Χωρίς μεσσιανισμούς και υπερφυσικές κραυγές, αποκαλύπτουμε το παρασκήνιο της προετοιμασίας εμπλοκής των Ρώσων στα Ελληνικά πράγματα.
Όπως έχουμε αναφέρει στο παρελθόν, ο Πούτιν έχει πολύ μεγάλο πρόβλημα με την παρούσα κυβέρνηση και προσωπικά με τον Γιώργο Παπανδρέου τον οποίον και απεχθάνεται (δεν το κρύβει άλλωστε).
Το σοβαρότερο είναι ότι πέρασε μία περίοδος προβληματισμού και για τον χαρακτήρα του Ελληνικού λαού λόγω της αντιμετώπισης προς μία κυβέρνηση που σε κάποια άλλη χώρα θα είχε καταρρεύσει σε λίγους μήνες. Αυτό είναι επίσης αιτιολογημένο αφού εάν κάποιος ξένος αναλυτής μελετήσει τις δημοσκοπήσεις θα λάβει μία τελείως διαφορετική εικόνα για την κριτική ικανότητα του Ελληνικού λαού.
Για να μην τρέφουμε βέβαια αυταπάτες, οι Ρώσοι δεν δρουν ορμώμενοι από κρίση φιλελληνισμού αλλά με γνώμωνα τα δικά τους συμφέροντα. Αυτά λοιπόν επιβάλλουν την συμμετοχή στις όποιες αλλαγές της κατάστασης στο Αιγαίο. Αυτές οι αλλαγές λοιπόν έδωσαν το κόκκινο φως για την ενεργή εμπλοκή τους στα πολιτικά πράγματα, αμέσως μετά το Ερζερούμ. Γιατί;
Οι πηγές μας αποκαλύπτουν ένα απίστευτο παρασκήνιο γύρω από την συνάντηση αυτή. Φαίνεται ότι οι Ρώσοι γνώριζαν ότι πίσω από τα χαμόγελα και τους λεονταρισμούς, θα κρινόταν η τελική μορφή συνδιαχείρισης στην οποία ώθησαν συγκεκριμένα λόμπυ. Εδώ για να αποδίδουμε τα του καίσαρος, δεν είναι κάποια “προδοτική”διάθεση του Παπανδρέου που κινεί τα νήματα, αλλά μάλλον η φοβία και ατολμία του. Όλο το παιχνίδι προσεταιρισμού από τα συμφέροντα έχει στραφεί εδώ και καιρό στην Τουρκία, αφού η τελευταία θεωρείται ιδανικός μπαμπούλας για να επιβάλλει τις αλλαγές, ακόμα και με την απειλή πολέμου. Αυτό εξηγεί τις πληροφορίες που έχουμε για την στάση των Ρώσων.
Ο Μεντβέντεφ λοιπόν, διεμήνυσε ξεκάθαρα στον Γιώργο Παπανδρέου ότι δεν υπάρχει περίπτωση η Ρωσία να δεχτεί αλλαγές, χωρίς την καίρια συμμετοχή Ρώσικων εταιρειών στη νέα κατάσταση. Ήταν μάλιστα τόσο ξεκάθαρος που ο Έλληνας πρωθυπουργός έθεσε ευθέως το θέμα στον Ερντογάν κατά τη συνάντηση τους.
Η απάντηση του Ερντογάν ήταν απόλυτη, ξεκαθαρίζοντας ότι δεν υπάρχει τέτοια περίπτωση. Τόσο απόλυτη που λέγεται ότι έθεσε ένα νέο Casus Belli, εάν η Ελλάδα επέμενε.
-Εδώ οφείλουμε να ανοίξουμε μία παρένθεση θυμίζοντας την αυτόνομη αντίδραση του Ρωσικού εκπροσώπου του στρατού μετά τις Τουρκικές απειλές για τους S300 και την εγκατάσταση τους στην Κύπρο, ότι εάν η Τουρκία προέβαινε σε οποιαδήποτε επίθεση είτε στο πλοίο ή στην Κύπρο, θα αποτελούσε αιτία πολέμου. Την ίδια στιγμή ακόμα και ο Γέλτσιν διαβεβαίωνε τον Κληρίδη ότι η τοποθέτηση τελούσε υπό Ρωσική εγγύηση-
Όταν ο Πούτιν ενημερώθηκε για την αντίδραση Ερντογάν, έδωσε εντολή για ενίσχυση των δυνάμεων και προετοιμασία ενός Ρωσοτουρκικού μετώπου (!) ώστε να γίνει αντιληπτή η αποφασιστικότητα του, όποιες δεσμεύσεις και αν έχει ο Ερντογάν.
Οι “εκπρόσωποι”
Όπως προείπαμε ο Ρωσικός παράγοντας δίνει μεγάλη βαρύτητα στις διαθέσεις του Ελληνικού εκλογικού σώματος, αφού η δημιουργία μιας Ελληνικής αντίδρασης θα διευκολύνει την δυναμική εμπλοκή της Ρωσίας. Εάν η συμφωνία για συνδιαχείριση γίνει με ομόφωνους όρους της Ελληνικής και της Τουρκικής πλευράς, τότε η όποια επέμβαση θα επισύρει τη μήνι της διεθνούς κοινότητας, ανοίγοντας διαφορετικά μέτωπα. Η ιδανική λοιπόν κατάσταση είναι η προσέγγιση της Ελληνικής πολιτικής σκηνής ώστε να δημιουργηθούν τετελεσμένες συμφωνίες που θα δώσουν την δικαιολογία και τη νομιμοποίηση των όποιων ενεργειών.
Σύμφωνα με τις δικές μας πληροφορίες λοιπόν, διενεργήθηκε δημοσκόπηση για “νέο έντυπο” την οποία δεν ανέλαβε κάποια από τις γνωστές εταιρείες δημοσκοπήσεων αλλά πιστοποιημένος ιδιώτης σε συνεργασία με οργανωμένο call center σε πανελλαδική κλίμακα. Εκτός από την σφυγμομέτρηση της κυβερνητικής αποδοχής, το κυριότερο δείγμα ήταν αυτό της δημοφιλίας πολιτικών προσώπων. Κομματικά, διακομματικά, ακόμα και σε τοπικό επίπεδο.
Παράλληλα, έχουν δραστηριοποιηθεί τρεις πυρήνες προσέγγισης πολιτικών προσώπων ώστε να βολιδοσκοπηθούν οι διαθέσεις τους. Σε αυτούς βεβαίως δεν περιλαμβάνονται “λομπίστες” τους οποίους οι Ρώσοι έχουν χαρτογραφήσει και ξέρουν ήδη ότι είναι αδύνατον να αλλάξουν στρατόπεδο.
Ο πρώτος πυρήνας είναι πασίγνωστος επιχειρηματίας που με το πρόσχημα του “ίδιου συμφέροντος” λόγω του επιχειρηματικών κλάδων που δραστηριοποιείται, κάνει επαφές σε ανώτατο επίπεδο, προβάλλοντας σχεδόν πάντα το έννομο συμφέρον που έχει για τις εξελίξεις. Στην κάλυψη του βοηθά και η απύθμενη έχθρα δεκαετιών με ισχυρή επιχειρηματική οικογένεια που ταυτίζεται με συμφέροντα εταιρειών της δύσης. Φαίνεται ότι οι Ρώσοι ενδιαφέρονται πολύ και για το παρασκήνιο της Siemens αφού διατηρούνται σχέσεις και με δύο (τουλάχιστον) πολιτικά πρόσωπα που λόγω θέσης κατέχουν πλήθος πληροφοριών.
Ο Δεύτερος πυρήνας είναι Έλληνας του εξωτερικού, προσωπικός φίλος του Πούτιν και κρατά επαφές με πολιτικά πρόσωπα, ανθρώπους των media και στελέχη με ένα κοινό χαρακτηριστικό: Όλοι τους είχαν έρθει σε ρήξη με το εκσυγχρονιστικό μπλοκ, τις εποχές της παντοδυναμίας του. Φαίνεται ότι υπάρχει όψιμο ενδιαφέρον και για τους απογοητευμένους παραδοσιακούς ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ, γι’ αυτό και προσεγγίζονται βουλευτές που έχουν εκφράσει την αντίθεση τους με τις κυβερνητικές επιλογές.
Ο τρίτος πυρήνας είναι μία ομάδα ανθρώπων που προσεγγίζουν βουλευτές και πολιτευτές μικρότερης εμβέλειας, εκδότες που δεν ανήκουν στον κύκλο των ευνοημένων, ανθρώπους των new media, αλλά και επιχειρηματίες που έχουν εκφράσει κοινωνικές και πολιτικές ευαισθησίες. Οι συναντήσεις είναι σε καθημερινή βάση και λειτουργούν σε ομόκεντρους κύκλους.
Στο δια ταύτα. Η προφανής σκοπιμότητα είναι η δημιουργία πολιτικού μοχλού πίεσης που μπορεί να φτάσει ακόμα και στην ενίσχυση – ενδυνάμωση κάποιου πολιτικού σχηματισμού με πρόσωπα γνωστά από το πολιτικό σύστημα που θα συνδυάζεται με επιχειρηματικό υπόβαθρο και διείσδυση στα ΜΜΕ και στο διαδίκτυο. Αίσθηση μας είναι ότι υπάρχει διάθεση για ενίσχυση παντός είδους, ισχυρή μάλιστα, ασχέτως εάν αυτό δεν ανακοινώνεται στις συζητήσεις αφού το χειρότερο που μπορείς να κάνεις στον Έλληνα είναι να του τάξεις χρήμα. Προέχει η αφιέρωση σε κοινό σκοπό, αν και η ευρύτητα των επαφών καθιστά δύσκολη μία κοινή ιδεολογική πλατφόρμα. Περιττεύει βεβαια να πούμε ότι η “αφορμή” των συζητήσεων είναι η οικονομική και εθνική κατάπτωση της Ελλάδας και οι τρόποι αντιμετώπισης και αναστροφής της πορείας.
Είναι σίγουρο ότι αυτές οι ενέργειες θα ενταθούν όσο περνούν οι μέρες και θα έχει ενδιαφέρον να δούμε κατά πόσον θα μπορέσει να δημιουργηθεί στην Ελλάδα ένα αντίπαλο δέος στις παγιωμένες πολιτικές αντιλήψεις που βλέπουν μονόδρομο την Δύση. Αν αναλογιστούμε και την φοβία που διακατέχει τους Έλληνες, προϊόν της προπαγάνδας για την ανίσχυρη Ελλάδα που δεν μπορεί να τραβήξει τον δικό της δρόμο. Αυτή η φοβία ίσως να είναι η μεγαλύτερη ζημιά που άφησε πίσω της η διακυβέρνηση Καραμανλή αφού όλοι έχουν την αίσθηση ότι όποιος πάει κόντρα στα “μεγάλα αφεντικά” συνθλίβεται βυθίζοντας την χώρα σε τραγωδίες όπως ο Δεκέμβρης ή οι φωτιές.
Τέλος, οφείλουμε να αναφέρουμε ότι στην πιάτσα έχουν ξεφυτρώσει και κάθε λογής σαλτιμπάγκοι, αυτόκλητοι εκπρόσωποι της “πρεσβείας”, της συνυφάδας του Πούτιν και ότι άλλο βάλει ο νους. Να θυμάστε, ότι αν κάποιος άγνωστος σας ζητήσει πεντοχίλιαρο, δεν τον άγγιξε ο πατριωτισμός σας. Απλώς σας θεωρεί ρωσόφιλο κουνέλι. Ο Πούτιν δεν θα σας έλεγε ούτε καλημέρα, ως γνωστόν τα κουνέλια τα προτιμά στιφάδο.
ΥΓ. Λυπόμαστε εάν απογοητεύσαμε με αυτό το άρθρο που δεν έχει κάτι το υπερφυσικό ή το ρομαντικό. Είναι δεδομένο όμως ότι κανείς δεν θα πεθάνει για την πατρίδα σου, εάν εσύ ο ίδιος την ξεπουλάς συστηματικά.
