητης περιουσίας του δημοσίου.
Γιατί να γίνει τέτοια καταμέτρηση και μάλιστα από αυτόν, στον χρόνο που ακόμα "νόμιζε" ότι τα χρήματα υπήρχαν;
Πότε αποφασίστηκε αυτή η καταμέτρηση και πότε φτάσαμε στην αδυναμία δανεισμού;
Εδώ δεν επιχείρησαν την καταμέτρηση αυτοί, οι οποίοι ισχυρίζονταν ότι "χρήματα δεν υπάρχουν" —και θα δικαιολογούνταν να ψάχνουν τις "τσέπες" του λαού και του κράτους— και το έκανε αυτός, ο οποίος δεν είχε δικαιολογία;
Άρα; Άρα όλα ήταν μια παράσταση.
Μας "δούλευε" εξ αρχής ο Γιωργάκης. Ο Γιωργάκης είχε πράγματι "σχέδιο". Απλά αυτό το "σχέδιο" δεν ήταν υπέρ των Ελλήνων, αλλά υπέρ της οικογένειάς του και των διεθνών τοκογλύφων.
Στόχος του ήταν να πάρει την εξουσία με κάθε μέσο και κάθε τρόπο. Δεν τον ενδιέφερε εάν θα εκτιθόταν λίγες μέρες μετά την "κλοπή" της εξουσίας. Δεν τον ενδιέφερε εάν δεν θα εκτελούσε καθόλου τις προεκλογικές του υποσχέσεις.
Τι τον ενδιέφερε; Να πάρει την εξουσία.
Γιατί; Για να εξυπηρετήσει τα αφεντικά του.
Τους "λατρεμένους" παγκόσμιους κυβερνήτες. Τα συμφέροντά τους μπορούσε να τα εξυπηρετήσει μόνον με την εξουσία, η οποία θα του επέτρεπε να δεσμεύσει το ελληνικό κράτος σε επωφελείς γι' αυτούς και καταστροφικές για το ίδιο συμφωνίες. Με το αζημίωτο για τον ίδιο και βέβαια για την οικογένειά του.
Βλέπουμε ότι υπό αυτό το πρίσμα δικαιολογείται η βιασύνη που τον διέκρινε για εκλογές σε μια πραγματικά δύσκολη και άρα "ανεπιθύμητη" περίοδο για τους όποιους επίδοξους κυβερνήτες της χώρας.
Υπό αυτό το πρίσμα παίρνει άλλη διάσταση η βίαιη σύγκρουση του αδερφού του Νίκου με τον Βενιζέλο. Με κλωτσιές και με μπουνιές ήταν έτοιμος ο Νικολάκης να υπερασπιστεί το "δικαίωμά" της οικογένειάς του στην εξουσία και άρα το δικαίωμα του ιδίου στον πλουτισμό. Θα άφηναν τον χοντρό να τους χαλάσει τη "δουλειά";
Ο Νίκος άρχισε να γερνά και δεν αντέχει στην ιδέα ότι θα πρέπει να ζήσει φτωχά και με μόνο κεφάλαιο τα δύο βιβλιαράκια που έγραψε για τον πατέρα του και τα αγόρασαν οι φίλοι του.
Ο Νίκος μεγάλωσε με την ιδέα ότι η Ελλάδα ήταν κάτι σαν "κτήμα" της οικογένειάς του και για τα κτήματα φτάνει η ώρα που πουλιούνται, για να σωθούν οι ιδιοκτήτες.
Δεν είχαν άλλα περιθώρια ως οικογένεια.
Δεν διέθετε αυτή η οικογένεια το ανθρώπινο δυναμικό να συνεχίσει τη δυναστεία.
Ο τελευταίος, που μπορούσε να τη συνεχίσει, ήταν ο αδερφός του Giorgo. Όμως, ο κόσμος γελούσε με τον αδερφό του. Τον αδερφό, που, όταν δεν έπεφτε από το ποδήλατο, χανόταν με το κανό. Τον αδερφό, που σκούπιζε συνεδριακά κέντρα ή κερνούσε κουραμπιέδες, γιατί αυτός ήταν ο μόνος τρόπος που μπορούσε να "πουλήσει" τον εαυτό του.
Το "καλό" παιδί. Το κουτό …αλλά "καλό" παιδί του Ανδρέα.
Η κατάσταση έφτασε στα όρια, όταν αυτό το "καλό" —αλλά εξόχως κουτό— παιδί εξάντλησε τις επιλογές του. Τις δεδομένες επιλογές του με βάση τα "δικαιώματά" του. Όταν εξάντλησε τις ευκαιρίες του ως "κληρονόμος" του πατέρα του.
Τότε πραγματικά η οικογένειά του θα πρέπει να τρομοκρατήθηκε. Ως οικογένεια θα τελείωναν πιο γρήγορα απ' όσο χρόνο χρειάζεται να καεί μια χαρτοπετσέτα. Ποιος μπορεί να ξεχάσει τι έγινε μετά την ήττα του Giorgo στις προηγούμενες εκλογές; Ο απόλυτος ορισμός του κακομοίρη. Ένας Γιωργάκης χαμένος και αξιολύπητος, που δεν είχε πού να στραφεί. Ένας Γιωργάκης, που στην κυριολεξία έψαχνε τη μάνα του για να κλάψει στην αγκαλιά της. Θεωρούμε ότι εκείνες οι ημέρες ήταν καθοριστικές, για να εξηγηθούν όλα αυτά τα φαινόμενα που βλέπουμε σήμερα.
Είναι βέβαιον ότι, εξαιτίας του πανικού που ακολούθησε, ο Γιωργάκης από κάπου ζήτησε μια τελευταία ευκαιρία και εκ των υστέρων μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι κατόρθωσε και την πήρε. Σήμερα πιθανόν να βλέπουμε να εκτελούνται οι όροι αυτής της συμφωνίας.
Ο Γιωργάκης από τότε γνώριζε ότι, αν έχανε την τελευταία ευκαιρία, δεν θα είχε άλλη. Αν και με τις ψήφους των Πακιστανών αποτύγχανε να φτάσει στην εξουσία, θα τελείωνε για πάντα. Μαζί μ' αυτόν δεν θα είχαν άλλη ευκαιρία και οι συγγενείς του. Δεν θα τελείωνε απλά η δυναστεία. Θα αφανιζόταν η ίδια η οικογένεια. Θα είχε πρόβλημα επιβίωσης.
Αυτό ήταν το πρόβλημα της οικογένειας. Όλοι άνεργοι και άεργοι και η "μανούλα" στα πολύ στερνά της, για να τους υποσχεθεί μακρόχρονη προστασία. Μέχρι εκείνη τη στιγμή όλοι ήταν μαθημένοι να επιβιώνουν ως ανεπάγγελτοι "συγγενείς" Πρωθυπουργών και με τον αποτυχημένο Giorgo όλα έδειχναν ότι οι Πρωθυπουργοί τελείωναν για την οικογένεια.
Με αυτές τις αγωνίες και αυτά τα πάθη η οικογένεια-συμμορία έφτασε στην εξουσία …
Η οικογένεια της μάδερ-φαμίλια Μαργαρίτας …
Της Μαργαρίτας, με τις διασυνδέσεις στο εβραϊκό κατεστημένο των ΜΜΕ και των διεθνών τοκογλύφων.
Από αυτήν την οικογένεια προέρχεται ο σημερινός "ηγέτης" του ελληνικού κράτους. "Ηγέτης" …τρόπος του λέγειν.
Φτάσαμε στο σημείο να ψηφίζουμε Πρωθυπουργό της πατρίδας μας και αυτός να μας δηλώνει ότι "αισθάνεται" νομάρχης της Παγκόσμιας Νέας Τάξης.
Εμείς τον τοποθετήσαμε "αρχηγό" και αυτός δηλώνει "υπάλληλος". Εμείς τον βάλαμε εγγυητή της ελευθερίας μας και αυτός δηλώνει πιστός δούλος της "Παγκόσμιας Διακυβέρνησης".
Αυτό όμως είναι υποβίβαση του ίδιου του τού ρόλου. Αυτή η υποβίβαση είναι προϊόν βλακείας ή συναλλαγής; Αυτό είναι το θέμα. Αυτό είναι το αντικείμενο του κειμένου αυτού.
Ο Παπανδρέου, δηλαδή, εμφανίζεται ως "υπάλληλος" της Νέας Τάξης "τζάμπα" ή το 'χει πουλήσει το δικαίωμα του "Έλληνα Πρωθυπουργού"; Γιατί μας ενδιαφέρει να το βρούμε αυτό;
Για να δούμε τι κέρδος θα μπορούσε να του αποφέρει η πώληση αυτού του δικαιώματος.
Γιατί υπάρχει κέρδος; Γιατί υπάρχουν τα κρατικά δάνεια. Γιατί υπάρχουν οι τοκογλύφοι, οι οποίοι περιμένουν να εξοφληθούν και είναι διατεθειμένοι να πληρώσουν, για να πάρουν τα χρήματά τους. Γιατί ένας άνθρωπος από τη θέση του πρωθυπουργού μπορεί να τους εξυπηρετήσει.
Στο σημείο αυτό μπαίνουμε στο θέμα μας.
Ποιος δεν έχει ακούσει για τις διαβόητες εισπρακτικές εταιρείες;
Αυτές οι εταιρείες είναι εταιρείες, οι οποίες αναλαμβάνουν να κάνουν τις εισπράξεις των τοκογλύφων απ' όσους τους χρωστάνε.
Απειλούν, εκβιάζουν, παγιδεύουν, ξεγελάνε και γενικά κάνουν ό,τι είναι δυνατόν —νόμιμο ή παράνομο— προκειμένου ο οφειλέτης να αποδώσει τα χρέη του στον δανειστή του.
Το κέρδος αυτών των εισπρακτικών εταιρειών είναι ποσοστά επί των εισπράξεων. Δεν τις νοιάζει τις εταιρείες αυτές αν ο δανειστής είναι τοκογλύφος ή οτιδήποτε άλλο. Ίσα-ίσα που έχουν μεγαλύτερο κέρδος όταν είναι τέτοιος, γιατί θα είναι μεγαλύτερα τα ποσοστά τους.
Τα ποσοστά για τους "εισπράκτορες" αυτών των τοκογλύφων κυμαίνονται από 1% μέχρι και 10%, ανάλογα με το ποσό ή τη δυσκολία είσπραξης. Για ένα τεράστιο ποσό, το οποίο απαιτεί και συμπληρωματικές ενέργειες των ίδιων των τοκογλύφων, γίνεται ειδική διαπραγμάτευση.
Αν, δηλαδή, υποθέσουμε ότι κάποιοι ήθελαν να εισπράξουν το ελληνικό δημόσιο χρέος, θα έκαναν ειδική διαπραγμάτευση μ' αυτούς που θα τους το εξασφάλιζαν. Γιατί; Γιατί το ποσό είναι πολύ μεγάλο και αυτός, ο οποίος μπορεί να τους το εξασφαλίσει, τους έχει ανάγκη, για να προσεγγίσει την "πρωθυπουργική" θέση, που τους εξασφαλίζει την είσπραξη.
Για ένα ποσό λοιπόν των 250 δις —που εκτιμάται ότι είναι περίπου το ελληνικό δημόσιο χρέος— προκύπτει μια προμήθεια 2,5 δις ευρώ για τον "εισπράκτορα".
Τουλάχιστον 2,5 δις με βάση την "πιάτσα". 2,5 δις γι' αυτόν, ο οποίος θα εξασφαλίσει στους τοκογλύφους τη δυνατότητα να "μπουν" στην περιουσία της δανειολήπτριας Ελλάδας, για να την ξεκοκαλίσουν. Κατάλαβε ο αναγνώστης τι λέμε; 2,5 δις ευρώ είναι λογικό τίμημα γι' αυτόν, ο οποίος θα τους εξασφάλιζε τη δυνατότητα ν' αρπάξουν τα οφειλόμενα από το θύμα τους.
Γι' αυτόν, ο οποίος θα τους επέτρεπε να στείλουν εκεί τους "υπαλλήλους" τους.
Αυτόν ακριβώς τον ρόλο παίζει το ΔΝΤ. Είναι ο εισπρακτικός μηχανισμός των τοκογλύφων.
Το ΔΝΤ είναι η "εγγύηση" για τους τοκογλύφους ότι θα πάρουν τα χρήματά τους. Χωρίς το ΔΝΤ είναι "γυμνοί" ιδιώτες απέναντι σε ένα κράτος, το οποίο μπορεί να αμυνθεί.
Ένα κράτος, το οποίο απολαμβάνει ασυλία απέναντι σε τοκογλυφικά όρνεα. Ένα κράτος, το οποίο μπορεί να τιμωρήσει τους διεφθαρμένους πολιτικούς, που έφεραν τους τοκογλύφους στην επικράτειά του.
Ένα κράτος, το οποίο μπορεί να στραφεί νομικά εναντίον αυτών των τοκογλύφων, οι οποίοι —πολύ πριν "τοκογλυφίσουν"— ήταν βέβαιον πως ήταν διαφθορείς του.
Ένα κράτος, το οποίο μπορεί να τους γράψει στα παλαιότερα των υποδημάτων του και να μην τους δώσει ούτε ένα ευρώ. Ένα κράτος, το οποίο μπορεί να τους "πιστολιάσει" χωρίς κανέναν κίνδυνο.
Στην κυριολεξία χωρίς κανέναν κίνδυνο. Γιατί; Γιατί συνήθως οι ιδιώτες, όταν δανείζουν, φροντίζουν να κάνουν τόσες πολλές απάτες και τοκογλυφίες, ώστε να καλύπτουν εκ των προτέρων τη ζημιά τους από μια ενδεχόμενη άρνηση εξόφλησης από την πλευρά του θύματός τους. Γιατί η πιο διαδεδομένη διεθνής πρακτική είναι η μη αποπληρωμή ενός μεγάλου δημόσιου χρέους, παρά το αντίθετο.
Υπάρχει ιστορικό προηγούμενο άρνησης χρέους —από τα πολύ παλιά—, όταν οι νεοσύστατες ΗΠΑ αρνήθηκαν τα χρέη τους προς τους Βρετανούς. Δεν πρέπει να ξεχνάμε τα πρόσφατα παραδείγματα της Αργεντινής ή του Εκουαδόρ και βεβαίως αυτό της Ισλανδίας.
Της Ισλανδίας, που, όταν οι Άγγλοι και οι Ολλανδοί "επενδυτές" απαίτησαν τα "χαμένα", πήραν αυτά, που δεν περιγράφονται. Άλλωστε ο Φράνσις Γουόκερ —ένας από τους ιδρυτές της δημόσιας οικονομικής τον 19ο αιώνα— έγραψε: "Κανένα μεγάλο εθνικό χρέος δεν πληρώθηκε ποτέ ούτε αντιμετωπίστηκε με κάποιον άλλο τρόπο, εκτός από την άρνηση της αποπληρωμής του".
Το Ελληνικό δημόσιο χρέος στον μεγαλύτερο όγκο του οφείλεται σε ιδιώτες τοκογλύφους. Ούτε καν σε εθνικές τράπεζες ή σε "δεξαμενές" πλούτου άλλων κρατών, όπως είναι τα ασφαλιστικά ταμεία τους. Αυτοί οι τοκογλύφοι —αν ασχοληθεί κάποιος μαζί τους— έχουν πάρει ήδη πολλαπλάσια από αυτά που τους οφείλονται.
Είναι σαν τις τράπεζες, που, πολύ πριν φτάσουν να απειλούν τον δανειολήπτη με κατασχέσεις, του έχουν ξεκοκαλίσει όλη την περιουσία. Επιπλέον, ως ιδιώτες, έχουν ελάχιστα νομικά μέσα να διεκδικήσουν το χρέος ενός κράτους σε όλο του το μέγεθος. Δέκα σέντς στο ευρώ να πάρουν, πάλι ευχαριστημένοι θα είναι.
Τα 250 δις χρέους γίνονται με συνοπτικές διαδικασίες 25 δις. Γι' αυτόν τον λόγο φοβούνται το "πιστόλι".
Αυτός ήταν ο φόβος των τοκογλύφων και αυτόν τον φόβο τους τον εξάλειφε το ΔΝΤ.
Γιατί; Γιατί το ΔΝΤ είναι ένας "μετατροπέας" χρημάτων και υποχρεώσεων.
Το ΔΝΤ μετατρέπει τα χρέη του κράτους απέναντι σε ιδιώτες —και μάλιστα απατεώνες— σε χρέη του κράτους απέναντι σε άλλα κράτη και διεθνείς οργανισμούς.
Μετατρέπει τα ακίνδυνα χρέη του ελληνικού κράτους απέναντι σε ιδιώτες σε επικίνδυνα χρέη απέναντι σε κράτη και λαούς.
Αυτό ακριβώς κάνουν τώρα με το ΔΝΤ.
Βάζουν την Ελλάδα να "δανείζεται" από τους λαούς, για να ξεπληρώνει τους τοκογλύφους. Όταν θα τους ξεπληρώσει πλήρως, θα έχει μπροστά της ακόμα μεγαλύτερο χρέος, το οποίο όμως —δυστυχώς γι' αυτήν— θα είναι χρέος απέναντι σε λαούς.
Το "μοιραίο" της χρεοκοπίας δεν θα το αποφύγει, εφόσον εξακολουθεί να δανείζεται, χωρίς να παράγει, αλλά οι συνέπειες θα είναι πολύ χειρότερες, εφόσον απέναντί της θα στέκονται κράτη και λαοί και όχι τα λαμόγια της τοκογλυφίας.
Οι τοκογλύφοι θα έχουν πάρει ήδη τα χρήματά τους και θα τα ξεκοκαλίζουν στα διάφορα σημεία του Πλανήτη.Αυτός είναι ο ρόλος του ΔΝΤ. Μετατρέπει τα άδικα κέρδη των απατεώνων σε δίκαιες απαιτήσεις εθνικών τραπεζών ή ασφαλιστικών ταμείων άλλων λαών.
Ταυτόχρονα "νομιμοποιεί" και τα κέρδη των συνεργατών των τοκογλύφων. Μετατρέπει τα "μαύρα" χρήματα των διεφθαρμένων αξιωματούχων ενός διεφθαρμένου κράτους σε νόμιμα χρήματα "πετυχημένων" πολιτών ενός κατεστραμμένου κράτους.
Μετά το ΔΝΤ, δηλαδή, δεν υπάρχει διαφθορά, γιατί απλά μετακινήθηκαν οι υποχρεώσεις. Διαφθορά υπάρχει για όσο διάστημα υπάρχουν οι "ανοικτές" δοσοληψίες μεταξύ των διεφθαρμένων και των διαφθορέων, που είναι οι τοκογλύφοι. Από τη στιγμή που οι τοκογλύφοι ξεπληρωθούν και άρα οι δοσοληψίες "κλείσουν", βγαίνουν από το "κάδρο" και μαζί μ' αυτούς βγαίνουν και οι διεφθαρμένοι αξιωματούχοι, οι οποίοι τους έβαζαν στο "κάδρο". Μετά μένουν τα χρέη απέναντι στους νέους δανειστές, οι οποίοι είναι νόμιμοι.
Κατάλαβε ο αναγνώστης τι λέμε; Το ΔΝΤ είναι ο απαραίτητος μηχανισμός, για να "απεμπλακούν" οι διεθνείς τοκογλύφοι από τα δάνεια της πατρίδας μας.
Το ΔΝΤ είναι ο απαραίτητος μηχανισμός, για να απομακρυνθούν οι εγκληματίες από τον τόπο του εγκλήματος.
Το ΔΝΤ του Εβραίου Στρος Καν είναι το "εργαλείο" της εβραϊκής συμμορίας, που λυμαίνεται τον Πλανήτη ολόκληρο. Την εβραϊκής συμμορίας των Εβραίων Μπενράκε, Τρισέ, Σόρος, του Μπλακφέιν, του Μπάφετ κλπ.. Αυτή η εβραϊκή συμμορία προσέλαβε τον Εβραίο Γιωργάκη, για να της εξασφαλίσει τις εισπράξεις της στην Ελλάδα. Ο Εβραίος Γιωργάκης, με τις ευχές των Εβραίων κεντρικών τραπεζιτών των ΗΠΑ και της ΕΕ, κάλεσε τον Εβραίο Στρος Καν του ΔΝΤ να σώσει την οικονομία της Ελλάδας.
Οι Εβραίοι, θα σώσουν την οικονομία των μισητών γι' αυτούς Ελλήνων !!! …
Την οικονομία των εθνικών τους εχθρών …Των εχθρών, των οποίων την καταστροφή τους εύχονται στην πιο μεγάλη εθνική τους γιορτή. Αυτό είναι κάτι, το οποίο δεν στέκει ούτε ως ανέκδοτο.
Αυτό λοιπόν το δικό τους ΔΝΤ θα τους "αναγνωρίσει" χωρίς καμία έρευνα τα "χρέη" της Ελλάδας και στη συνέχεια το ίδιο το ΔΝΤ θα "δανειστεί" εκ νέου και στο όνομα της Ελλάδας, για να τους ξεπληρώσει.
Με συνοπτικές διαδικασίες θα αναγνωριστούν σαν νόμιμα τα δισεκατομμύρια που οφείλονται στους τοκογλύφους και η Ελλάδα θα δανείζεται από τους λαούς, για να τους ξεπληρώσει. Δεν θα γίνει δηλαδή αυτό, το οποίο είπαμε ότι φοβούνται οι τοκογλύφοι
Δεν θα γίνει η αναπόφευκτη στάση πληρωμών του ελληνικού κράτους.
Γιατί τη φοβούνται αυτήν τη στάση τόσο πολύ; Γιατί θα πρέπει να επανεξεταστούν όλα τα χρέη από την αρχή. Θα πρέπει ν' αναζητηθούν αυτοί, οι οποίοι συνάψανε τα μεγάλα δάνεια, οι όροι των δανείων αυτών και τα κέρδη των εμπλεκομένων.
Ο απόλυτος εφιάλτης των τοκογλύφων, εφόσον με αυτόν τον τρόπο υπάρχει γι' αυτούς ο κίνδυνος όχι μόνον ν' αποκαλυφθεί ο δικός τους ρόλος, αλλά ν' αποκαλυφθούν και οι συνεργάτες τους στην Ελλάδα.
Κινδυνεύουν να χαθούν όχι μόνον τα κέρδη του παρελθόντος, αλλά και οι προοπτικές για μελλοντικά κέρδη. Κινδυνεύουν με αυτόν τον τρόπο όχι μόνον να μην δουν "μαλλί", αλλά να φύγουν "κουρεμένοι". Κινδυνεύουν όχι μόνον να μην μπορούν να διεκδικούν, αλλά να πέσουν θύματα διεκδικήσεων. Κινδυνεύουν να κλείσουν οι πόρτες των θυμάτων τους, εφόσον η αποκάλυψη των συνεργατών τους θα τους κάνει απαγορευτική την επαναδραστηριοποίησή τους στην Ελλάδα.
Αρκεί να σκεφτεί κάποιος πόσο "ψαχνό" έχει η σχέση Σημίτη-Goldman Sachs και θα καταλάβει το πρόβλημά τους. Αρκεί να σκεφτεί κάποιος πόσο "ψαχνό" έχει η σχέση OTE με τη Ντόιτσε Τέλεκομ, τη Siemens και τους δανειστές μας και θα καταλάβει το πρόβλημά τους.
Οι δανειστές μας "λάδωναν" τους πολιτικούς να δημιουργούν διαρκώς νέα χρέη με τις υπερτιμολογήσεις των προμηθειών των μεγάλων ΔΕΚΟ.
Η Siemens έκανε μόνη της τις υπερτιμολογημένες ελληνικές "παραγγελίες" και η ίδια μας υποδείκνυε τον τοκογλύφο από τον οποίο θα δανειζόμασταν.
Οι Έλληνες αξιωματούχοι απλά παρίστατο, όταν δεν έκαναν βόλτες με τα γιότ των Χριστοφοράκων.
Με αυτόν τον τρόπο δημιουργήθηκε το ελληνικό δημόσιο χρέος και κανένας από αυτούς δεν θέλει να ψάχνουν οι Έλληνες τα ΠΩΣ και τα ΓΙΑΤΙ αυτού του χρέους.
Επί δύο τουλάχιστον δεκαετίες λεηλατήθηκε το σύμπαν. Όλα στημένα και ο καθένας έπαιρνε ό,τι προβλεπόταν.
Οι δανειστές εξασφάλιζαν άπειρα χρωστούμενα, οι προμηθευτές έναν αφελή δημόσιο μεγαλοπελάτη, οι ιμπεριαλιστές τζάμπα ΔΕΚΟ και οι πολιτικοί μεγάλους λογαριασμούς στην Ελβετία. Διαφθορείς και διεφθαρμένοι πλήρως ικανοποιημένοι. Κατακτητές και δωσίλογοι σε πλήρη συνεργασία.
…Όλα αυτά, όμως, υπό μία προϋπόθεση...
Την τελευταία στιγμή να πληρώσει το "κορόιδο". Αν δεν πληρώσει, δεν έκαναν τίποτε.
Αν δεν πληρώσει ο ελληνικός λαός, τζάμπα έπαιζαν με τις βαλίτσες και με τους λογαριασμούς στην Ελβετία.
Αν δεν πληρώσει ο λαός, τζάμπα έπαιζαν με τα δικά τους τα λεφτά. Πάλι από την αρχή θα ξεκινούσαν τα πράγματα, εφόσον θα άνοιγαν από την αρχή όλες οι υποθέσεις.
Άρα; Άρα το ζητούμενο γι' αυτούς ήταν να κατορθώσουν να βάλουν την Ελλάδα να τους πληρώσει, χωρίς να αντιδράσει.
Να βάλουν τη χώρα στο ΔΝΤ.
Τον διεθνή οργανισμό, ο οποίος θα δανειστεί από τους λαούς, για να ξεπληρώσει τους ιδιώτες τοκογλύφους.
Τον διεθνή οργανισμό, ο οποίος θα "μεταβιβάσει" το ελληνικό χρέος από κοινούς ιδιώτες-δανειστές σε κράτη-δανειστές.
Τον διεθνή οργανισμό, ο οποίος θα μετατρέψει τα "αέρινα" και χωρίς εγγυήσεις δάνεια των τοκογλύφων σε ενυπόθηκα δάνεια.
Τον διεθνή οργανισμό, ο οποίος θα μετατρέψει τις επισφαλείς "επενδύσεις" των τοκογλύφων σε ελληνικά ομόλογα σε ασφαλή ενυπόθηκα δάνεια.
Αυτό ακριβώς είναι το λεπτό ζήτημα, που δεν καταλαβαίνει ο κόσμος, ο οποίος πέφτει θύμα της προπαγάνδας των τοκογλύφων.
Το ελληνικό δημόσιο χρέος στο μεγαλύτερο του μέρος δεν είναι καν χρέος. Το ελληνικό δημόσιο χρέος σε ένα ποσοστό της τάξης του 60% είναι ομόλογα. Με τα ομόλογα, δηλαδή, το ελληνικό κράτος φαινόταν ότι δανειζόταν χρήματα, αλλά το δάνειο στην πραγματικότητα δεν ήταν δικό του. Το δάνειο ήταν εξ’ αρχής πληρωμένο, εφόσον το πλήρωναν οι "επενδυτές". Άρα δεν ήταν δάνειο του ελληνικού κράτους και ό,τι αυτό συνεπάγεται στο θέμα των υποχρεώσεων.
Η Ελλάδα απλά ζητούσε χρήματα με μια υπόσχεση κέρδους. Μια αφηρημένη υπόσχεση κέρδους. Μια ενδιάμεση τράπεζα έδινε στην Ελλάδα τα χρήματα που ζητούσε και τα χρήματα αυτά —που αυτή η τράπεζα της έδινε— τα έπαιρνε κατόπιν από τους "επενδυτές".
Οι "επενδυτές" αγόραζαν ομόλογα και περίμεναν κέρδη. Ήλπιζαν σε κέρδη. Δεν δάνειζαν στην Ελλάδα με τόκο. Περίμεναν αποδόσεις μεγάλων κερδών από τις ανάγκες της Ελλάδας.
Άρα …ρίσκαραν. Τα ομόλογα, δηλαδή, είναι "ευκαιρίες", που έδωσε το ελληνικό κράτος σε "επενδυτές", για να κερδίσουν χρήματα, βασιζόμενοι στις δικές του δανειακές ανάγκες.
Πληρώνουν οι "επενδυτές" τις προηγούμενες δανειακές του ανάγκες, για να ξεπληρωθούν από τις επόμενες. Εκεί δηλαδή "περιμένουν" τα κράτη, για να εξυπηρετήσουν τις "υποσχέσεις" τους. Για να ξαναπάρουν δάνεια τα κράτη, θα πρέπει να πληρώσουν τις προηγούμενες "υποσχέσεις" τους.
Αυτό είναι το τραπεζικό "προϊόν", που λέγεται κρατικό ομόλογο.
Υπόσχεται μεγάλα κέρδη και άρα δεν μπορεί από τη φύση του να είναι ασφαλές. Υπάρχει μεγάλο ρίσκο, όταν επενδύεις σε αδύναμους "παίκτες", όπως είναι τα φτωχά κράτη. Τα κρατικά ομόλογα μοιάζουν με τις μετοχές μιας εταιρείας, οι οποίες διακινούνται στο χρηματιστήριο μεταξύ των επενδυτών και ερήμην της εταιρείας την οποία αφορούν.
Μοιάζουν, γιατί αποδίδουν κέρδη ανάλογα με το ύψος της επένδυσης. Αν πάει καλά η εταιρεία, θα αποδώσει μέρισμα. Αν δεν πάει καλά, δεν θα αποδώσει. Αν πάει καλά η εταιρεία, οι μετοχές είναι χρήμα. Αν δεν πάει καλά, είναι "κομφετί".
Τα κρατικά ομόλογα μάλιστα δεν έχουν καν τις ιδιότητες των συμβατικών μετοχών, γιατί ο επενδυτής δεν έχει κανένα νομικό δικαίωμα απέναντι στην εταιρεία ή το κράτος που τα εξέδωσε. Δεν έχει κάνει την παραμικρή σύμβαση μ' αυτήν και άρα δεν έχει μερίδιο από την περιουσία της. Έχει μερίδιο μόνον από τα κέρδη της, όπως τα αντιλαμβάνεται αυτός, ο οποίος του πούλησε το "προϊόν".
Στην πραγματικότητα, δηλαδή, τα ομόλογα μοιάζουν με τα αποκόμματα των γραφείων στοιχημάτων. Αυτός, ο οποίος τα έχει, διεκδικεί κέρδη, αλλά χωρίς δικαιώματα πέρα από αυτά τα κέρδη. Όταν υπάρχουν κέρδη, τα αποκόμματα είναι νόμιμα και πανίσχυρα έγγραφα.
Όταν δεν υπάρχουν τέτοια, είναι άχρηστα χαρτιά. Δεν έχει κανένα δικαίωμα, όπως δεν έχει κανένα δικαίωμα ένας "αλογομούρης", ο οποίος τζογάρισε άπειρα χρήματα σε ένα άλογο, που τσακίστηκε στον ιππόδρομο. Με τα χρήματά του μπορεί το άλογο να έφαγε και να προπονήθηκε, αλλά, όταν έχασε την "κούρσα", αυτά τα χρήματα πήγαν στον "κουβά".
Τα πετάει τα "αποκόμματα" των "χρημάτων" ως σκουπίδια στις κερκίδες και δεν διεκδικεί ούτε τον στάβλο ούτε το τρέιλερ που κουβαλά το άλογο. Δεν "γνωρίζει" το άλογο ποιος "έπαιξε" πάνω του. Δεν θα έπαιρνε κέρδη από τα κέρδη του και δεν έχει λόγο να καλύψει με την περιουσία του τις ζημιές του. Στον "κουβά" κατευθείαν τα αποκόμματα του τζογαδόρου.
Ας πρόσεχε. "Μάτια του παζάρια του" …όπως λέει ο λαός. Έξυπνος, αν έκανε τη σωστή επένδυση και επέλεξε τη σωστή εταιρεία και βλάκας, αν έκανε το αντίθετο.
Η εταιρεία όμως δεν έχει καμία υποχρέωση απέναντί του. Το λέει άλλωστε και ο ίδιος ο ορισμός των ομολόγων. Δεν εγγυούνται μελλοντικά κέρδη, εξαιτίας των κερδών του παρελθόντος. Οι τοκογλύφοι έχουν τέτοια "αποκόμματα" στην αναπτυξιακή "κούρσα" του ελληνικού κράτους και κανένα άλλο δικαίωμα. Έπαιξαν και έχασαν.
Γι' αυτόν τον λόγο έχουν ανάγκη το ΔΝΤ. Αυτός ο οργανισμός θα "υποθηκεύσει" ολόκληρη τη χώρα, μετατρέποντας τα άχρηστα ομόλογα των τοκογλύφων σε υπερπολύτιμα ενυπόθηκα δάνεια. Αυτός θα απειλήσει την εθνική ακεραιότητα της πατρίδας μας.
Όπως λοιπόν οι κοινοί τοκογλύφοι έτσι και οι διεθνείς τοκογλύφοι θα πλήρωναν τα προβλεπόμενα από την "πιάτσα" χρήματα, για να μπει ένας εισπρακτικός μηχανισμός στην Ελλάδα, που θα τους εξασφαλίσει τα χρήματά τους.
Εδώ είναι το δύσκολο. Ποιος θα βάλει έναν τέτοιο μηχανισμό μέσα στη χώρα;
Ποιος "ηγέτης" της θα της έδινε αυτήν την "αυτοκτονική" συμπεριφορά;
Ποιος ηγέτης θα ξεπουλούσε τη χώρα, για να δώσει τα "κέρδη" στους τοκογλύφους;
Ποιος ηγέτης θα λειτουργούσε εις βάρος των συμφερόντων του λαού και υπέρ των τοκογλύφων, οι οποίοι δεν εννοούν να πιστέψουν ότι …αυτός που παίζει μπορεί και να χάσει;
Ποιος ηγέτης στην πραγματικότητα θα πρόδιδε την Ελλάδα;
Ποιος ιδιοκτήτης "ίππου" θα μάζευε τα σκουπίδια των αποκομμάτων των στοιχημάτων των τζογαδόρων του ιππόδρομου, για να τα "αναγνωρίσει" επίσημα σαν δικά του χρέη;
Σκεπτόμενος κάποιος απλά, εύκολα μπορεί να φτάσει σε μια άκρη.
Ποιος ήταν αυτός, ο οποίος πρώτος ανέφερε τον όρο "ΔΝΤ";
Ο Γιώργος Παπανδρέου δεν ήταν αυτός; Αυτός, ο οποίος μέχρι τότε ήταν ο μόνος που "γνώριζε" πού βρίσκονταν τα "λεφτά". Αυτός ήταν ο πρώτος και ο μόνος που ανέφερε τον όρο "ΔΝΤ". Μέχρι τότε αυτός ο όρος δεν υπήρχε καν στην καθημερινή ορολογία του ελληνικού λαού. Το ΔΝΤ —μέχρι τη διακυβέρνηση του Γιώργου— ήταν ένας οργανισμός, ο οποίος αφορούσε τα κράτη της υποσαχάριας Αφρικής, τις Μπανανίες της Λατινικής Αμερικής, κάτι "πλημμυρισμένους" Ασιάτες και κανέναν άλλο.
Ο Γιώργος λοιπόν ήταν αυτός, ο οποίος πρώτος απ' όλους ανέφερε αυτόν τον όρο. Για ποιον λόγο μπήκαμε αναγκαστικά σ' αυτόν τον μηχανισμό; Εξαιτίας της αδυναμίας δανεισμού μας.
Μια αδυναμία, η οποία ήταν τεχνητή, εφόσον η κατάσταση της Ελλάδας δεν ήταν πολύ χειρότερη από αυτήν πολλών άλλων κρατών. Δεν ήταν η Ελλάδα σε πολύ χειρότερη κατάσταση από χώρες, οι οποίες εξακολουθούν ακόμα και σήμερα να δανείζονται.
Το πρόβλημα του δανεισμού της Ελλάδας οφειλόταν στην κατάρρευση της αξίας των ελληνικών κρατικών ομολόγων. Πώς όμως κατέρρευσαν τα ομόλογα αυτά; Τι σχέση έχει η Τράπεζα της Ελλάδας; Γιατί άλλαξαν εσωτερικοί κανονισμοί της λειτουργίας της την επομένη της νίκης του Γιώργου στις εκλογές;
Ο Γιώργος, λοιπόν, δεν ήταν μόνον αυτός, ο οποίος "ονειρεύτηκε" πρώτος το ΔΝΤ, αλλά εξαιτίας του είδαμε το "όνειρό" του να παίρνει σάρκα και οστά.
Κατάλαβε ο αναγνώστης πώς βγαίνει ο τίτλος του άρθρου;
Δεν χρειάζονται μυστικές πληροφορίες, που να μας αποκαλύπτουν ότι η οικογένεια Παπανδρέου πήρε από τους τοκογλύφους προμήθεια 2,5 δις ευρώ.
Γνώσεις χρειάζονται. Αν γνωρίζει κάποιος την "πιάτσα", μπορεί να βγάλει τις "ταρίφες".
Αυτό, το οποίο λέμε, είναι ότι …θα είναι κορόιδα οι Παπανδρέου, αν δεν πάρουν αυτό το ποσό για τις προδοτικές ενέργειές τους. Τουλάχιστον αυτό το ποσό, εφόσον αυτή είναι η ελάχιστη "ταρίφα" γι' αυτά που έκαναν εις βάρος της Ελλάδας. Τόσα κέρδη αποφέρει η υπηρεσία τους απέναντι στους τοκογλύφους. Τόσα χρήματα "νομιμοποιούνται" να ζητήσουν ως οικογένεια από την Goldman Sachs, τη Ντόιτσε Μπανγκ, τον Σόρος ή τον Μπάφετ.
Αυτό είναι το λογικό "τίμημα" της πιάτσας. Τους εξασφαλίζεις 247,5 δις ευρώ και σου δίνουν δώρο τα 2,5 δις. …Απλά πράγματα, τα οποία συμβαίνουν καθημερινά.
Επειδή λοιπόν δεν θεωρούμε τον Γιώργο τόσο κουτό, τη Μαργαρίτα τόσο φιλέλληνα και τον Νίκο τόσο αδιάφορο για τον πλούτο, είμαστε βέβαιοι ότι δεν έκαναν τίποτε τζάμπα. Είμαστε βέβαιοι ότι τα "πήραν". Ποια είναι η απόδειξη ότι τα "πήραν";
Η απόδειξη είναι ότι οι πράξεις τους έχουν έναν πολύ οργανωμένο χαρακτήρα, πράγμα το οποίο αποδεικνύει ότι δεν πρόκειται περί σωρείας τυχαίων ατυχών επιλογών και πράξεων. Υπάρχει ολόκληρη οργάνωση, που δίνει άλλα χαρακτηριστικά στο "τυχαίο" γεγονός της εισόδου μας στους μηχανισμούς του ΔΝΤ. Η οργάνωση αποκαλύπτει ότι η πράξη τους αυτή δεν ήταν μια μεμονωμένη πράξη βλακείας.
Ας σκεφτεί κάποιος το πολύ απλό. Ένας βλάκας μπορεί να παίζει με τα "σπίρτα" μέσα σε μια αποθήκη καυσίμων, επειδή απλά είναι βλάκας.
Αν, παίζοντας με αυτά τα "σπίρτα", η φωτιά πάρει —για τυχαίους λόγους— ανεξέλεγκτες διαστάσεις και καεί και ο ίδιος στην προσπάθειά του να διαφύγει, τότε το γεγονός είναι αναμφισβήτητα τυχαίο και είναι καθαρά μια πράξη βλακείας.
Αν όμως κάποιος αποδείξει ότι αυτός, ο οποίος παίζει με τα "σπίρτα", φροντίζει η φωτιά να επεκταθεί και να "φουντώσει" και ταυτόχρονα έχει σχέδιο διαφυγής, το οποίο θα του επιτρέψει να επιβιώσει σε κάθε περίπτωση, τότε τα πράγματα αλλάζουν. Φωτιά μπορεί να βάλει ο καθένας από βλακεία.
Από βλακεία, όμως, δεν παίρνεις ένα μπιτόνι με βενζίνη, για να κατευθύνεις τη φωτιά εκεί όπου κάνει τη μεγαλύτερη ζημιά και καθιστά την πυρόσβεση αδύνατη. Από βλακεία δεν εξασφαλίζεις μόνον για τον εαυτό σου τη μοναδική διέξοδο διαφυγής.
Αυτά ακριβώς αναζητούμε στην περίπτωσή μας. Το πλαίσιο της λογικής μιας εσκεμμένης "εμπρηστικής" ενέργειας από έναν εμφανώς βλάκα, ο οποίος δήθεν παίζει με τα "σπίρτα" και στο μέλλον θα επικαλεστεί το άλλοθι της βλακείας. Τι θέλουμε να πούμε μ' αυτό;
Η βλακόφατσα του Γιώργου είναι ένα καλό "άλλοθι", αλλά αυτό δεν θα φτάνει. Έστω ότι από τη βλακεία του Παπανδρέου το ΔΝΤ μπήκε στην Ελλάδα και μπορεί να της βάλει "φωτιά". Μπορεί αυτή η φωτιά να σταματήσει ή μήπως ο Παπανδρέου φρόντισε να μην υπάρχει αυτή η πιθανότητα; Μπορούν οι Έλληνες να τη "σβήσουν" ή ο ίδιος ο Παπανδρέου φρόντισε να "παγιδεύσει" τη χώρα, ώστε κάποιοι να μπορούν να απειλούν τους Έλληνες με "κατάρρευση" της Ελλάδας κάθε φορά που θα επιχειρούν να σωθούν από τη φωτιά;
Πάνω σ' αυτήν τη βάση σκέψης αναζητούμε τις λύσεις στις απορίες μας. Υπό αυτό το πρίσμα ανάλυσης βλέπουμε ότι συνδέονται μεταξύ τους όλα τα "επιτεύγματα" της κυβέρνησης Παπανδρέου. Ο Παπανδρέου έβαλε ο ίδιος "φωτιά" στη χώρα με το ΔΝΤ και δεν βρήκε τη χώρα να "καίγεται", όπως ισχυρίζεται.
Τι σημαίνει αυτό; Έφερε ο ίδιος το ΔΝΤ και δεν βρήκε μια χρεοκοπημένη χώρα, στην οποία αναγκαστικά πηγαίνει το ΔΝΤ. Εξαιτίας δηλαδή του Παπανδρέου, συνέβη το εξής πρωτοφανές φαινόμενο. Όλες οι χώρες, στις οποίες πήγε το ΔΝΤ, πρώτα χρεοκόπησαν, δηλώνοντας στάση πληρωμών και κατόπιν εμφανίστηκε το ΔΝΤ, για να τις διατηρήσει σε λειτουργία. Στην Ελλάδα το ΔΝΤ μπήκε μέσα σ' αυτήν πριν χρεοκοπήσει η χώρα.
Ο "ιατροδικαστής", δηλαδή, ανέλαβε τον "άρρωστο" πριν αυτός πεθάνει.
Αυτό συνέβη γιατί σε όλες τις άλλες περιπτώσεις τα χρέη είχαν καταστρέψει τις χώρες και το ΔΝΤ ως "ιατροδικαστής" πήγαινε για τον διαμελισμό του "πτώματος".
Στην περίπτωση της Ελλάδας τα πράγματα δεν ήταν έτσι...
Το ΔΝΤ δεν ήρθε για να τεμαχίσει λεία γιατί η Ελλάδα ήταν "ζωντανή". Η Ελλάδα δεν χρεοκόπησε, γιατί απλά δεν είχε εκείνα τα τεράστια χρέη, που να δικαιολογούν χρεοκοπία.
Η Ελλάδα είχε ομόλογα-υποσχέσεις, τα οποία έπρεπε με κάποιον τρόπο να μετατραπούν σε χρέη, προκειμένου να οδηγηθεί στη συνέχεια σε χρεοκοπία.
Το ΔΝΤ ήρθε γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο στην Ελλάδα. Ήρθε για να μετατρέψει τα "κομφετί" των άχρηστων ομολόγων των τοκογλύφων σε νόμιμα χρέη και τα οποία χρέη θα μας οδηγήσουν σε βέβαιη χρεοκοπία μετά από λίγα χρόνια. Το ΔΝΤ δηλαδή ήρθε στην Ελλάδα ως "κυνηγός" για να "σκοτώσει" και όχι ως "πτωματοφάγος" για να μοιράσει "μέλη" σε δανειστές.
Ήρθε για να βάλει "φωτιά" και όχι για να ψάχνει στα "αποκαΐδια", όπως κάνει συνήθως. Αυτήν τη "φωτιά" έφερε ο Παπανδρέου στην "εύφλεκτη" πατρίδα μας.
Αυτό όμως δεν έφτανε. Έπρεπε η "φωτιά" του ΔΝΤ να "κάψει" όλη την χώρα σε όλα της τα μήκη και τα πλάτη της. Γι' αυτόν τον λόγο έβαλαν τον δικό τους "πρωθυπουργό" να καταμετρήσει την ακίνητη περιουσία της χώρας, ώστε να "πείσουν" τους λαούς και τα κράτη ότι υπάρχει περιουσία, προκειμένου να χρηματοδοτήσουν την Ελλάδα, για να ξεπληρώσει τους τοκογλύφους.
Αν δεν "μετρούσε" ο Γιωργάκης την ελληνική περιουσία, πώς θα εξασφάλιζε το ΔΝΤ τη χρηματοδότηση των ευρωπαϊκών λαών, προκειμένου να "μεταλλάξει" τα ελληνικά χρέη;
Προκειμένου να δημιουργήσει συνενόχους για τη μελλοντική πίεση εις βάρος της Ελλάδας; 140 δις θέλουν να πάρουν από τους Ευρωπαίους, για να τα δώσουν στους τοκογλύφους. Η αποτίμηση της δημόσιας περιουσίας της Ελλάδας ήταν αυτή, που έκανε τόσο πρόθυμα και "αλληλέγγυα" τα ευρωπαϊκά κράτη. Μέχρι και η κακομοίρα η Ιρλανδία βιάστηκε να δανειστεί χρήματα, για να μας δανείσει.
Αυτή η καταμέτρηση ήταν απαραίτητη, γιατί μόνο του το ΔΝΤ ήταν αδύνατο να τα καταφέρει, εφόσον η χρηματοδοτική του δυνατότητα ήταν κάποια λίγα δεκάδες δις, τη στιγμή που η μετάλλαξη απαιτούσε πάνω από εκατό δις. Όπως είπαμε και πριν πάνω από 140 δις θα κληθούν να δώσουν οι Ευρωπαίοι και έπρεπε να βλέπουν εγγυήσεις μπροστά τους.
Άρα; Άρα ο Γιωργάκης, με την είσοδο του ΔΝΤ στη χώρα, άναψε "φωτιά" σ' αυτήν, αλλά ταυτόχρονα με την καταμέτρηση της δημόσιας περιουσίας τής έδωσε "καύσιμο" για να συνεχίσει να "καίει", γιατί χωρίς "καύσιμο" δεν θα υπήρχαν πρόθυμοι δανειοδότες Eυρωπαίοι.
Χωρίς την καταγραφή της δημόσιας περιουσίας και τις ειδικές διατάξεις του μνημονίου, ποιος Ευρωπαίος θα δάνειζε σε μια χρεοκοπημένη χώρα, για να ξεχρεώσει τους "επενδυτές" της; Ποιος θα ήθελε να πάρει τον "μουντζούρη" στα χέρια του;
Ο Γιωργάκης, δηλαδή, άναψε το "σπίρτο", αλλά ο ίδιος ήταν αυτός, που πήρε το "μπιτόνι" με τη "βενζίνη" και το περιέχυσε στην Ελλάδα. Σε ολόκληρη την Ελλάδα …απ' άκρη σ' άκρη …Από τα βουνά στις παραλίες και από εκεί στα νησιά …Όπου φτάνει η ΚΕΔ …Όπου φτάνει η δημόσια περιουσία.
Υπήρχε βέβαια και ένα άλλο πρόβλημα, το οποίο έπρεπε να λυθεί από αυτόν τον "εμπρηστή". Όταν οι τοκογλύφοι θα ξεπληρώνονταν με τα χρήματα των λαών και αυτοί οι λαοί —όπως ήταν φυσικό— θα διεκδικούσαν με τη σειρά τους να πάρουν τα δικά τους δανεικά, θα μπορούσαν και πάλι οι Έλληνες ν' αντιδράσουν. Τι θα έκαναν τότε τα κράτη-δανειστές;
Τι μπορούν να κάνουν απέναντι σε έναν λαό, ο οποίος αγωνίζεται για την επιβίωσή του και είναι προφανές ότι δεν έχει τα χρήματα για να τους ξοφλήσει; Τι μπορούν να κάνουν απέναντι σε έναν λαό, που, όταν αγωνίζεται, έχει τη συμπάθεια των άλλων λαών, ακόμα κι όταν αυτοί είναι οι ίδιοι οι δανειστές του; Αυτό ακριβώς είναι η εθνική ασυλία, την οποία απολαμβάνουν τα κράτη.
Αυτή η ασυλία δεν είναι κάτι το περίεργο. Είναι η ανθρώπινη ασυλία, που απολαμβάνουν οι άνθρωποι όταν χρωστάνε και δεν έχουν να ξεπληρώσουν. Υπάρχει νόμος, ο οποίος να επιτρέπει σε κάποιον δανειστή να διεκδικεί το συκώτι του δανειολήπτη, επειδή το ανθρώπινο συκώτι έχει μεγάλη αξία στην αγορά των μοσχευμάτων;
Όχι βέβαια. Οι διεκδικήσεις σταματάνε εκεί όπου ξεκινάνε τα ανθρώπινα δικαιώματα. Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με τα κράτη. Διεκδικείς από αυτά μέχρι εκεί που ξεκινάνε τα εθνικά κυριαρχικά δικαιώματα. Διεκδικείς χρήματα και τιμαλφή από τα κράτη, αλλά όχι μέρος της επικράτειάς τους. Αυτή είναι η εθνική ασυλία. Αυτή η ασυλία θα μπορούσε να προστατεύσει την Ελλάδα από τις απαιτήσεις ακόμα και των λαών και αυτή η ασυλία ήταν ανεπιθύμητη από τους τοκογλύφους. Άρα; Άρα έπρεπε να την παρακάμψουν.
Αυτή η παράκαμψη περιγράφεται στο εγκληματικό μνημόνιο, το οποίο πέρασε η κυβέρνηση του προδότη μέσα από τη Βουλή των τριακοσίων ηλιθίων. Το μνημόνιο, εξαιτίας του οποίου η Ελλάδα αποδέχεται το δεδομένο να στερηθεί των θεμελιωδών δικαιωμάτων της σ' ό,τι αφορά την ασυλία της ως χώρα. Γι' αυτόν τον λόγο τα πάντα τοποθετούνται προς ερμηνεία με βάση το αγγλικό δίκαιο. Το πιο "ανοικτό" δίκαιο στον κόσμο.
Το δίκαιο της αποικιοκρατίας, όπου οι λαοί δεν προστατεύονται από κανένα δικαίωμα. Το δίκαιο του ισχυρού, όπου τα πάντα αποτιμώνται σε χρήμα και τα πάντα πωλούνται. Μόνον αυτό το δίκαιο επιτρέπει την απειλή ζωτικών εθνικών συμφερόντων για ασήμαντους λόγους …όπως είναι τα χρήματα και τα χρέη.
Αυτό είναι το δίκαιο, το οποίο επέτρεψε στις ΗΠΑ να αγοράσει και όχι να κατακτήσει ένα μεγάλο μέρος της εθνικής της επικράτειας. Αγορασμένη είναι η Καλιφόρνια ή η Αλάσκα και κάποιοι προφανώς ονειρεύονται αγοραπωλησίες και στο Αιγαίο.
Αυτά τα δικαιώματα του ελληνικού λαού τα γνώριζαν οι τοκογλύφοι και γι' αυτό έπρεπε να τα παρακάμψουν.Φοβούνταν την ασυλία που απολαμβάνουν οι λαοί.
Φοβούνταν ότι, αν οι Έλληνες έκαναν χρήση αυτού του δικαιώματός τους, ακόμα και οι λαοί που τους δάνεισαν δεν θα τους αγνοούσαν. Κανένας λαός δεν ανοίγει τους ασκούς του Αιόλου για θέματα τα οποία μπορεί να κληθεί ν' αντιμετωπίσει και ο ίδιος.
Απλά πράγματα. Κανένας άνθρωπος δεν υπογράφει ν' αφαιρεθεί το συκώτι ενός άλλου ανθρώπου για χρέη, γιατί σε κάποια στιγμή μπορεί να ζητηθεί το μάτι του παιδιού του για χρέη επίσης.
Αναγκαστικά θα έπρεπε αυτοί λαοί-δανειστές είτε να σταματήσουν να εκφράζουν απαιτήσεις από το ελληνικό κράτος είτε να στραφούν εναντίον των τοκογλύφων, οι οποίοι μέσω Ελλάδας πήραν τα χρήματά τους, ώστε από εκεί να τα αναζητήσουν.
Αυτός ήταν ο εφιάλτης των τοκογλύφων. Φοβούνταν μήπως γίνουν οι λαοί σύμμαχοι των Ελλήνων εναντίον των κοινών τους εχθρών. Εναντίον των απατεώνων, οι οποίοι πρώτα ξεγέλασαν τους Έλληνες με τους "Σημίτηδες" και στη συνέχεια τους ίδιους με τους "Γιωργάκηδες". Αυτό ήταν το πρόβλημα των τοκογλύφων. Το πρόβλημα που θα είχαν σε περίπτωση που ο ελληνικός λαός θα ξεσηκωνόταν και δεν θα απέδιδε τα χρήματα στους νέους δανειστές του.
Για να απομακρύνουν αυτόν τον κίνδυνο, "παγίδευσαν" το Ελληνικό κράτος.
Προκειμένου να μην αφήσουν τους Έλληνες να κινηθούν "πυροσβεστικά", "παγίδευσαν" το ίδιο το ελληνικό κράτος.
Αν οι Έλληνες επιχειρούσαν να σβήσουν τη "φωτιά", κάποιοι θα τους απειλούσαν με τον "δυναμίτη", ο οποίος θα ανατίναζε τη χώρα.
Αν οι Έλληνες αρνούνταν ν' αποδώσουν τις "υποθήκες" στους νέους δανειστές τους, θα έπρεπε οι παλιοί τοκογλύφοι να είχαν τη δυνατότητα να τους απειλούν.
Να τους απειλούν πριν οι νέοι δανειστές στραφούν προς το δικό τους μέρος, για ν' απαιτήσουν τα χρήματά τους από αυτούς.
Αυτόν τον ρόλο παίζει ο "Καλλικράτης" και το νομοσχέδιο για τη νομιμοποίηση της λαθρομετανάστευσης. Είναι νομοσχέδια-"δυναμίτες", τα οποία φτιάχτηκαν από ξένους λακέδες των ξένων τοκογλύφων και φτιάχτηκαν ειδικά για να "παγιδεύσουν" τη χώρα. Για να την "ανατινάξουν", αν οι Έλληνες δεν υποταχθούν.
Πώς λειτουργεί πρακτικά αυτό; Ας σκεφτεί κάποιος και πάλι απλά. Υπό φυσιολογικές συνθήκες δύσκολα μπορείς ν' αποσπάσεις από έναν λαό —όπως ο ελληνικός— περιουσία τύπου βουνών, αιγιαλών ή νησιών. Δεν σου δίνει αυτός ο λαός έναν Γράμμο ή μια Κρήτη, για να χτίσεις επιχειρήσεις οι οποίες θα λειτουργούν ως "κράτος εν κράτη". Αυτό μπορεί να γίνει μόνον σε μία περίπτωση. Μόνον αν φοβάται για πολύ χειρότερες απώλειες.
Θα σου δώσει τον Γράμμο για ιδιοκτησία, μόνον όταν θα απειλείς την ίδια την Ελλάδα με διάσπαση. Θα σου τη δώσει, αν "εγγυάσαι" ότι θα κρατήσεις την ιδιοκτησία και σαν "δώρο" δεν θα αφήσεις τις αποσχιστικές τάσεις να διαλύσουν το κράτος. Όταν θα εμφανίζεσαι ο μόνος "εγγυητής" της ακεραιότητας της χώρας.
Θα σου δώσουν τις παραλίες ή τα βουνά της Κρήτης, αν ελέγχεις έναν προβοκάτορα "Κρητικάρχη" και ρυθμίζεις την "αυτονομιστική" συμπεριφορά του. Θα σου δώσουν τα χιονοδρομικά του Γράμμου, αν ελέγχεις έναν προβοκάτορα "Θρακάρχη" και ρυθμίζεις τη φιλοτουρκική συμπεριφορά του.
Οι Έλληνες θα βιάζονται μάλιστα να φέρουν τους "επενδυτές", προκειμένου αυτοί να "εγγυηθούν" την ακεραιότητα της χώρας τους, εφόσον —μέσω της ιδιοκτησίας— θα αποκτήσουν δήθεν "συμπλέοντα" συμφέροντα μ' αυτούς. Υποτίθεται αυτοί οι επενδυτές, θέλοντας να προστατεύσουν τις "επενδύσεις" τους, θα υπόσχονται τη βοήθεια των κρατών από τα οποία οι ίδιοι προέρχονται.
Μιλάμε για ολέθριες καταστάσεις, οι οποίες θα μας βυθίσουν σε έναν μεσαίωνα, τον οποίο η ελληνική κοινωνία δεν έχει βιώσει ποτέ. Θα επιστρέψουμε στην εποχή της Ενετοκρατίας. Θα δούμε "βαρόνους" και "δούκες" να ελέγχουν τεράστιες ιδιοκτησίες σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της χώρας. Εύκολα οι "κατακτητές" της χώρας θα παρουσιάζονται σαν "επενδυτές" και σωτήρες. Όλα τα όρνεα, που θα κατατρώγουν τα ιερά και τα όσια του ελληνισμού, θα εμφανίζονται σαν φανατικοί "Φιλέλληνες" …με το αζημίωτο βέβαια.
Για να λειτουργήσουν όλα αυτά, απαιτούνται αυτά τα δύο νομοσχέδια. Τα εξόχως αντισυνταγματικά και προδοτικά νομοσχέδια, τα οποία ήδη έχουν γίνει νόμοι του κράτους.
Με τους κατευθυνόμενους λαθρομετανάστες έχουν τη δυνατότητα να "επιδοτούν" τις περιφερειακές ηγεσίες που τους βολεύουν. Ηγεσίες "διεθνιστών", "κοσμοπολιτών" ή μελών διαφόρων ΜΚΟ. Ηγεσίες, οι οποίες θα πλαισιώνονται από αλλοδαπούς πληρωμένους πράκτορες και προβοκάτορες, εφόσον προβλέπεται και το μέτρο της ποσόστωσης στη στελέχωση των περιφερειακών συμβουλίων. Αυτές οι ηγεσίες εύκολα θα "ρυθμίζονται" από τα ξένα κέντρα εξουσίας.
Ο "Καλλικράτης" απλά θα δίνει τη δυνατότητα σ' αυτές τις ηγεσίες των πακιστανικών και άλλων ψήφων να απειλούν ανά πάσα στιγμή τη χώρα με διάσπαση. Όταν με πακιστανικές ψήφους έφεραν κάποιοι τον Γιώργο σε θέση να διεκδικήσει την πρωθυπουργία της χώρας, ευνόητο είναι ότι θα τα καταφέρουν ακόμα πιο εύκολα στις περιφερειακές εκλογές.
Εδώ, όπως αντιλαμβανόμαστε, μπαίνουν στο "κάδρο" και άλλοι συνένοχοι με επίσης νόμιμα δικαιώματα. Όπως οι Παπανδρέου θα ήταν κουτοί, αν δεν ζητούσαν τη "μίζα" για την προδοσία τους, έτσι θεωρούμε ότι θα ήταν κουτοί και κάποιοι άλλοι, αν δεν το έκαναν.
Θα ήταν κουτοί ο Παπακωνσταντίνου με τον Λοβέρδο, αν δεν ζητούσαν το "κατιτίς" τους για την "τακτοποίηση" των οικονομικών του ελληνικού λαού με βάση τις εντολές του ΔΝΤ και των τοκογλύφων.
Θα ήταν κουτός και ο Ραγκούσης, αν δεν ζητούσε τα ανάλογα για την "παγίδευση" του ελληνικού κράτους.
Σύμφωνα με τις πιο υποτιμημένες εκτιμήσεις μας ο καθένας από αυτούς "δικαιούται" τουλάχιστον 100 εκατομμύρια ευρώ. Το δικαιούται ο Παπακωνσταντίνου, ο οποίος θα μεθοδεύσει την εξόφληση των τοκογλύφων με ζεστό χρήμα και εν συνεχεία θα βγάλει στο "σφυρί" την περίφημη ΚΕΔ. Γνωστά πράγματα γι' αυτόν. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο έμπειρος Παπακωνσταντίνου ήταν μέλος του διοικητικού συμβουλίου του δημόσιου ΟΤΕ, όταν τον παρέδιδαν λεία στους Γερμανούς. Ήταν σύμβουλος του "σπάταλου" Σημίτη, όταν έκανε τα "μαγειρέματα" με την Goldman Sachs.
Ανάλογα δικαιώματα έχουν όλοι οι συνένοχοι του "εμπρησμού" της πατρίδας μας.
Τα δικαιούται αυτά τα χρήματα ο Λοβέρδος, ο οποίος θα ληστέψει τους κόπους ζωής του ελληνικού λαού, για να του δώσει "χαρτζιλίκι" επιβίωσης στα "μέτρα" της Ρουμανίας. Τα δικαιούται ο Λοβέρδος, που κινδυνεύει να βρεθεί στον δρόμο απέναντι στον σουγιά κάποιου συνταξιούχου, ο οποίος έγινε ρακοσυλλέκτης εξαιτίας του. Τα δικαιούται, γιατί έχει κόστος η ασφάλεια.
Τα δικαιούται και ο Ραγκούσης, ο οποίος ανέλαβε να βάλει "δυναμίτη" στα θεμέλια της εθνικής μας επικράτειας. Τα δικαιούται ο Ραγκούσης, γιατί, αν εξαιτίας του "Καλλικράτη" αρχίσουν τα διασπαστικά φαινόμενα του ελληνικού κράτους, όλο και κάποιος Έλληνας πατριώτης θα θυμηθεί τόσο τον ίδιο όσο και την οικογένειά του και θα προσπαθήσει να τους στείλει όλους μαζί στον Δημιουργό τους.
Κατάλαβε ο αναγνώστης τι λέμε; Πάντα οι δωσίλογοι έχουν αυξημένες ανάγκες ασφαλείας. Όλοι αυτοί πραγματικά δικαιούνται αυτά τα τεράστια ποσά, γιατί πραγματικά η προδοσία τους είναι μεγάλη. Θα είναι πραγματικά μεγάλοι βλάκες, αν δεν τα έχουν ήδη πάρει από αυτούς, τους οποίους εξυπηρετούν. Θα είναι ηλίθιοι, αν εξασφάλισαν 250 δις ευρώ στους τοκογλύφους με μόνο δικό τους κέρδος τη δόξα της υπουργοποίησης.
Όμως, αυτό είναι κάτι, το οποίο έχει ελάχιστες πιθανότητες να συμβαίνει. Τζάμπα προδότες δεν υπάρχουν, γιατί δεν υπάρχουν τόσο βλάκες άνθρωποι. Άρα, θεωρούμε εκ των δεδομένων ότι όλοι αυτοί με κάποιον τρόπο σε κάποιο σημείο του Πλανήτη έχουν πληρωθεί προκαταβολικά για τα έργα τους. Δεν χρειαζόμαστε καν πληροφορία για να σιγουρευτούμε. Αν δεν πληρώθηκαν θα περάσουν στην ιστορία ως πρωταθλητές βλακείας. Τζάμπα "Εφιάλτες".
Όπως εύκολα αντιλαμβανόμαστε, όλος αυτός ο σχεδιασμός θα ήταν ικανός να τρομοκρατήσει τον ελληνικό λαό, προκειμένου αυτός να υποταχθεί. Τι θα γινόταν όμως αν αυτός ο λαός δεν υποτασσόταν; Αν αυτός ο διάσημος για τη γενναιότητά του και πολλές φορές για την "τρέλα" του λαός ύψωνε το ανάστημά του και αντιδρούσε στους διεθνείς τοκογλύφους και στην παγκόσμια διακυβέρνηση;
Αν αυτός ο λαός γινόταν για ακόμα μια φορά στην ιστορία του το "πρότυπο" της αντίδρασης για όλους τους λαούς που πέφτουν θύματα αυτής της συμμορίας; Βασική τους μέριμνα λοιπόν ήταν να στερήσουν από τον ελληνικό λαό τη διεθνή συμπαράσταση και αλληλεγγύη. Έπρεπε να τον απομονώσουν, για να μπορέσουν να τον τρομοκρατήσουν εύκολα. Ευκολότερα από το να "μεθύσει" από την αγάπη, τη συμπαράσταση ή ακόμα και τον θαυμασμό των υπολοίπων λαών.
Γι' αυτόν τον λόγο δρομολόγησαν έναν ολόκληρο σχεδιασμό εντός και εκτός Ελλάδας. Εντός Ελλάδας δρομολόγησαν μια άνευ προηγουμένου "πλύση" εγκεφάλου, προκειμένου να πείσουν τους Έλληνες ότι όλοι τα "πήραμε" και άρα τώρα πρέπει όλοι να πληρώσουμε.
Όλα τα "παπαγαλάκια" των ΜΜΕ αυτό το "τροπάριο" ψέλνουν από το πρωί μέχρι το βράδυ.Προσπαθούν να δημιουργήσουν ενοχές σε έναν περήφανο λαό, προκειμένου να εκμεταλλευτούν εις βάρος του το δικό του φιλότιμο. Να τον βάλουν να σκεφτεί ότι, αφού έσφαλε, πρέπει να πληρώσει …όσο κι αν αυτό του κοστίσει.
"Συνένοχη" στη χώρα του διεφθαρμένου Μαντέλη και η γριά, η οποία ζήτησε από τον μανάβη να της διαλέξει "χαριστικά" το καλύτερο μπρόκολο του πάγκου του.
Ανάλογος σχεδιασμός ακολουθήθηκε και από τα εκτός Ελλάδας "παπαγαλάκια" των διεθνών ΜΜΕ. Αυτό, το οποίο έκαναν εκτός Ελλάδας, ήταν να δυσφημίσουν με τρόπο πρωτοφανή την Ελλάδα και τον ελληνικό λαό. Αυτό, το οποίο έγινε εις βάρος του ελληνικού λαού ήταν κάτι το πρωτοφανές. Κάτι, το οποίο δεν έχει συμβεί ποτέ άλλοτε εις βάρος άλλου λαού. Κι άλλα κράτη στο παρελθόν χρεοκόπησαν, αλλά οι λαοί τους έτυχαν της παγκόσμιας συμπάθειας.
Ο ελληνικός λαός, ακόμα πριν χρεοκοπήσει, κατηγορήθηκε με τρόπο όχι απλά άδικο, αλλά ανήθικο. Ένας απλός λαός κατηγορήθηκε συλλήβδην για διαφθορά, τεμπελιά, σπατάλη και ό,τι είναι δυνατόν να προκαλέσει το κοινό ανθρώπινο αίσθημα. Οι Έλληνες, ως σύνολο, παρουσιάζονταν σαν τα παράσιτα, που ζούσαν εις βάρος των άλλων λαών. Μιλάμε για ακραίες καταστάσεις, που αγγίζουν τα όρια της μισαλλοδοξίας.
Μιλάμε για πρωτοφανή στην ιστορία έκρηξη μισελληνισμού. Δεν είναι δυνατόν να δείχνεις το "δάκτυλο" της Αφροδίτης σε έναν ολόκληρο λαό, επειδή απλά χρωστάει χρήματα όπως και ΟΛΟΙ οι υπόλοιποι λαοί του Πλανήτη.
Αυτό έγινε προκαταβολικά, γιατί αυτοί οι "άλλοι" λαοί είναι αυτοί, που μέσω ΔΝΤ θα μας δάνειζαν, για να ξεπληρώσουμε τους τοκογλύφους. Αυτοί οι λαοί θα έπρεπε εξ’ αρχής να έχουν μια σαφή και αρνητική άποψη για τους Έλληνες, πολύ πριν οι Έλληνες αρνηθούν να τους ξεπληρώσουν τα χρέη λόγω ΔΝΤ με το επιχείρημα της εθνικής επιβίωσης.
Κατάλαβε ο αναγνώστης τι λέμε; Παρουσίασαν τους Έλληνες σαν απατεώνες και την "επένδυση" στην Ελλάδα σαν ευκαιρία των λαών όχι απλά να επωφεληθούν, αλλά να "τιμωρήσουν" αυτόν τον απατεώνα.
Προκαταβολικά εμφάνισαν τους Έλληνες σαν απατεώνες, για να μην έχουν τη δυνατότητα ν' αντιδράσουν την κρίσιμη γι' αυτούς ώρα, που θα λεηλατούνταν η πατρίδα τους από τους τοκογλύφους.
Εδώ καταλαβαίνει κάποιος και την "αντιδιαστολή", που υπάρχει στην εμφάνιση των φαινομένων. Την ώρα που οι Έλληνες παρουσιάζονταν σαν η πιο άπληστη και παρασιτική "συμμορία" του Πλανήτη, δεν συνέβαινε το ίδιο με τον ηγέτη" τους.
Κανένας δεν θυμόταν ότι με ψέματα έκλεψε στην ουσία την εξουσία στην Ελλάδα. Κανένας δεν θυμόταν ότι ήταν υπουργός σε όλες τις κυβερνήσεις της διαφθοράς. "Παρθενογένεση" κανονική. Τον έφερε ο "πελαργός" και δεν γνώριζε τίποτε από τα εγκλήματα που συνέβαιναν στην Ελλάδα. Γι' αυτόν όλες οι "πόρτες" ήταν ανοικτές.
Από την Καγκελαρία στον Λευκό Οίκο και από εκεί στον ΟΗΕ πήγαινε ο Giorgo, για να παρουσιάσει τις θέσεις του.
Ο "καλός" ο Giorgo, ο οποίος υποσχόταν σε όλους τους λαούς ότι οι Έλληνες θα ξεπληρώσουν στο ακέραιο τα χρέη τους.
Ο "καλός" ο Giorgo, ο οποίος μιλούσε μεν στους ξένους, αλλά με προφανή στόχο να τον ακούνε πρωτίστως οι Έλληνες.
Λογικό είναι αυτό, εφόσον οι ξένοι ήταν τα αφεντικά του. Οι ξένοι γνώριζαν τι θα έλεγε, εφόσον αυτοί τού έδιναν τα "σκονάκια".
Οι ξένοι μέσω αυτού δημοσιοποιούσαν τις προθέσεις τους στους Έλληνες. Ακόμα και σήμερα αυτό γίνεται. Ο Giorgo εξακολουθεί να παρουσιάζεται σαν το "καλό" παιδί, που μπήκε επικεφαλής ενός άθλιου λαού. Ο ανύποπτος άνθρωπος, ο οποίος βρέθηκε να ηγείται μιας εθνικής "αγέλης" εγκληματιών.
Ο μόνος "καλός" άνθρωπος στην Ελλάδα, που θέλει να είναι "τίμιος" απέναντι στους απατεώνες του Πλανήτη. Απέναντι στους εργοδότες του της Παγκόσμιας Διακυβέρνησης.
Αυτή η παγκόσμια διακυβέρνηση είναι υπεύθυνη γι' αυτά που βλέπουμε σήμερα και αφορούν τον Παπανδρέου. Ποτέ ένα τόσο μεγάλο ΤΙΠΟΤΕ δεν έχει ταξιδεύσει δημοσία δαπάνη τόσο πολύ όσο αυτός. Μόνον αναλώσιμα ανταλλακτικά αεροπορικών εταιρειών έχουν ταξιδέψει τόσο πολύ και τόσο αναίτια όσο αυτός. Ποτέ ένα τόσο μεγάλο ΤΙΠΟΤΕ δεν έχει προβληθεί τόσο συστηματικά από τα διεθνή ΜΜΕ όσο αυτός. Μέχρι και Πρόεδρο της Σοσιαλιστικής Διεθνούς τον έκαναν. Τον άχρηστο άνθρωπο. Τον άνθρωπο, ο οποίος τα τελευταία τριάντα χρόνια είναι υψηλόμισθος αξιωματούχος του ελληνικού κράτους και ακόμα δεν έμαθε ελληνικά.
Μιλάει χειρότερα ελληνικά και από τον αδερφό του, ο οποίος δηλώνει μεταμφιεσμένος "Αμερικανός" που παριστάνει τον Έλληνα και βέβαια τον συγγραφέα.
Το Κολέγιο Αθηνών τελείωσε ο Γιωργάκης και αναρωτιέται κάποιος ποια λίγα χρόνια της ζωής του έζησε στο εξωτερικό, ώστε να μπορεί ανερυθρίαστα να παριστάνει τον Έλληνα της Διασποράς. Αυτό είναι το φαινόμενο Παπανδρέου. Ένας άνθρωπος, ο οποίος ποτέ δεν είχε να πει τίποτε απολύτως και εν τούτοις δεν άφησε μικρόφωνο στον κόσμο που να μην μιλήσει.
Ένας άνθρωπος, τον οποίο κανείς ποτέ δεν θέλησε ν' ακούσει και εν τούτοις τον έχει ακούσει ολόκληρος ο Πλανήτης.
Μιλάμε για πραγματικό φαινόμενο. Ένας από γεννησιμιού του κακομοίρης άνθρωπος, που, αν δεν τον έλεγαν Παπανδρέου, δεν θεωρούμε βέβαιο ότι θα τα έβγαζε "πέρα", εξαιτίας της σημερινής οικονομικής κρίσης.
Είναι βέβαιο δηλαδή ότι κάποιοι γελάνε μέχρις δακρύων, κάθε φορά που ο Γιωργάκης παίρνει θέση μπροστά στο μικρόφωνο. Είναι βέβαιο ότι κάποιοι ξεκαρδίζονται, όταν ο σχεδόν "μουγκός" Giorgo ανεβαίνει με το άπειρο θράσος του βλάκα στα πιο γνωστά podium του Πλανήτη.
Κάποιοι τοκογλύφοι πρέπει να τα έκαναν πάνω τους από τα γέλια, όταν ο Giorgo φώναξε με τη στεντόρεια φωνή της γριάς Μαργαρίτας …"τοκογλύφοι αφήστε μας ήσυχοι".
Συκώτι δεν πρέπει να τους είχε μείνει με τις απειλές του υπαλλήλου τους ……Δεν πήγαν τζάμπα τα χρήματα που έδωσαν.
Του Παναγιώτη Τραϊανού
ΠΗΓΗ: www.ksipnistere.blogspot.com