ΚΩΣΤΑΣ Καραμανλής είχε πάντοτε μια πολύ προσωπική σχέση με τη δημοσιότητα. Ακόμα και τις εποχές που του πήγαιναν όλα δεξιά, οι δημόσιες εμφανίσεις του έμοιαζε να βγαίνουν με το ζόρι. Υπό αυτή την έννοια, η πολύμηνη εξαφάνισή του δεν θα έπρεπε να προκαλεί αίσθηση. Εκπληξη αντιθέτως προκαλεί το γεγονός ότι η παράταξη του πρώην πρωθυπουργού δείχνει να αναμένει μια δήλωση, μια συνέντευξη, μια λέξη του, τέλος πάντων, με αγωνία και προσμονές σχεδόν λυτρωτικές.
ΤΟ ΓΙΑΤΙ, ΒΕΒΑΙΩΣ, την αναμένει, δεν είναι απολύτως αντιληπτό. Διότι, αν στη ΝΔ φαντάζονται ότι ο Καραμανλής θα βγει και θα αυτομαστιγωθεί σε κοινή θέα, αναλαμβάνοντας πλήρως την ευθύνη της δημοσιονομικής κατάρρευσης, θα το φαντάζονται για πολύ. Αν, πάλι, εμφανιστεί και επιχειρήσει να εξηγήσει τα ανεξήγητα -το πώς, δηλαδή, η κυβέρνησή του κατάφερε να βυθίσει τη χώρα στο τέλμα που σήμερα απολαμβάνουμε- το πιθανότερο είναι να προσθέσει νέα βάρη στους ώμους του διαδόχου του.
ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ, άλλωστε, τα πράγματα, μέσα στην πολυπλοκότητά τους, πολλές φορές αποδεικνύονται εξαιρετικά απλά. Στην περίπτωσή μας, για παράδειγμα, ουδείς σκέφτηκε να μπει στο μυαλό του Καραμανλή. Διότι αν έμπαινε, το πιθανότερο είναι να κατέληγε στο συμπέρασμα ότι ο Καραμανλής δεν μιλάει, όχι γιατί «οργανώνει τη στρατηγική του», όπως κυκλοφορεί, αλλά γιατί, απλούστατα, δεν έχει τι να πει.
ΕΝ ΠΑΣΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙ, μιλάει - δεν μιλάει ο Καραμανλής, απορίας άξιο είναι γιατί δεν μιλάνε τουλάχιστον οι «αγιογράφοι» του. Ξέρετε, όλοι αυτοί που από την επομένη των εκλογών του 2007 είχαν αρχίσει να στοιχηματίζουν για την τρίτη «τετραετία» του μεγάλου τιμονιέρη, υποστηρίζοντας ότι η ΝΔ είχε καλύψει πλέον ολόκληρο τον «μεσαίο χώρο» και έβαζε πλέον πλώρη για να κατακτήσει και τα εύφορα εδάφη της Αριστεράς.
ΗΤΑΝ ΟΙ ΙΔΙΟΙ, ακριβώς, που τις ημέρες της μεγάλης ανατριχίλας (υποκλοπές, Βατοπέδια, ομόλογα, κουμπάροι, αλλά και Siemens - Μαντέληδες, ως γνωστόν, ευδοκιμούν και στους «γαλάζιους» κήπους) πέταγαν την μπάλα στην εξέδρα, υποστηρίζοντας ότι η χώρα δεν αντέχει άλλο τη σκανδαλολογία.
ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΝΑ ‘ΧΕΙ, εδώ που φτάσαμε, μικρή σημασία έχει να μιλήσει ο Καραμανλής και το σύστημα προπαγάνδας που τον υποστήριξε. Ούτως ή άλλως, όσα «πλυντήρια» κι αν επιστρατευθούν, η Ιστορία, όταν έρθει η ώρα, θα κάνει τη δουλειά της. Τώρα, είναι η ώρα της πολιτικής, μπας και συμμαζευτούν τα ασυμμάζευτα.
XΡΗΣΤΟΣ ΜΑΧΑΙΡΑΣ
ΠΗΓΗ: www.ethnos.gr