Pages - Menu

Pages

7.7.10

Η πείνα δεν είναι ούτε πράσινη ούτε γαλάζια

Παλιά μου τέχνη κόσκινο. Βγήκε ο κ. Πάγκαλος χθες το πρωί στο Mega, έχοντας έναν κατάλογο απολυμένων υπαλλήλων της «ΑΓΡΟΓΗ Α.Ε.», για τους οποίους είπε ότι ήταν όλοι τους ρουσφέτια. Ανακάλυψε… την Αμερική ο αντιπρόεδρος της σημερινής κυβέρνησης, που επί σειρά ετών κατέστησε έδρα στο Harvard τις «πράσινες κλαδικές», τα «πράσινα καφενεία», τους «πρασινοφρουρούς» και όλα εκείνα τα «μπιλιέτα», με τα οποία, αδιαφανώς και χωρίς καμία αξιολόγηση, διορίζονταν ή εισέπρατταν χιλιάδες πράσινοι την αμοιβή υποστήριξής τους στο ΠΑΣΟΚ. Μάλιστα, επιτίμησε κάποια στιγμή και τον παρουσιαστή Γιώργο Οικονομέα, γιατί του υπενθύμισε ότι αυτό συνέβαινε πάντα και επί όλων των κυβερνήσεων στην Κολομβία (αυτή η ονομασία είναι δική μου) του Βαλκανικού Νότου. Η καθαρή αλήθεια είναι ότι οι χιλιάδες που διορίζονταν έναντι της ψήφου τους, από πράσινες και γαλάζιες κυβερνήσεις, ήταν εκλογική πελατεία που με ρουσφέτια έμπαιναν σε διάφορους τομείς της περίφημης κρατικής μηχανής, παίρνοντας ένα κομμάτι ψωμί και ενισχύοντας σε αντάλλαγμα την εκλογική δύναμη των δύο παρατάξεων.
Δεν είναι η πρώτη φορά, βέβαια, που ο κ. Πάγκαλος κάνει υπέρβαση στην κοινή λογική και στα όσα γνωρίζουμε για τα συμβαίνοντα στη μικρή Ιουδαία. Δεν ξέρω, μάλιστα, αν ο ίδιος έχει ποτέ βοηθήσει ψηφοφόρους του στην Αττική με την ίδια τακτική και τις ίδιες μεθόδους, προκειμένου να συγκρατεί κι αυτός σε δύσκολες πολιτικές περιόδους την τοπική εκλογική πελατεία του. Πάντως, είτε γαλάζιοι είτε πράσινοι αυτοί, που διορίζονται από τις κυβερνήσεις, από τους βουλευτές και τους κομματικούς μηχανισμούς, είναι άνθρωποι που έχουν ανάγκη εργασίας και φυσικά είναι οι ολιγότερον αμαρτωλοί σ’ αυτό το αλισβερίσι που έχει να κάνει με την εξουσία και τις ανάγκες των πολιτών να επιβιώσουν. Το σύστημα του διπολισμού και του δικομματισμού μέχρι σήμερα, που η χώρα βρίσκεται σε απελπιστική κατάσταση, στηρίζεται πάνω στο «είσαι δικός μας» - «είσαι δικός τους». Είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο, ότι τα ρουσφέτια που απομακρύνονται τώρα και οι μισθοί που κόβονται θα δοθούν με άλλα μπιλιέτα σε πράσινα παιδιά. Βέβαια, οι δημοσκοπήσεις δείχνουν, κι αυτό πρέπει να το λάβει υπ’ όψιν του ο κ. Πάγκαλος, ότι άρχισαν να πάσχουν από αχρωματοψία όλα τα παιδιά, όλων των χρωμάτων.
Εκείνο, βέβαια, που είναι εκπληκτικό, είναι το φλέγμα που έχει ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Θα έλεγα ότι είναι πολύ πιο προχωρημένο ενός βέρου Βρετανού. Το φλέγμα, ο κυνισμός και η ψυχρότητα, διότι, όταν έχεις ζήσει τη νύχτα των Ιμίων και έχεις γίνει ιστορικό απωθημένο σε τηλεγραφήματα του State Department, όταν έχεις ζήσει την παράδοση του Οτσαλάν, όταν έχεις ζήσει τη συμφωνία της Μαδρίτης, όταν κατά καιρούς σου έχουν ξεφύγει συγκλονιστικές αλήθειες για τους Σημίτιδες, τα χρηματιστήρια, τις λοβιτούρες και τα μοιράσματα, τις πολιτικές χορηγίες, τα σκάνδαλα, ε, δεν μπορεί να έχεις την ψυχική δύναμη να θεωρείς «έγκλημα» τις προσλήψεις με κάτι ψιλομισθούς οπαδών του αντιπάλου κόμματος. Δεν μπορείς να έχεις ζήσει την τέλεση κακουργημάτων, όπως οι υποθέσεις, πολιτικές και οικονομικές, που ανέφερα προηγουμένως και να σκίζεσαι στην τηλεόραση να πείσεις, ότι η διαφάνεια που επικρατεί πλέον στο δημόσιο βίο είναι κάτι περίπου συγκλονιστικό, όπως η δημιουργία του κυττάρου Σύνθια.
Ούτε, φυσικά, η άμεση απομάκρυνση του κ. Ρόβλια, επειδή βόλεψε κάποιον ή κάποιους, αποτελεί και την καλύτερη απόδειξη ότι «αγιοποιήθηκαν» τα κόμματα εξουσίας κι ότι υπάρχει πλέον πεδίο για να λειτουργήσουν μόνο τάγματα αγγέλων.
Εδώ, με το επιχείρημα του «ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε» εκχωρήθηκε η πολιτική και η εθνική κυριαρχία σε δανειστές, που συνεχώς επισημαίνουν ότι δεν τους ενδιαφέρει ούτε το Σύνταγμα των Ελλήνων ούτε οι νόμοι ούτε οι αντιδράσεις, αλλά μόνο η επιστροφή των χρημάτων τους. Εδώ, χωρίς να υπάρχει καμία λαϊκή συναίνεση, χωρίς να αναφέρεται καν σε προεκλογικό πρόγραμμα, χωρίς να έχει ενημερωθεί κανένας, από τη μια στιγμή στην άλλη, υποχρεώνονται δέκα εκατομμύρια κάτοικοι να ακολουθήσουν μια πολιτική που επιβάλλουν Σωτήρες και Μεσσίες. Πιστεύω ότι κανένα δεν ενδιαφέρει πλέον αν αύριο το γραφείο του κ. Πάγκαλου διορίσει διακόσους, τρακόσους ή τετρακόσιους ανθρώπους, που έχουν ανάγκη από δουλειά και τους δώσει ένα κομμάτι ψωμί. Μάλλον, μπράβο θα του πούνε. Γιατί, αυτή την ώρα κόβονται δουλειές, αυξάνεται η ανεργία και η πείνα, κατεδαφίζονται χιλιάδες μικρές, μεσαίες και μεγάλες επιχειρήσεις και πολύ λίγο ενδιαφέρει το στομάχι κάποιου, αν το φαί που κατεβαίνει εκεί μέσα προέρχεται από ρουσφέτι ή από τοποθέτηση με αξιολογικά κριτήρια.
Και να πω κάτι που θα εκτιμήσει ιδιαίτερα ο κ. Πάγκαλος, λόγω διαστάσεων. Κανένα παστίτσιο ή κανένα κατσικάκι με πατάτες δεν βρέθηκε σε στομαχική κοιλότητα με μπιλιέτο πράσινο ή γαλάζιο. Όπως ποτέ δεν ρωτήθηκε κανένας από το σπιτονοικοκύρη του ή τη ΔΕΗ ή την τράπεζά του, αν ψηφίζει ΠΑΣΟΚ ή Ν.Δ. την ώρα που πρέπει να πληρώσει!

ΓΙΩΡΓΟΣ.ΤΡΑΓΚΑΣ
ΠΗΓΗ: http://www.tragasnet.gr/