Στο έλεος των Πακιστανών και των ιθαγενών αντιρατσιστών...ως πότε;

 

Γράφει η Αναστασία Α.

Σήμερα στις δυο η ώρα το μεσημέρι σταμάτησα σ' ένα βενζινάδικο στο Ίλιον και ζήτησα στον Πακιστανό υπάλληλο να μου βάλει 20 ευρώ βενζίνη. Όταν του έδωσα το εικοσάρικο μου είπε πολύ υποτιμητικά και άγρια ότι το χαρτονόμισμα ήταν πλαστό. Επειδή το νόμισμα αυτό το είχα πάρει από την μητέρα μου η οποία με τη σειρά της το πήρε από την.....
τράπεζα με την υπόλοιπη σύνταξή της, του είπα να το κοιτάξει στο ειδικό μηχάνημα γιατί επάνω μου είχα μόνο άλλα 15 ευρώ. Αυτός άρχισε να φωνάζει, ήρθε και ένας άλλος Πακιστανός και μου είπαν με ιδιαίτερα άγριο τρόπο να αφήσω το αυτοκίνητό μου ως λάφυρο στο βενζινάδικο και να πάω αμέσως να φέρω λεφτά. Τους είπα να αφαιρέσουν 5 Ε βενζίνη αλλά αυτοί άρχισαν να φωνάζουν και να επιμένουν με πολύ άγριο τρόπο να τους αφήσω το αυτοκίνητό μου και να τρέξω γρήγορα να φέρω λεφτά. Ήρθε η υπεύθυνη, γιατί ο ιδιοκτήτης έλειπε. Ήταν και αυτή ξένη, μάλλον Αλβανίδα ή Ρουμάνα. Αυτή μου ζήτησε συγνώμη και μου είπε ότι μπορώ να αφήσω την ταυτότητά μου και να φέρω τα χρήματα όποτε μπορώ, γιατί δεν είχαν το μηχάνημα που αναγνωρίζει τα πλαστά χαρτονομίσματα. Οι Πακιστανοί από πίσω συνέχιζαν τη χυδαία συμπεριφορά τους, ενώ η κοπέλα μου υποσχέθηκε να τους καταγγείλει για τη συμπεριφορά τους στον ιδιοκτήτη. Εν τω μεταξύ, εκεί ήταν ένας ταρίφας που άρχισε να λέει στους Πακιστανούς να φωνάξουν την αστυνομία και αν είναι πλαστό το χαρτονόμισμα να ευχαριστηθούν βλέποντάς με χειροπέδες. Άλλο ένα ανθρωποειδές, « Έλληνας» κι αυτός, άρχισε να με βρίζει και να με αποκαλεί «υστέρω», γιατί τα είχα βάλει με τους «καημένους» τους Πακιστανούς. Επειδή, δηλαδή, με άκουσε να τους λέω να πάνε στην πατρίδα τους τα κάνουν αυτά. Τελικά έφυγα αφήνοντας την ταυτότητά μου στην κοπέλα, αλλά από εκείνη την ώρα έχω στην κυριολεξία αρρωστήσει. Ψάχνω στο τηλέφωνο να βρω κανέναν άντρα φίλο ή γνωστό για να πάω το απόγευμα μαζί του στο βενζινάδικο και να πληρώσω, γιατί αν είναι πάλι είναι τόσο πολύ προκλητικοί οι Πακιστανοί δεν ξέρω αν θα μπορέσω να συγκρατηθώ και ίσως σας στείλω πάλι μήνυμα από τη φυλακή.
Αυτό που θέλω, όμως, περισσότερο να θίξω είναι η συμπεριφορά των «συμπατριωτών» μας . Είναι αδιανόητο να βάλει τον Πακιστανό να ειδοποιήσει την αστυνομία για να με συλλάβουν ως παραχαράκτη, και μάλιστα να του λέει ότι όταν θα με δει δεμένη ο Πακιστανός θα πρέπει να νιώσει μεγάλη ευχαρίστηση. Και σας ρωτάω αληθινοί Έλληνες: Για ποιόν να αγωνιστούμε; Αυτή η δύστυχη χώρα θρέφει στα σπλάχνα της μεγάλους ήρωες, αλλά και τα πιο γλοιώδη ερπετά που μπορεί να φιλοξενήσει αυτός ο πλανήτης. Ένα παρόμοιο περιστατικό μου είχε συμβεί και πριν λίγους μήνες σε λεωφορείο, όπου ο ελεγκτής τσάκωσε δυο φτωχούς και πεινασμένους ηλικιωμένους Έλληνες , που δεν είχαν να πληρώσουν εισιτήριο και άφησε δυο Πακιστανούς λαθρεπιβάτες και μάλιστα με ληγμένες άδειες παραμονής και έναν Αλβανό, να φύγουν. Όπως δείχνουν τα πράγματα, δυστυχώς, δεν υπάρχει σωτηρία. Η βαθειά νύχτα και έρεβος μας σκεπάζουν σιγά- σιγά μέχρι να μας εξαφανίσουν...

ΠΗΓΗ: www.ksipnistere.blogspot.com