Η δημιουργία νέων κομμάτων και πολιτικών φορέων αποτελεί σύνηθες φαινόμενο σε περιόδους κρίσεων. Η παρούσα συγκυρία είναι η πλέον κατάλληλη, δεδομένου ότι η κοινωνία αναζητά κάτι καινούργιο, άποψη που υπογραμμίστηκε και με την υψηλή αποχή των πολιτών στις περιφερειακές εκλογές. Αυτό προφανώς, σκέφτηκε και η......
κυρία Μπακογιάννη, και προχώρησε στην ίδρυση του κόμματός της ενώ αναμένονται άμεσα και νέα κινήματα, που ιδεολογικά αναμένεται να καλύπτουν το σύνολο του πολιτικού φάσματος.
Σε πρόσφατη πανελλαδική έρευνα η Δημοκρατική Συμμαχία συγκέντρωσε μόλις 2,8% στην πρόθεση ψήφου, ποσοστό που αποκλείει, προς το παρόν τουλάχιστον, την είσοδό της στη Βουλή. Ενώ το 85% των ερωτηθέντων δήλωσε ότι η ΔΗ.ΣΥ. δεν έχει κάτι καινούργιο να προσθέσει στο πολιτικό σύστημα. Άρα, βρίσκεται σε ιδιαίτερα κομβικό σημείο, και πρέπει να πείσει την κοινωνία για το καινούργιο που ευαγγελίζεται. Μετά τους πανηγυρισμούς και την εκκωφαντική έναρξη, το μεγάλο στοίχημα βρίσκεται από δω και πέρα.
Καταρχήν, για να έχει λόγο ύπαρξης κάτι καινούργιο, θα πρέπει να φέρει όντως κάτι καινούργιο και διαφορετικό στο πολιτικό σύστημα. Θα πρέπει να δίνει μια εναλλακτική πρόταση εξουσίας, και να προτείνει λύσεις. Η στήριξη της μνημονιακής πολιτικής της Κυβέρνησης δεν συνιστά σε καμιά περίπτωση πρόταση νέας πολιτικής.
Καινούργιο σημαίνει ότι τα πρόσωπα που το απαρτίζουν είναι νέα σε ηλικία, σε φρέσκιες ιδέες και άφθαρτα, υπό την έννοια της πρότερης συμμετοχής τους στα πολιτικά πράγματα της χώρας. Πώς θα πείσει η κυρία Μπακογιάννη για την ανανέωση, από τη στιγμή που η ίδια ήταν μέρος του αποτυχημένου πολιτικού κατεστημένου εδώ και δεκαετίες; Δεν είναι τυχαίο ότι την μέρα της αναγγελίας του κόμματος της, οι κάμερες -προφανώς μετά από σχετικές οδηγίες της ηγεσίας του νέου κόμματος- προσπάθησαν να αποφύγουν πλάνα με γνωστά πολιτικά πρόσωπα, και ζητήθηκε να δοθεί έμφαση σε νέα πρόσωπα.
Εκτός από το πραγματικά νέο, υπάρχει και ένα άλλο βασανιστικό ζήτημα. Πόσο εφικτό είναι για την κα Μπακογιάννη να αποτινάξει από πάνω της το καθεστώς της οικογενειοκρατίας, που εκπροσωπεί; Άλλωστε, ήταν ένας από τους λόγους που καταψηφίστηκε ως αρχηγός του κόμματος της Ν.Δ., μόλις πριν ένα χρόνο.
Επίσης, υπάρχουν μια σειρά από άλλα, βασανιστικά ζητήματα που θα πρέπει να απαντήσει πειστικά η κα Μπακογιάννη. Μερικά από αυτά είναι τα παρακάτω:
Πώς θα καταφέρει να πείσει ότι δεν αποτελεί απλώς ένα αντι-Ν.Δ. κόμμα, όταν μέχρι στιγμής οι πέντε βουλευτές μαζί με την πρόεδρο αποτελούν μέλη διαγραφέντα ή αποσχισθέντα από τη Ν.Δ.;
Επιπλέον, αν στις περσινές εκλογές εκλεγόταν αρχηγός της Ν.Δ., θα κρατούσε σήμερα, ως Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, την ίδια υποστηρικτική στάση απέναντι στο μνημόνιο, ή η σημερινή της στάση υποκινείται από άλλους λόγους;
Πώς θα καταφέρει να πείσει η κυρία Μπακογιάννη, όσες αποστάσεις και αν κρατήσει από τη διακυβέρνηση Καραμανλή, ότι δε φέρει καμιά ευθύνη, αφού είναι σε όλους γνωστό ότι αποτελούσε μια εκ των βασικών Υπουργών των Κυβερνήσεών του; Πότε διαχώρισε τη θέση της, όταν καθόταν στη Υπουργική καρέκλα;
Δεν αμφισβητούμε τις προθέσεις κανενός. Άλλωστε, κάθε προσπάθεια κρίνεται εκ του αποτελέσματος. Όμως, για να πάρεις μαζί σου την κοινωνία, πρέπει πρώτα να την πείσεις, και αυτό είναι το πιο δύσκολο στοίχημα απ’ όλα. Σε αντίθετη περίπτωση, αν δεν καταφέρει να πείσει και τον πιο κακόπιστο για τις προθέσεις της, τότε δικαιούται ο καθείς να σκεφθεί ότι η κίνησή της αποτελεί απλά μια ακόμα προσπάθεια ικανοποίησης προσωπικής ματαιοδοξίας.
Η Έφη Μαυροπούλου είναι δικηγόρος-Μ.Β.Α., Επιστημονικός Συνεργάτης της Βουλής.
κυρία Μπακογιάννη, και προχώρησε στην ίδρυση του κόμματός της ενώ αναμένονται άμεσα και νέα κινήματα, που ιδεολογικά αναμένεται να καλύπτουν το σύνολο του πολιτικού φάσματος.
Σε πρόσφατη πανελλαδική έρευνα η Δημοκρατική Συμμαχία συγκέντρωσε μόλις 2,8% στην πρόθεση ψήφου, ποσοστό που αποκλείει, προς το παρόν τουλάχιστον, την είσοδό της στη Βουλή. Ενώ το 85% των ερωτηθέντων δήλωσε ότι η ΔΗ.ΣΥ. δεν έχει κάτι καινούργιο να προσθέσει στο πολιτικό σύστημα. Άρα, βρίσκεται σε ιδιαίτερα κομβικό σημείο, και πρέπει να πείσει την κοινωνία για το καινούργιο που ευαγγελίζεται. Μετά τους πανηγυρισμούς και την εκκωφαντική έναρξη, το μεγάλο στοίχημα βρίσκεται από δω και πέρα.
Καταρχήν, για να έχει λόγο ύπαρξης κάτι καινούργιο, θα πρέπει να φέρει όντως κάτι καινούργιο και διαφορετικό στο πολιτικό σύστημα. Θα πρέπει να δίνει μια εναλλακτική πρόταση εξουσίας, και να προτείνει λύσεις. Η στήριξη της μνημονιακής πολιτικής της Κυβέρνησης δεν συνιστά σε καμιά περίπτωση πρόταση νέας πολιτικής.
Καινούργιο σημαίνει ότι τα πρόσωπα που το απαρτίζουν είναι νέα σε ηλικία, σε φρέσκιες ιδέες και άφθαρτα, υπό την έννοια της πρότερης συμμετοχής τους στα πολιτικά πράγματα της χώρας. Πώς θα πείσει η κυρία Μπακογιάννη για την ανανέωση, από τη στιγμή που η ίδια ήταν μέρος του αποτυχημένου πολιτικού κατεστημένου εδώ και δεκαετίες; Δεν είναι τυχαίο ότι την μέρα της αναγγελίας του κόμματος της, οι κάμερες -προφανώς μετά από σχετικές οδηγίες της ηγεσίας του νέου κόμματος- προσπάθησαν να αποφύγουν πλάνα με γνωστά πολιτικά πρόσωπα, και ζητήθηκε να δοθεί έμφαση σε νέα πρόσωπα.
Εκτός από το πραγματικά νέο, υπάρχει και ένα άλλο βασανιστικό ζήτημα. Πόσο εφικτό είναι για την κα Μπακογιάννη να αποτινάξει από πάνω της το καθεστώς της οικογενειοκρατίας, που εκπροσωπεί; Άλλωστε, ήταν ένας από τους λόγους που καταψηφίστηκε ως αρχηγός του κόμματος της Ν.Δ., μόλις πριν ένα χρόνο.
Επίσης, υπάρχουν μια σειρά από άλλα, βασανιστικά ζητήματα που θα πρέπει να απαντήσει πειστικά η κα Μπακογιάννη. Μερικά από αυτά είναι τα παρακάτω:
Πώς θα καταφέρει να πείσει ότι δεν αποτελεί απλώς ένα αντι-Ν.Δ. κόμμα, όταν μέχρι στιγμής οι πέντε βουλευτές μαζί με την πρόεδρο αποτελούν μέλη διαγραφέντα ή αποσχισθέντα από τη Ν.Δ.;
Επιπλέον, αν στις περσινές εκλογές εκλεγόταν αρχηγός της Ν.Δ., θα κρατούσε σήμερα, ως Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, την ίδια υποστηρικτική στάση απέναντι στο μνημόνιο, ή η σημερινή της στάση υποκινείται από άλλους λόγους;
Πώς θα καταφέρει να πείσει η κυρία Μπακογιάννη, όσες αποστάσεις και αν κρατήσει από τη διακυβέρνηση Καραμανλή, ότι δε φέρει καμιά ευθύνη, αφού είναι σε όλους γνωστό ότι αποτελούσε μια εκ των βασικών Υπουργών των Κυβερνήσεών του; Πότε διαχώρισε τη θέση της, όταν καθόταν στη Υπουργική καρέκλα;
Δεν αμφισβητούμε τις προθέσεις κανενός. Άλλωστε, κάθε προσπάθεια κρίνεται εκ του αποτελέσματος. Όμως, για να πάρεις μαζί σου την κοινωνία, πρέπει πρώτα να την πείσεις, και αυτό είναι το πιο δύσκολο στοίχημα απ’ όλα. Σε αντίθετη περίπτωση, αν δεν καταφέρει να πείσει και τον πιο κακόπιστο για τις προθέσεις της, τότε δικαιούται ο καθείς να σκεφθεί ότι η κίνησή της αποτελεί απλά μια ακόμα προσπάθεια ικανοποίησης προσωπικής ματαιοδοξίας.
Η Έφη Μαυροπούλου είναι δικηγόρος-Μ.Β.Α., Επιστημονικός Συνεργάτης της Βουλής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.